“มีเกลันเจโล (Michelangelo)” หนึ่งในศิลปินเอกแห่งยุคเรเนสซองส์
“มีเกลันเจโล (Michelangelo)” หรือที่หลายคนนิยมเรียกว่า “ไมเคิลแองเจโล” คือปฏิมากร ศิลปิน และสถาปนิก ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในศิลปินที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งยุคเรเนสซองส์
ผลงานของมีเกลันเจโล สะท้อนถึงจิตวิทยา ความเสมือนจริง และความแปลกใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อน
ผู้คนต่างตระหนักถึงอัจฉริยภาพของเขา อีกทั้งเหล่าผู้มีอำนาจและร่ำรวย ต่างก็ให้การสนับสนุนเขา แม้แต่พระสันตะปาปาก็สนับสนุนมีเกลันเจโล
ผลงานของเขาหลายชิ้นยังถูกเก็บรักษาไว้จนถึงทุกวันนี้ และยังคงเป็นที่สนใจของผู้คนในยุคหลัง
สำหรับประวัติของมีเกลันเจโล “มีเกลันเจโล ดี โลโดวีโก บูโอนาร์โรตี ซีโมนี (Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni) เกิดเมื่อวันที่ 6 มีนาคม ค.ศ.1475 (พ.ศ.2018) ที่ประเทศอิตาลี
พ่อของมีเกลันเจโลเป็นข้าราชการ และภายหลังจากที่มีเกลันเจโลเกิดได้ไม่นาน พ่อก็ได้พาครอบครัวย้ายไปยังเมืองฟลอเรนซ์ ซึ่งเป็นที่ๆ มีเกลันเจโลเรียกว่าเป็น “บ้าน” ที่แท้จริงของตน
ฟลอเรนซ์ในเวลานั้นเปรียบเหมือนศูนย์กลางของศิลปะ และเป็นที่ๆ ทำให้ความสามารถของมีเกลันเจโลเบ่งบาน
แต่เส้นทางของมีเกลันเจโลก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ โดยแม่ของเขาเสียชีวิตขณะมีเกลันเจโลมีอายุได้หกขวบ และพ่อก็ไม่ได้สนับสนุนเรื่องศิลปะแก่ลูกชายเท่าไรนัก
ฟลอเรนซ์ในสมัยศตวรรษที่ 15
ขณะมีอายุได้ 13 ปี มีเกลันเจโลได้เป็นลูกมือของจิตรกรคนหนึ่ง ก่อนที่ปีต่อมา ความสามารถของมีเกลันเจโลจะไปเตะตาของ “โลเรนโซ เด เมดีชี (Lorenzo de' Medici)” รัฐบุรุษผู้ทรงอิทธิพลของฟลอเรนซ์ และนิยมชมชอบศิลปะและผู้มีปัญญา
โลเรนโซได้เชิญมีเกลันเจโลเข้าพักในบ้านหลังใหญ่ของตน
โลเรนโซ เด เมดีชี (Lorenzo de' Medici)
ช่วงที่พักอยู่กับโลเรนโซ มีเกลันเจโลได้เรียนรู้ศิลปวิทยาการต่างๆ จากเหล่าบัณฑิตรอบๆ ตัวโลเรนโซ ซึ่งจะสะท้อนออกมาในงานของเขาในช่วงหลังๆ
ในช่วงที่อยู่ในบ้านของตระกูลเมดีชี มีเกลันเจโลได้เรียนรู้เทคนิคศิลปะจาก “แบร์โตลโด ดิ โจวันนี (Bertoldo di Giovanni)” ปฏิมากรฝีมือดี และเป็นผู้ดูแลงานศิลปะของโลเรนโซ
ภายในปีค.ศ.1498 (พ.ศ.2041) มีเกลันเจโลก็ได้ทำงานที่กรุงโรม ก่อนจะได้รับคำสั่งจาก “พระคาร์ดินัลเบเนดิกติน (cardinal Jean Bilhères de Lagraulas)” คาร์ดินัลชาวฝรั่งเศส ผู้เป็นทูตของ “พระเจ้าชาร์ลที่ 8 แห่งฝรั่งเศส (Charles VIII of France)”
ท่านคาร์ดินัลขอให้มีเกลันเจโลสร้างรูปปั้นของ “พระแม่มารีย์ (Virgin Mary)” กำลังอุ้มลูกที่ตายอยู่ในอ้อมแขน
พระแม่มารีย์ (Virgin Mary) ของมีเกลันเจโล
รูปปั้นพระแม่มารีย์ของมีเกลันเจโลนั้นยอดเยี่ยมมาก และยังเป็นสิ่งที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวมาจนถึงทุกวันนี้ แม้เวลาจะผ่านมานานกว่า 500 ปี
มีเกลันเจโลเดินทางกลับฟลอเรนซ์ในปีค.ศ.1501 (พ.ศ.2044) และได้รับการติดต่อให้ปั้นรูปปั้นของชายหนุ่มที่จะสื่อถึงความยิ่งใหญ่ของวิหารในฟลอเรนซ์
มีเกลันเจโลเลือกที่จะปั้นรูปของ “เดวิด (David)” ซึ่งมีอยู่ในพันธสัญญาเดิม และปั้นออกมาอย่างยิ่งใหญ่
เดวิด (David) ของมีเกลันเจโล
เดวิดของมีเกลันเจโลยังคงยิ่งใหญ่ และโด่งดังจนถึงทุกวันนี้
ในปีค.ศ.1505 (พ.ศ.2048) “สมเด็จพระสันตะปาปายูลิอุสที่ 2 (Pope Julius II)” ได้มีรับสั่งให้สร้างสุสานที่ยิ่งใหญ่ พร้อมทั้งรูปปั้นอีกกว่า 40 ชิ้น
หากแต่ได้เกิดความวุ่นวายในกองทัพ ทำให้พระสันตะปาปาเลิกสนพระทัยในการว่าจ้างมีเกลันเจโล และไม่ได้สนับสนุนเงินทุนแก่มีเกลันเจโลอีกต่อไป ทำให้มีเกลันเจโลไม่พอใจ และออกไปจากโรม
แต่ในปีค.ศ.1508 (พ.ศ.2051) พระสันตะปาปาได้มีรับสั่งเรียกให้มีเกลันเจโลกลับมาอีกครั้ง และว่าจ้างให้วาดภาพอัครสาวกบนเพดานของโบสถ์น้อยซิสทีน ซึ่งเป็นหนึ่งในสถานที่ๆ ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดในวาติกัน และมีเกลันเจโลก็สามารถทำได้อย่างยอดเยี่ยม
เพดานของโบสถ์น้อยซิสทีน
นอกเหนือจากนี้ ตั้งแต่ค.ศ.1520-1527 (พ.ศ.2063-2070) มีเกลันเจโลยังตกแต่งภายในของโบสถ์เมดีชี ทั้งกำแพง หน้าต่าง และจุดต่างๆ ซึ่งล้วนแต่ล้ำสมัยและน่าตื่นตาสำหรับยุคนั้น และยังมีงานต่างๆ ตามมาอีกมากมาย
มีเกลันเจโลเสียชีวิตในปีค.ศ.1564 (พ.ศ.2107) ด้วยวัย 88 ปี ทิ้งเพียงชื่อเสียงและผลงานศิลปะหลายชิ้นให้โลกชื่นชมจนถึงทุกวันนี้
- 9
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
