ตรอก พื้นที่ลับสายตาเก่าแก่ที่เกิดจากความเจริญของยุคสมัย
1.นโยบายของฝ่ายปกครองในสมัยรัชกาลที่5ได้ทฝมีการส่งเสริมให้มีการปลูกอาคารไม่ใช่แค่เพื่อความสวยงามแก่พระนคร แต่ยังรวมไปถึงเพื่อป้องกันอัคคีภัยด้วย ดังที่เสนาบดีกระทรวงโยธาธิการที่ว่า "ตึกที่ราษฎรได้ออกทุนทรัพย์เปนอันมาก...... เปนการเจริญแก่บ้านเมือง แลไม่เป็นเชื้ออัคคีภัยด้วย"
การตัดถนนแพร่งภูธร
ด้วย "กรมพระคลังข้างที่" เป็นแหล่งทุน ชนชั้นชั้นนำสมัยนั้นจึงมีการสร้างตึกแถวอาคารมากมายด้วยอิฐด้วยปูน
อาคารอิฐและปูน
อาคารเหล่านี้ถือเป็นสัญญลักษณ์บ่งบอกความเจริญของพระนครแต่อีกด้านหนึงทำให้เกิดพื้นที่ที่พ้นสายตาคนส่วนใหญ่ ซึ่งเป็พื้นที่ด้านหลัวตึกแถวริมถนนสายต่างๆซึ่งส่วนใหญ่มักเป็นตึกแถวสูงๆหรืออาคารบ้สนเรือนตั้งเป็นตระง่านเป็นป้อมปรากสรป้อวกันเงามืดจากสายตาคนภายนอก
จึงทำให้เกิดพื้นที่ว่างเวิ้งหรือตรอกซอกซอยอยู่ลึกเข้าทางด้านหลัง ลักษณะทางกายภาพเช่นนี้จึงทำให้เกิด ตรอกเล็กซอกซอยอยู่ไปทั่ว
พื้นที่ส่วนนี้ส่วนมากเจ้าของที่จะใช้ประกอบกิจการส่วนตัว ไม่ว่าจะเป็นตลาด หรือโรงมหรสพ เช่น ตลาดนางเลิ้ง ตลาดท่าเตียน
ตลาดท่าเตียนปัจจุบัน
หรือ ใน ปี 2426 บริเวณตรอกถั่วงอก ซอยข้าวต้มปลาริมถนนเยาวราช เช่น นายเฉยกับจีนทินสานแข่งขาย จีนแตกงเหมงปลูกถั่วงอกขาย
บางพื้นที่กลายเป็นที่ซุกซ่อนสิ่งสิ่งไม่เจริญหูเจริญตาของเมืองไว้เช่น ตรอกอาจม ตรอกสุนัขเน่า ตรอกมูลฝอย
ตรอกบางตอกอาจซ่อนความสกปรกไว้เช่นตรอกใกล้วัดมหาธาตุสมัยนั้นมีศพคนตายทิ้งฝนตรอกประจำ
หรือบางตรอกอาจซุกซ่อนแหล่งอบายมุข เช่น ตรอกวัดตึกเก่า ตรอกเต๊า ตรองโรงคราม
ข้อมูลจาก บทความ อยู่ในตรอดเล็กศอกร้อยสถานอบายมุขกัยแหบ่งบ่มเพาะนักเลงในกรุงเทพฯในทศวรรษ 2460-2490
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
