sleep well? (เด็กชายในฝัน)
ดวงชะตาฉันลุ้มๆ ดอนๆ มีคนบอกว่าชีวิตไม่อยู่นิ่งต้องเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
พอถึงยุดโควิดทุกคนก็ต้องหางานใหม่
แม้ว่าใจจะรักงานเก่าเพียงใดก็ตาม
วันนั้นฉันตื่นนอนมาตอนเช้า เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น และปลายสายบอกฉันว่า ให้ฉันไปสัมภาษณ์งานที่อ่าวนางแต่สัมภาษณ์ตอนเช้า ฉันจึงตัดสินใจ
โทรหาเพื่อนสมัยเรียนที่ฉันเคยไปพักที่หอนางตอนเรียน ว่าฉันจะไปพักกับนางที่บ้าน ที่กระบี่ด้วยและเพื่อนก็ยินดีต้อนรับ
คืนนั้นเพื่อนมารับฉันที่ บขส นางพาฉันไปทานอาหารกันที่ตลาด และกลับมาที่บ้าน ที่บ้านของเพื่อนฉันมีแม่ และมีลูกสาวของเพื่อน
ลูกของเพื่อนที่ฉันเคยอุ้มตอนเป็นทารก
ได้เริ่มโตเป็นสาวแล้ว
หลังจากทานข้าว เพื่อนก็พาฉันเข้านอน
ก่อนนอนฉันก็กราบไหว้ขอขมาเจ้าที่เจ้าทาง
อย่างปกติ และในห้วงนิทรา หลังม่านตาปิดสนิท
ฉันฝันเห็นลานวัดและทุกคนกำลังทำบุญ
ฟังพระสวดมนต์
ในฝันรอบลานวัดมีถาดอาหารข้าวถวายพระตั้งอยู่ แต่แล้วฉันก็เห็นเด็กผู้ชายอายุราว 6-7 ขวบ
เดินปรี่ตรงไปที่ลานอาหาร ก่อนจะเงื้อเท้าเพื่อจะเหยียบอาหาร
ทันตาเห็น ด้วยความไว ฉันที่อยู่ใกล้ รีบวิ่งไปกอดเด็กไว้
"ไม่ได้นะหนู หนูทำไม่ได้นะ มันบาป"
ฉันพูดแค่นั่น พร้อมกอดเด็กไว้ เด็กน้อยมีท่าทีโกรธ หงุดหงิดแต่ก็ยอมฟัง
สักพักฉันจึงหาอาหารหาขนมไปให้เด็กทาน
เป็นพวกขนมโบราน ขนมชั้น ขนมเปียกปูน
และเด็กน้อยก็ชอบ
สักพักเด็กมีอาการเศร้า ฉันถามว่าทำไม
เด็กไม่ตอบแต่ในฝัน ฉันเห็นเพื่อนญาติพี่น้องกำลังทำบุญอย่างสนุกสนาน
แต่พวกเขาสนุกจนลืมเราสองคนที่อยู่ตรงนี้
ฉันจึงเข้าใจความรู้สึกเด็ก และกอดเด็กไว้
ก่อนลืมตาตื่นในรุ่งเช้า
ฉันลืมตาตื่น และก็ไปสัมภาษณ์งานปกติ
แต่ข้อตกลงมันไม่โอเคร ฉันเลยไม่เลือกงานนี้
เย็นวันนั้นฉันกลับมาบ้านเพื่อน ระหว่างทางเพื่อนก็พาไปตลาด อีกครั้ง
ขณะเดินเลือกซื้อของ ฉันเล่าฝันให้เพื่อนฟัง
เพื่อนเลยเอ่ยถามฉันว่า เด็กผู้หญิงหรือผู้ชาย
ฉันตอบว่าผู้ชายอายุราว 6-7 ขวบ รูปร่างผอม เพื่อนดูนิ่งไปแล้วถามกลับมา
"แกจำน้องไม่ได้เหรอ"
"น้อง"???
