22 ก.ย. 2021 เวลา 22:37 • ท่องเที่ยว
อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน .. นก ผีเสื้อ หมอกขาว สีสันในฤดูที่แดดฉายในสายลม
ฉันเชื่อว่าทุกคนมีความทรงจำในวัยเด็กที่แตกต่างกันออกไป …หนึ่งในความทรงจำวัยเด็กที่สุดแสนประทับใจของฉัน คือ การไล่จับผีเสื้อกับเพื่อนๆ … แม้จะเป็นความทรงจำเล็กๆ แต่ไม่เคยเลือนหายไปจากมุมหนึ่งของหัวใจ
ในช่วงเวลาที่ผ่านมา ฉันกับเพื่อนๆจัดทริปไปเยือนแก่งกระจานอยู่หลายครั้ง เพื่อไปดูนก ไปถ่ายรูป ... และไปเพื่อย้อนความฝันในวันวาน หวังว่าจะไปไล่จับผีเสื้อกัน
อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน … จะว่าไปก็คงเหมือนกับสนามเด็กเล่นที่เป็นทั้งปอดและแหล่งเข้าไปสัมผัสกับป่าและสัตว์ป่าได้หลายชนิด ด้วยที่นี่เป็นผืนป่าดงดิบขนาดใหญ่ที่สุดของภาคกลาง มีความหลากหลายทางชีวภาพทั้พืชและสัตว์
ในช่วงฤดูร้อนของทุกปีเมื่ออากาศร้อนจัด และแหล่งน้ำเริ่มเหือดแห้ง ... จะมีผีเสื้อนานาชนิดออกมาหาเกลือกินตามดินโป่ง หรือแหล่งน้ำแฉะๆเป็นจำนวนมาก จนที่นี่ได้ชื่อว่าเป็นแหล่งชมผีเสื้อที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศไทย
ผีเสื้อเหล่านี้ดึงดูดนักท่องเที่ยวและผู้ที่หลงใหลอัญมณีมีปีกเหล่านี้ ให้มาตั้งแค้มป์พักกันที่แค้มป์บ้านกร่าง เพื่อรอชม และถ่ายภาพผีเสื้อกัน
บริเวณแอ่งน้ำ … มีผีเสื้อมากมาย
แถบปีกบางเคลื่อนไหววูบวาบ ราวกับมีใครมาโปรยเศษกระดาษหลากสีสันปลิวกระจายไปทั่ว … นั่นคือผีเสื้อหลายชนิดที่เป็นส่วนหนึ่งของผีเสื้อที่พบในเมืองไทยทั้งหมดกว่าหนึ่งหมื่นชนิด
ฉันข้ามไปอีกฟากของลำธาร … กลุ่มผีเสื้อที่กำลังเพลินอยู่กับโป่งแตกฮือราวกับริบบิ้นหลากสี ปลิวเกลื่อนไปจับตามโขดหินและใบไม้ เป็นภาพที่งดงามตรงหน้า
อากาศยามดึกที่บ้านกร่างค่อนข้างเย็น … รุ่งเช้าจึงตามพื้นหญ้าจึงมีน้ำค้างมาเกาะอยู่พราวพร่าง
เราถือโอกาสเก็บภาพดอกไม้สวยๆ และเห็ดที่ขึ้นอยู่ตามกองของมูลช้าง
เริ่มต้นฤดูกาลของปีนี้ … บ้านกร่างได้ต้อนรับนกนานาชนิดที่มาเกี้ยวพาราศรี ฝากรัก และร่วมกันสร้างรัง ลงหลักปักธงสืบสานเผ่าพันธุ์ตามครรองธรรมชาติ
นกพญาปากกว้างสีแดง … ยังน่ารัก และขยันหาหญ้าแห้งมาสร้างรัง หลายคู่ดูเปรียวมากมาย
