ผมก็เด็กบ้านนอกคนนึ่งแต่ข้างบ้านมีร้านค้าร้านนึ่งที่มียายคอยให้ความเอ็นดูอยู่ตลอด
วันนึ่งเก็บตังค์ได้แถวน้าร้านค้ายายจะคืนให้ยาย ยายบอกว่า
"เก็บไว้เถ่อะหลานเอ้ย" ยายพูดยิ้มๆ อั้ยผมก็เหมือนเด็กๆทั่วไปเห็นขนมเป็นไม่ได้ ยืนอยู่ครู่นึ่งแล้วยายก็บอกว่า
"อยากกินขนมมั๊ยล่ะ" "เอาอัตค์นั้นมาแลกสิ"
ครับผมก็ยื่นให้ แต่ยายกลับยื่นสิ่งที่มากกว่าขนมให้มานั่นเป็นทั้งอัตค์ที่ยายเก็บไว้ยายยังเพิ่มให้อีกเป็นเท่าตัวและขนมที่มีราคามากกว่าค่าของอัตค์นั้น
เด็กคนนึ่งเจอเหตุการณ์อย่างนั้น ถ้าเผื่อคิดว่าเด็กคนอื่นหล่ะอันนี้แล้วแต่ดุลพินิจเขาจะคิดอย่างไรนั้นแล้วแต่บุคคลหล่ะครับ ส่วนผมนั่นหรือโครตดีใจเลยที่ได้เจอยายผู้ใจดีคนนึ่งที่เอ็นดูเรา แต่สำนึกคนมันต่างกันหล่ะครับ ...
ครับอย่างว่าหล่ะคนเราหากไม่สะเทือนใจอะไรบางอย่างทั้งดีและร้ายก็คงไม่เกิดปฏิภานภูมิทักษะในการคิดและทำ บางอย่างก็อยากโฆษณาอีกแบบก็ปล่อยให้เห็นค่าในตัวของมันเอง แล้วจะรู้ว่าconsepนี้ว่า "อัตค์ยายซื้อขนมยาย" เป็นอย่างไร
อั้ยผมสะเทือนไปในด้านที่ดีสุดนะครับ
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
