จากบทเรียนที่ผ่านมาในชีวิตเรา ด้วยความที่เราเป็นคนที่เห็นแก่คนอื่น แคร์คนอื่น หรือใจดีมากจนเกินไป นึกถึงคนอื่นมากกว่าตัวเองเสมอ เราเป็นคนที่ชอบตามใจคนอื่น ง่ายๆอะไรก็ได้ สั่งให้ทำอะไรก็ทำ แม้เรื่องบางเรื่องจะเกินตัวซะหน่อยแต่ก็ยินดีที่จะทำให้ โดยไม่ได้หวังผลตอบแทนและเพราะความปฏิเสธคนไม่เป็นนี้แหละ จึงมักจะทำให้โดนคนอื่นๆเอาเปรียบ และมักจะโดนมองว่าโง่เสมอ จนทำให้เพื่อนๆหลายคนเตือนเราว่าหัดเห็นแก่ตัวบ้าง ไม่ต้องแคร์ไปซะทุกคน แคร์คนที่เรารักหรือเขารักเราก็พอ
เราเคยคิดว่าถ้าเราทำแบบนั้นมันจะดูเห็นแก่ตัวเกินไปรึเปล่า? เขาจะมองว่าเราไม่ดีด้วยรึเปล่า? บวกด้วยความที่เราเป็นคนคิดมากด้วยแล้ว เลยทำให้มันดูยากที่ทำ แต่พอได้ลองแล้ว มันกลับดีกว่าที่คิดซะอีก
มันทำให้เราเลิกเป็นคนคิดมาก เลิกกังวล หรือแคร์ในสิ่งที่ไม่จำเป็นจนมากเกินไป แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่สนใจไม่แคร์เลย เพียงแต่ว่าเราเปลี่ยนมาโฟกัสในสิ่งที่ควรแคร์มากกว่า
**แคร์คนที่เรารักและคนที่เขารักเรา แล้วชีวิตจะมีความสุข**
และเราก็ถือคติอย่างหนึ่ง การให้หรือการทำดีกับผู้อื่นแม้ว่าสุดท้ายแล้วคนผู้นั้นจะไม่ได้ดีด้วยก็ตาม แต่เราก็ยังคงทำดีกับคนผู้นั้นต่อไป เพราะเราเชื่อว่าการที่เราจะทำอะไรก็แล้วแต่มันก็มักจะส่งผลต่อตัวเราเสมอ หรือถ้ามันToxic มากเกินไป เราก็แค่ถอยห่างและเดินออกมาก็แค่นั้น🙂
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