นกหัวขวานใหญ่หงอนเหลือง … เป็นนกอีกหนึ่งชนิดที่พบเห็นได้ในช่วงที่ผ่านมา เก็บภาพมาจากบริเวณช่วงต้นของการเดินดูนก ไม่ไกลจากลานกางเต้นท์บ้านกร่างมากนัก
ไม่เพียงแต่นักดูผีเสื้อเท่านั้นที่หลงใหลที่นี่ ... แก่งกระจานยังได้ชื่อว่าเป็นป่าที่เป็นศูนย์รวมและจุดนัดพบของนกเหนือกับนกใต้ …
ที่นี่จึงดึงดูดให้ใครต่อใครเดินทางมาดูนก มาสัมผัส หยุดมอง และอาจจะพยายามทำความเข้าใจกับโลกของปีกไพร Wild wings รอบกายมากขึ้น …. แม้ในบางกรณีจะเป็นแค่ผิวเผิน เพียงผ่าน ไม่ผูกพัน
นกเค้าหน้าผากขาว … นกหน้าตาน่ารัก เป็นนกรับแขกที่ใครๆก็แวะไปทักทายก่อนที่จะเดินไปตามทางเดินที่ยาวไกล
เรามีโอกาสหยุดชมนกพญาปากกว้างอกสีเงินที่เกาะนิ่งอยู่บนกิ่งไม้ … ถัดออกไปไม่ไกลพบนกจาบคาเคราน้ำเงินตัวหนึ่งจับโดดเด่นอยู่บนต้นไม้ข้างทาง มองเห็นแถบขนสีครามเข้มลากจากใต้โคนปากลงมาไม่ผิดกับหนวดเคราของชายแก่ …. เสียดายที่จับภาพไม่ได้ชัด
ใต้ร่มไม้ระหว่างลำธาร 2-3 มีลำธารที่ไหลผ่านซอกซอนแก่งหิน สัมผัสได้ถึงความชุ่มชื้น … มองผ่านช่องว่างของใบไม้ออกไป จะเห็นนกหลายชนิดบินโฉบเฉี่ยวไปมา ทำให้เป็นแหล่งดูนกนานาชนิดอีกด้วย
ช่วงเวลาราวเที่ยงวัน เราพักรับประทานอาหาร … ไม่นานก็ได้ยินเสียงนกร้องเสียงแหลมดัง แว๊วๆๆๆ
ณ ต้นไม้สูงขนาดใหญ่ เป็นที่ที่แม่นกเงือกสีน้ำตาลกำลังกกไข่ และพ่อนกออกไปหาอาหารมาให้แม่นกที่อยู่ในโพรง … ก่อนเข้ามาป้อนแม่นก พ่อนกจะส่งเสียงเหมือนบอกให้รู้ว่ามาถึงแล้ว และปลอบประโลม ให้กำลังใจในการทำหน้าที่พ่อแม่ เพื่อสืบสานเผ่าพันธุ์ตามสายใยธรรมชาติ
นกเงือกที่พบที่นี่มีอยู่หลายชนิด … จึงเป็นดัชนีที่ชี้ว่าป่าแก่งกระจานนั้นยังคงสมบูรณ์และกว้างใหญ่ มีต้นไม้ใหญ่เพียงพอที่จะเป็นแหล่งอาหาร และเป็นแหล่งอาศัยให้นกเงือกทำรัง
ระยะทางที่ก้าวเดินในช่วงต่อมา … เราได้ภาพนกอีกหลายชนิด
เพื่อนๆที่ดูนกด้วยกัน เห็นนกกระเต็นน้อยสามนิ้วหลังดำ บินเกี้ยวกันอยู่ในบริเวณลำธาร … กระเต็นน้อย เป็นนกขนาดเล็กที่หน้าตาน่ารัก จึงดึงดูดให้ใครหลายคนไปนั่งเฝ้าดู และเก็บภาพนกในอิริยาบทน่่าเอ็นดูๆได้ทั้งวัน … แต่ในช่วงต้นฤดู ฉันไม่ได้เก็บภาพมาฝาก มีแต่นกน้ำธรรมดาๆ
เราขับรถขึ้นมาที่พะเนินทุ่ง ...