ความมึนงง ก่อตัวขึ้นทันที พร้อมกับความทรงจำ
เพื่อนฉันเคยเลี้ยงน้อง (กุมารทอง)
"ฉันมัวแต่ทำงานเลยไม่ได้ซื้อขนมและบูชาน้องนานแล้ว แกไม่เห็นเหรอ ที่ข้างๆ หิ้งพระนะ"
"ฉันไม่ทันสังเกตุ"
"น้องมาทักทายแกมั่ง ไม่เจอกันนานงั้นซื้อขนมไปให้น้องหน่อยละกัน" เพื่อนว่า ฉันเลยช่วยเลือกซื้อขนมไปให้น้อง
ค่ำนั้นที่บ้านเพื่อน ฉันก็ไม่ฝันอะไร
แต่พอรุ่งเช้า ก็มีที่ทำงานอีกที่โทรมาสัมภาษณ์งานฉันและฉันก็ได้งาน มันจึงถึงเวลาที่ฉันต้องกลับ
ก่อนกลับฉันสำรวจทุกอย่างแล้วว่า
เก็บสัมภาระทุกอย่างจากบ้านเพื่อน
กลับมาหมดแล้ว
ระหว่างทางที่เพื่อนไปส่ง...
เพื่อนก็ถามสัมภาระฉันครบไหม ฉันตอบครบ
แต่เมื่อดูในกระเป๋าเห้ยกระเป๋าตังค์หาย!.
เพื่อนจึงพาฉันวนรถกลับไปดูกระเป๋า
ซึ่งอาจตกที่บ้าน แต่ก็ไม่มี ฉันตกใจกลับมาบนรถ
พยายามค้นกระเป๋า ค้นหาอนู่นาน
กระเป๋าตังค์ มันก็อยู่ในกระเป๋า
ไม่ได้หายไปไหน (ฉันเบลอ?)
พอลงจากรถเพื่อนถามอีกครั้ง
'ของครบไหมเช็คดูดีๆ" ฉันว่าครบดีแล้ว
แต่พอรถจากรถ และเพื่อนขับออกไป
เอ้าเห้ย! โทรศัพท์ฉันหาย
ฉันมั่นใจว่าต้องตกที่รถของเพื่อน
แล้วฉันจะติดต่อเพื่อนยังไง ?
ฉันจำได้ว่า บ้านลุงของเพื่อนอยู่แถวนั้น
ฉันจึงวิ่งไปหาลุงและขอโทรหาเพื่อน
เพื่อนก็วนรถ เอาโทรศัพท์กลับมาให้
บอกมันตกอยู้ข้างซอกรถ
เพื่อนบอกฉันว่า...
"แกเบลอแล้วนะ แกอย่าเครียด พักผ่อนเยอะๆ"
ฉันก็รับปาก เพราะคิดว่าตัวเองคงเบลอจริงๆ
ฉันเอ่ยขอบใจเพื่อนและบอกว่าไม่ต้องห่วง
จะดูแลตัวเอง ก่อนที่เราจะบอกลากัน
ฉันหันหลังให้เพื่อน ก่อนเดินจากไป
เพื่อนก็โผล่มานอกกระจกรถ แล้วตะโกนถาม
"นาแล้วแกจะไปไหน บอกลาน้องหรือยัง
เดี๋ยวหลานก็ไปหาอีกหรอก"
ฉันจึงหันกลับไปมองเพื่อน มันยิ้ม ยกมือบ้ายบาย
ฉันกลืนน้ำลายลงคอ อย่างจุก
แล้วฉันจึงนึกภาวนาในใจ
"น้อง พี่กับก่อนนะ ไปทำงานใหม่ได้ดี
ค่อยส่งของเล่นมาให้"
ฉันบอกแค่นั้นและกลับไปทำงานที่เก่าก่อนลาออกและเริ่มงานใหม่ โดยไม่ลืมทำตามสัญญา
ทุกครั้งที่เราหลับตาฝันมันก็มีเรื่องราว
ทุกฝันมีที่มา ที่ไป ยามหลับตา...ขอให้คุณ ฝันดี
sleep well🙏
ขอบคุณ ผู้เข้ามาอ่าน เนื้อหาเป็นความเชื่อ
ส่วนบุคคลนะคะ ขอให้ทุกคนฝันดี sleep well
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
