8 ก.ย. 2021 เวลา 15:22 • หนังสือ
เมื่อความขี้เกียจส่งผลต่อบั้นปลายชีวิตของคุณ
การผัดวันประกันพรุ่งคือการที่เราเลื่อนทำงานที่มีความสำคัญและจำเป็นที่สุดออกไปก่อน สิ่งที่สำคัญก็คือคนเราทุกคนล้วนผัดวันประกันพรุ่ง อาจะเป็นบางครั้งบางคราวหรือบางเหตุการณ์ ไม่มีใครที่ไม่เคยผัดวันประกันพรุ่ง และก็ไม่มีใครที่ผัดวันประกันพรุ่งอยู่ตลอดเวลาเช่นกัน
ซึ่งมีอยู่วิธีหนึ่งที่เราจะใช้ในการแก้การผัดวันประกันพรุ่ง เรียกว่า Eisenhower Metrix โดย วิธีนี้จะแบ่งงานออกเป็น 4 ประเภท
ประเภทที่ 1: งานที่มีความสำคัญและเร่งด่วน
ประเภทที่ 2: งานที่มีความสำคัญแต่ไม่เร่งด่วน
ประเภทที่ 3: งานที่มีความเร่งด่วนแต่ไม่สำคัญ
ประเภทที่ 4: งานที่ไม่มีความเร่งด่วนและไม่สำคัญ
งานประเภทที่ 1 และ 3 ซึ่งมีความเร่งด่วนมักจะเป็นงานที่เราทำ และมักไม่ค่อยผัดวันประกันพรุ่งมากนัก เพราะมันมี "เส้นตาย" กำหนดไว้อยู่ ถึงจะผัดวันประกันพรุ่งไปบ้างแต่ก็ยังต้องส่งก่อนเส้นตายอยู่ดี
แต่งานประเภทที่ 2 ซึ่งเป็นงานที่มีความสำคัญแต่ไม่เร่งด่วน มักจะเป็นงานที่เราผัดวันประกันพรุ่ง เช่น การออกกำลังกาย คุณคิดว่ามันสำคัญมั้ยครับ ที่เราจะดูแลสุขภาพตัวเอง แน่นอนครับว่าสำคัญ แต่ทำไมคนส่วนใหญ่ถึงเลือกที่จะไม่ทำ?
เพราะมันไม่มีกำหนดเส้นตายครับ คุณจะทำเมื่อไหร่ก็ได้หรือจะเลื่อนออกไปก่อน ก็ไม่มีใครมาว่าคุณได้ เพราะมันไม่ "เร่งด่วนและรีบร้อน"
ซึ่งงานประเภทที่ 2 นี้เป็นงานที่สำคัญชนิดที่ว่าถ้าคุณภาพชีวิตของคุณในอายุ 70 จะเป็นอย่างไรขึ้นอยู่กับว่าคุณได้ทำงานประเภทนี้ไปมากแค่ไหน
นั่นจึงมาถึงคำถามที่สำคัญ แล้วคนที่ผัดวันประกันพรุ่งกับคนที่เลิกผัดวันประกันพรุ่ง แล้วเลือกทำงานที่สำคัญที่สุดได้ มีอะไรแตกต่างกัน
ความแตกต่างคือคนที่ประสบความสำเร็จมักจะทำงานโดยที่ไม่ต้องมีเส้นตายมากำหนด ไม่ต้องมีใครมาคอยชี้คอยสั่งให้ทำ ในขณะที่คนผัดวันประกันพรุ่งส่วนใหญ่มักจะทำเพราะมีเส้นตายบังคับให้พวกเขาทำ
แล้วคุณอยากเป็นคนแบบไหนล่ะครับ?
สำหรับใครที่อยากไปดูคลิปเต็มสามารถตามไปที่ลิ้งค์นี้ได้เลยครับ
โฆษณา