ฝนโปรยละอองลงมาสั้นๆ .. จากนั้นบรรดานกก็เริ่มร้องกังวานตามพื้นป่า … ณ สระน้ำเล็กที่กิโลเมตรที่ 27 … ปาดยักษ์ พากันส่งเสียงร้องระงม
ฉันอดตื่นตา ตื่นใจกับจำนวนมากมาย และสีสันของปาดยักษ์หายากที่เพิ่งจะได้เจอและสบตากันเป็นครั้งแรกนี่ไม่ได้ … แม้จะเคยขึ้นมาเดินแถวนี้มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน
ใครบางคนบอกว่า … สัตว์และพืชบางชนิดมีถิ่นที่อยู่ที่เหมาะสมสำหรับมันและจะไม่พบในที่อื่นๆ รวมถึงมีวิถีการดำรงชีวิตในธรรมชาติที่ซับซ้อน มนุษย์เข้าใจธรรมชาติของมันได้เพียงบางส่วน …
ฉันไม่มีความรู้และไม่มีรายละเอียดของสัตว์ชนิดนี้ แต่คาดเดาเอาเองว่า นักวิชาการกลุ่มหนึ่งคงจะพบเห็นปาดยักษ์ที่หายากนี้ได้ในพื้นที่ป่าชื้นของที่อื่นด้วย แม้จะค่อนข้างยากก็ตาม
ฝูงปาดยักษ์ตัวสีเขียว ท้องสีชมพูสด … พวกมันทำให้คิดถึงการ์ตูนยอดฮิต “เคร๊อป” ในสมัยหนึ่งไม่ได้
ดูเหมือนว่าเจ้าปาดยักษ์เหล่านี้กำลังอยู่ในห้วงแห่งความรัก และกามเทพกำลังทำงานอย่างขมักเขม้น … พวกมันส่งเสียงร้องเรียกกันระงม บ้างว่ายน้ำเข้าไปหากัน ช่วงชิงความได้เปรียบเพื่อเข้าผสมพันธุ์กับตัวเมีย อิรุงตุงนังไปหมด … แต่น่ารักมากๆ
ในบริเวณใกล้เคียงกัน … นกพญาปากกว้างหางยาวกำลังกุลักุจอช่วยกันสร้างรัง
ปีนี้มองเห็นรังของ “เจ้าหมวกกันน๊อค” อยู่หลายรังพอสมควร
นกจาบคาเคราแดงจับกิ่งไม้ ปากคาบเหยื่อ … เหยื่อที่อาจจะเป็นอาหารสำหรับลูกน้อย
มันบินมาพักที่กิ่งไม่ไม่ไกลจากที่เราเดิน จึงเป็นโอกาสที่จะได้ภาพมาบ้าง โดยไม่รบกวนนกเกินไป
ะหว่างทางเดินบนถนน … เราเจอไก่ฟ้าหลังเทาเยื้องกรายอยู่หนึ่งคู่ การเว้นระยะห่างพอสมควร อาจจะเปิดโอกาสให้คุณได้ชื่นชมนกที่สง่างามเช่นนี้ได้อย่างเพียงพอ
ตะวันคล้อยอยู่เหนือทิวเขา … ฉันเดินมาจนสุดเนินสูงของถนน ด้านหนึ่งเป็นหุบที่มีต้นไม้หลายชนิด ที่ยอดโผล่พ้นถนนขึ้นมานิดเดียว และใกล้ๆกันมีต้นไผ่อยู่ 2-3 กอ ... อีกด้านหนึ่งเป็นเนินชัน มีเถาไม้เลื้อยขึ้นระเกะระกะสลับกับต้นไม้ขนาดกลางและขนาดเล็ก
