ถ้าว่ากันตามพื้นฐานจริงนะครับ
ถ้าคิดกันดีๆตอนเราสุขใจนั้น เรารู้สึกดีกับมันกระดี๊กระด๊ากับมัน จนกระทั่งมันผ่านไป
แล้วตอนเราทุกข์ขึ้นมา มันเจ็บทางใจ แลัการเจ็บทางใจมันสาหัสกว่าทางกายอย่างมาก ทางกายบาดแผลชัด ทำตามที่หมอเเนะนำกินยา รักษาได้อย่างต่อเนื่องมันก็หาย แต่แผลใจนั้นต้องใช้ความรัก ความเข้าใจทั้งจากตัวเราเองและจากคนทีาเรารัก ใช้ความใจเย็นเเละเวลา ถ้าอะไรที่เราไม่เคยพบเจอมาก่อนก็ใช้เวลารักษาใจนาน พอเจอเรื่องเดิมๆมันก็จะมีภูมิคุ้มกัน เเละการรับมือที่ดีขึ้น ยกเว้นเจอหนักกว่าครั้งเเรกที่เจอก็อาจมีจุกๆบ้าง
สรุปคือ ความสุขเดิมนั้นจะมีผมต่อเราเเละคนอื่นที่อยากเข้ามาหาเรา แต่ความทุกข์นั้นเจ็บทีนึงลุ๊กเเทบลำบากมันก็เหมือนรอยเเผลเป็น
121รับชม
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
คำตอบอื่น (9)
- จริง เพราะสุขไม่มีจริง มีแต่ทุกข์เท่านั้นที่เกิดขึ้น ทุกข์เท่านั้นที่ดับไป บางทีที่เรารู้สึกมีความสุขก็เป็นว่าทุกข์ลดลง เป็นเพราะเราทนอยู่กับทุกข์นั้นได้
- ก็คงจะจริงความทุกข์มันหยั่งรากลึกลงไปในใจมากกว่าความสุขถึงมีคำว่าจมอยู่กับความทุกข์ ความสุขแค่ลอยผ่านมาแค่นั้น
- หลักตามธรรมชาติสร้างทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นมาให้เป็นทุกข์.อะไรบ่งบอกถึงความทุกข์1. การเปลี่ยนแปลง ไม่เที่ยงแท้แน่นอน2. การไร้ตัวตน ของใหม่กลายเป็นของเก่า คงสภาพเดิมไว้ไม่ได้.... อ่านต่อ
- ความทุกข์ในแบบไหนที่ต้องจดจำ บางครั้งความทุกข์มีเรื่องราวต่างๆเกิดขึ้นมากมายที่บางครั้งเป็นความทุกข์ที่ความค่าจดจำก็มีนะ
- เมื่อก่อนเราก็คิดแบบนี้ค่ะแต่หลังจากที่เรียนรู้ชีวิตมาแล้วมันไม่ใช่เลยมันขึ้นอยู่กับระบบความคิดในสมองของเราเองค่ะว่าเราเลือกที่จะจดจำสิ่งไหน...
- จำความทุกข์ ? เราขอเรียกมันว่าเป็นการยึดติดหรือจมอยู่กับความทุกข์นั้นมากกว่าจนทำให้เรารู้สึกไม่สามารถที่จะปล่อยวางมันลงได้ เมื่อไหร่ก็ตามที่เราสามารถปล่อยวางได้แล้ว เราก็จะมองเห็นความสุข ทุกชีวิตมักจะมีเรื่องราวที่ดีๆอยู่เสมอ แม้ในวันที่แย่ๆก็ตาม อยู่ที่เรามองมากกว่าว่าเราจะจดจำเ...
