จักรพรรดินีหวั่นหรงมีพระอาการข้างเคียงจากการเลิกฝิ่นรุนแรงมาก พระองค์ทรงอยู่ท่ามกลางพระบังคนและพระอาเจียน ทรงบ่นพึมพำ กันแสง และเรียกหาบ่าวไพร่ที่ไม่มีตัวตน ผู้คุมต่างไม่ยอมทำความสะอาดและถวายพระกระยาหารให้ จนกระทั่งจักรพรรดินีเสด็จสวรรคตจากภาวะขาดอาหารและการขาดยาในปี 1946 ปิดฉากชีวิต 39 ปีอันแสนเศร้า กล่าวกันว่าพระศพของพระนางถูกห่อแล้วนำไปทิ้งอย่างไร้ใยดี จนบัดนี้ก็ยังไม่มีใครรู้ว่าพระศพอยู่ที่ไหน