ฉันมองเห็นนกชนิดหนึ่ง สีดำทั้งตัวบินมาจากด้านหุบเขา เจ้านกตัวน้อยบินมาเกาะที่กิ่งไผ่ ดูเหมือนกับมนุษย์ที่กำลังจะข้ามถนนที่ต้องมองซ้ายขวาก่อน … สักครู่ก็บินข้ามไปเกาะกิ่งต้นไม้อีกฟากหนึ่งของถนน
“นกกะลิงเขียดหางหนาม” …. หางที่ยาวตรงด้านข้างมีรอยหยักเป็นระยะๆ คือเอกลักษณ์ที่สำคัญของนกชนิดนี้ ที่พอฉันได้เห็น สมองส่วนที่รับรู้และแปลความหมายจากการมองเห็น ก็ส่งสัญญาณกลับมาบอกกับฉันในทันที
ฉันรีบเล็งกล้องไปที่นกที่เห็น พร้อมกับลั่นชัตเตอร์ … แต่เนื่องจากตัวนกมีสีดำทั้งหมด การโฟกัสกล้องจึงทำได้ยาก และภาพชุดแรกที่ได้จึงมืดสนิท
รอๆๆๆ ต่อไป … คือสิ่งที่นักดูนกทุกคนจะต้องเรียนรู้ สั่งสมเป็นประสบการณ์ ก่อนที่จะประสบความสำเร็จในการถ่ายภาพนกที่ไม่ธรรมดา
เย็นมากแล้ว ... พลันสายตาก็มองเห็นนกตัวหนึ่งบินข้ามฟากมาจากหุบด้านล่าง …
คราวนี้ฉันพอจะมีบุญอยู่บ้าง และกรรมไม่บัง … ทำให้นกกะลิงเขียดหางหนามตัวนั้นไม่เปรียวมาก ดูมันสบายอกสบายใจพอสมควร และเกาะกิ่งไม้อยู่นาน ทำให้ฉันมีเวลาพอที่จะปรับเลนส์กล้องเพื่อเก็บภาพมาได้
ภาพช้างจากคลองแสง สุราษฎร์ธานี
เย็นย่ำ เราลงมาพักที่แค้มป์บ้านกร่าง … ระหว่างทางเพื่อนร่วมถนนสายเดียวกันจอดรถเพื่อดู และเก็บภาพช้างที่กำลังเล่นน้ำในลำธาร
ฉันไม่ได้ลงไปถ่ายภาพช้างป่า แต่อดคิดถึงบทสนทนาในคืนวันหนึ่งกับใครบางคนที่แค้มป์บ้านกร่างไม่ได้ …
“… ปีนี้อากาศร้อนและแล้งมากกว่าปีที่ผ่านๆมา ช้างป่าออกมาปรากฏตัวให้เห็นในลำธารบ่อยครั้งขึ้น บางครั้งเข้ามาในลานกางเต้นท์ด้วย
… การเดินบนถนนควรจะมองไกลๆ จะได้เห็เขาก่อน และสามารถหลีกเลี่ยงได้ …”
หากคุณสังเกตุถนนที่ทอดตัวไปในพื้นที่อุทยาน จะเห็นมูลช้างใหม่เกลื่อนอยู่ในรายทาง ชี้ให้เห็นว่ามีช้างป่าเดินไปมาในเส้นทางเดียวกับที่เราใช้อยู่เมื่อไม่นานมานี่เอง … ระวังตัวกันด้วยนะคะ ปลอดภัยไว้ก่อนดีที่สุด
ครั้งที่สองของการไปเยือนแก่งกระจานในเดือนเดียวกัน .. เราค้างแรมด้วยการไปกางเต้นท์นอนที่พะเนินทุ่ง
ต้นฝน … ในบางช่วงเวลา ละอองหมอกปกคลุมพื้นที่ ให้มิติสวยงามและแตกต่างในสายตา
“เขาพะเนินทุ่ง” ในเขตอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน อ.แก่งกระจาน จ.เพชรบุรี
เขาพะเนินทุ่งแห่งนี้ ตั้งอยู่ในแวดล้อมของผืนป่าดงดิบตามธรรมชาติที่ยังคงสภาพสมบูรณ์ เป็นที่อยู่ของสัตว์ป่านานาชนิด
บนเขาพะเนินทุ่ง เป็นแหล่งชมทะเลหมอกได้ตลอดทั้งปี สามารถชมทัศนียภาพที่สวยงามของหมอกสีขาวที่ปกคลุมไปทั่วหุบเขา ซึ่งจุดชมทะเลหมอกที่สวยที่สุดบนเขาพะเนินทุ่งนั้นจะอยู่บริเวณ กม.ที่ 30 และ กม.ที่ 36
อีกทั้งระหว่างสองข้างทางที่ขึ้นสู่เขาพะเนินทุ่งนั้นก็ยังสามารถชมผืนป่าที่ยังสมบูรณ์ และหากโชคดีก็สามารถพบเห็นสัตว์ป่า อาทิ ค่างแว่นถิ่นใต้ นกนานาชนิดได้อีกด้วย พร้อมกันนั้นยังมีเหล่าผีเสื้อนานาสายพันธุ์โบยบินตามเส้นทางให้ได้ชมอย่างไม่ขาด
ในการไปเยือนพะเนินทุ่งในช่วงนี้ … คุณอาจจะประสบกับการที่ฝนตกลงมาทักทายบ้าง
แต่ฟ้าหลังฝนที่พะเนินทุ่ง ให้วิวทิวทัศน์ของทะเลหมอกยามเย็นที่งดงาม โดยคุณไม่ต้องไปแข่งชิงพื้นที่ในการชื่นชม หรือเก็บภาพประทับใจกับกองทัพนักท่องเที่ยวในตอนเช้า
เต้นท์และถุงนอนที่เตรียมไป ช่วยให้หลับสบายไปตลอดคืน
เช้าแล้ว ... ฉันลุกออกมาจากถุงนอน หวังจะออกมาเดินดูนกในบริเวณใกล้ๆ พร้อมกับวางหมุดหมายว่าอาจจะเดินไปตามเส้นทางศึกษาธรรมชาติ หรือ “วิถีไพร” ในช่วงสายๆ
ถนนยามเช้าค่อนข้างเงียบ ... ดอกของต้นไม้บางชนิดมีดอกแดงอยู่เต็มต้น
ได้ยินเสียงนกร้องเซ็งแซ่มาแต่ไกล … เมื่อมองผ่านกล้องส่องทางไกลจึงเห็น่าเป็นนกจำพวกกินปลี และนกขนาดเล็กๆ รวมฝูงกันมาบินตอมดื่มกินน้ำหวาน
ฉันค่อยๆขยับเข้าใกล้ … เหล่าสกุณาทั้งหลายดูจะไม่ตื่นกลัวและระแวงภัยจนเกินงาม
โดยเฉพาะเจ้านกปลีกล้วยสีสดที่ราวหลุดออกมาจากแถบแม่สีในภาพวาด
ใครบางคนกล่าวว่า … An early bird catches plenty of worms!
เช้านี้เราจึงเห็นนกมากมายหลายชนิด บินออกมาหากิน ตากปีกกันอย่างคึกคัก .... ในช่วงที่หมอกขาวๆ ลมเย็นๆ ร่วมใจกันมากางแขนโอบกอดสรรพสิ่งอย่างรักใคร่
… ทั้งนกมูม นกเปล้า นกกะลิงเขียด นกเขียวก้านตองคอสีฟ้า นกแซงแซวฯ
เราเดินต่อไปตามทางเดิน อันเป็นถนนที่รถแล่นไปยังน้ำตกทอทิพย์
ณ เนินแห่งหนึ่ง … เราเพลิดเพลินมากมายกับการเฝ้ามองสรรพชีวิตนานาออกมาเคลื่อนไหวเป็นส่วนหนึ่งของป่าที่สมบูรณ์
…. เมื่อตะวันยามเช้าค่อยๆกวาดไล่ความมืดและซอกมุมอับออกไป เผยให้เห็นเรือนยอดเบียดเสียดเขียวครึ้มรับแดดอุ่นๆ ลมชื้นพัดผ่านไปมาไม่ขาดสาย
ความสมบูรณ์ของป่าธรรมชาติ ทำให้มีนก มีชีวิตสัตว์ ที่ไม่เคยอยู่ไกลจากเราสักเท่าไหร่ เป็นโลกใบเล็กที่มีสีสัน … นกก็สาละวนอยู่กับการจับคู่สร้างรัง ซึ่งอีกไม่นานก็จะเป็นบ้านของลูกนกตัวน้อยๆอีกหลายตัว
นกกะลิงเขียด … ขยันช่วยกันสร้างรัง เพื่อเป็น “บ้าน” และให้กำเนิดลูกนกสืบสายเผ่าพันธุ์ตามวิถีของธรรมชาติ
ต้นไทรบางต้นคงกำลังติดลูกสุก .... เราจึงมองเห็นสัตว์นานาชนิดมาร่วมปลิดกินอย่างคึกคัก เพลิดเพลิน .... ตั้งแต่นกเงือก และนกสกุณอื่นๆอีกหลากหลายสายพันธุ์
สัตว์ที่หากินตามเรือนยอด เช่น กระรอก ลิง ชะนี … ไปจนถึงสัตว์ที่หากินตามพื้นดินอย่างไก่ป่า หมูป่า ไปจนถึงสัตวผู้ล่าที่เข้ามาอาศัยดักซุ่มรอเหยื่อ
สัตว์เหล่านี้ล้วนเชื่อมโยงด้วยสิ่งใดสิ่งหนึ่งในผืนป่าทั้งสิ้น ไม่นับรวมผลพลอยได้ปลีกย่อยที่ต้นไม้จะได้รับการกระจายเมล็ดพันธุ์ไปได้ไกล สัตว์ผู้ล่าได้อาหารจากสัตว์ที่อ่อนแอ ซึ่งเป็นวิธีควบคุมปริมาณสัตว์กินพืชโดยทางอ้อมในธรรมชาติ
ฝนตก …. หยาดฝนโปรยปราย ... หากแต่หลังฝนทุกสรรพสิ่งกลับมาสวยงาม สดชื่นดังเดิม
นกมูมในสายหมอก … สวยเหมือนไม่ใช่ของจริง
ปรอดภูเขา และปรอดหัวตาขาว …ไม่รีรอที่จะออกมากินลูกไม้ และตากปีก แล้วหากินตามครรลองและสัญชาตญาณที่ธรรมชาติเป็นผู้กำหนด
จนแดดจัดจ้านก็ยังไม่มีทีท่าว่างานเลี้ยงมื้อนี้จะเลิกราไป กลับยิ่งมีสมาชิกบินมาสมทบร่วมดื่มกินเพิ่มขึ้นอีกหลายชนิด … พวกมันจะบินผละออกไปก็ต่อเมื่อมีนกชนิดอื่นที่มีจำนวนมากกว่ามากวดไล่เท่านั้น
ความงามในสีสันและรูปทรงของนกที่หลากหลายทำให้เราเพลิดเพลินไปกับการกวาดส่ายสายตามองหาและถ่ายภาพนานเป็นชั่วโมง …
ในระหว่างนั้นก็ยังมีนกชนิดอื่นๆเข้าร่วมงานด้วยอีกหลาชนิด หากจะกล่าวว่าภาพตรงหน้าคืองานเลี้ยงของนกนานานชนิดก็คงจะไม่ผิดนัก
จะว่าไป … ธรรมชาติให้และสอนมนุษย์ในหลายสิ่ง หลายอย่าง … ขึ้นอยู่กับว่าจิตใจของเราจะละเอียดอ่อนแค่ไหนต่อการรับรู้
*******************
เที่ยวทั่วไทย ไปทั่วโลกกับพี่สุ … รวม link บทความที่เขียนในเพจ ..
***เมืองไทย ไดอารี่ by Supawan
***Supawan’s colorful world
***สถานีอร่อย by Supawan
โฆษณา