มองหาความสุขง่ายๆ จาก ‘โดนัท’ เพียงโฟกัสให้ถูกจุด มองข้ามให้เป็น
ชีวิตของคนเรามักจะถูกเปรียบเทียบกับหลายสิ่งหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ นาฬิกา หรือหนังสือ แต่รู้ไหมว่าหนึ่งในนั้นคือ ‘โดนัท’
แต่...ทำไมถึงเป็นโดนัทล่ะ? มีคนเคยถามว่า โดนัทเป็นเพียงขนมไม่ใช่หรือ? แล้วมันเกี่ยวข้องกับมุมมองชีวิตของเราอย่างไร
ช่วงกลางเดือนสิงหาคมที่ผ่านมา ได้มีการจัดนิทรรศการ DONUT FEAR: DO NOT FEAR ผลงานศิลปะโดนัทเซรามิกของศิลปิน แจยง คิม ศิลปินชาวเกาหลีใต้ โดยชื่อนิทรรศการ DONUT FEAR ซึ่งมีความคล้ายคลึงกับการออกเสียงกับคำว่า DO NOT FEAR และทัศนคตินี้ตรงกับงานศิลปะของคิม เนื่องจากคิมมีอาการตาบอดสี ทำให้เขาหลีกเลี่ยงใช้สีที่ตนไม่ถนัด หลายปีถัดมา คิมเริ่มใช้สีสันสดใสเพื่อเอาชนะความกลัว และในที่สุดเขารู้สึกสบายใจกับการใช้สีที่ตนไม่ถนัดมากขึ้น
เขามองงานศิลปะโดนัทของเขาเหมือนกับบทเรียนชีวิต “เมื่อเกิดปัญหาขึ้นในชีวิต เราควรเตรียมร่างกาย จิตใจ และงานของตนให้พร้อม องค์ประกอบที่สำคัญที่สุดในกระบวนการนี้คือการสนุกไปกับงาน การมีความเข้าอกเข้าใจผู้อื่น และการสื่อสาร”
จากนิทรรศการนี้ ทำให้เราเห็นว่าโดนัทเป็นสัญลักษณ์ของการเอาชนะความกลัวของคิม เขาสามารถก้าวข้ามข้อจำกัดของตนเองจนสามารถสร้างสรรค์ผลงานที่แปลกใหม่ สำหรับคิม ‘โดนัท = การเอาชนะความกลัว’ แล้วโดนัทในมุมมองของเราล่ะ สามารถบ่งบอกหรือนิยามอะไรในชีวิตได้บ้าง?
ขนมที่ใครหลายๆ คนชอบกินอย่าง ‘โดนัท’ ขนมหลากสีสันที่มีลักษณะเป็นวงกลมเจาะรูตรงกลางรูปทรงคล้ายกำไล เราก็คงคิดว่ามันเป็นวงกลมวงหนึ่งเท่านั้น แต่คำตอบนี้เป็นคำตอบที่ถูกเพียงครึ่งหนึ่ง โดนัทนั้นประกอบไปด้วยสองส่วนด้วยกัน ส่วนแรกคือส่วนของวงกลมที่เป็นส่วนเนื้อ และส่วนที่สองคือช่องว่างตรงกลางวงกลมที่เรามักจะมองข้ามมันอยู่เสมอ เพราะเแน่นอนว่าเราก็คงให้ความสนใจไปที่ส่วนเนื้อมากกว่า
จริงๆ แล้ว รูตรงกลางของโดนัทอาจมีความหมายมากกว่าที่เราคิด บ่อยครั้งที่เรามองไม่เห็นสิ่งที่มีอยู่ เราพลาดและตกลงไปในหลุมโดยไม่ทันได้ระวังตัว เหมือนกับที่เรามองข้ามช่องว่างตรงกลางของโดนัทไป เพราะฉะนั้นการโฟกัสกับจุดใดจุดหนึ่งมากเกินไป อาจทำให้เราพลาดส่วนอื่นๆ ของชีวิตได้
สมมติว่าเราเปรียบเทียบวงกลมส่วนเนื้อของโดนัทเหมือนเงินตราที่สามารถจับจ่ายซื้อของได้ แล้ววงกลมตรงกลางเปรียบได้กับอะไร
ช่องว่างของโดนัทเปรียบเหมือนความสุขของคนเราที่มีอยู่จริง แต่ไม่มีรูปร่างและไม่สามารถจับต้องได้ หลายคนไม่ให้ความสำคัญกับความสุขที่แท้จริง เพราะมองไม่เห็นมัน แต่เรากลับมองว่าความสำเร็จเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต
ความสำเร็จทางวัตถุนี้สามารถทำให้เรามีความสุขได้ก็จริง แต่มันเป็นเพียงส่วนหนึ่งของความสุขเท่านั้น เพราะความสุขที่แท้จริงประกอบไปด้วยความสำเร็จทางวัตถุที่เป็นความสุขที่ ‘ยิ่งใหญ่’ และอีกส่วนหนึ่งคือความสุข ‘เล็กๆ’ ที่เกิดในขึ้นทุกๆ วันแต่เรามองข้ามมันไป
ความสุขเล็กๆ อย่างการได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัว หรือได้ทำในสิ่งที่ชอบ เป็นสิ่งที่เราไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงิน แต่เพียงใช้ใจสัมผัสเท่านั้น นอกจากนี้ความสุขเล็กๆ ที่ไม่จำกัดเพื่อตัวเอง แต่ทำเพื่อคนอื่น คือการเห็นใจเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน เข้าใจว่าตัวเองไม่ใช่มนุษย์คนเดียวบนโลก ยังมีคนอื่นที่อยู่บนโลกนี้ด้วย เราจะช่วยเหลือคนอื่นหรือพัฒนาสิ่งต่างๆ เพื่อทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นได้อย่างไร การทำเพื่อคนอื่นโดยไม่หวังผลตอบแทนเช่นนี้จะทำให้เรามีความสุขมากขึ้น
เมื่อโดนัทไม่มีช่องว่างตรงกลาง มันก็ไม่อาจเรียกว่าโดนัทได้อีกต่อไป เช่นเดียวกัน เมื่อเราขาดความสุขเล็กๆ ที่มีค่าไม่แพ้ความสุขชิ้นโต มันก็ไม่อาจเรียกเป็นคุณค่าของชีวิตได้ เพราะฉะนั้น เพื่อความสุขที่ยั่งยืน อย่าลืมเติมช่องว่างตรงกลางให้ชีวิตของเรามีความหมายด้วย
ในขณะที่ทางหนึ่งรูตรงกลางของโดนัทก็เสมือน ‘ความสุข’ เล็กๆ ที่เราต้องเติมเต็ม แต่ในอีกทางหนึ่งก็อาจจะเปรียบเสมือนหลุมพรางแห่ง ‘ความทุกข์’ ที่บางทีเราต้องมองข้ามมันบ้าง
บางสถานการณ์ของชีวิต เราจำเป็นต้องหยุดโฟกัสจุดแย่ๆ ที่ทำให้เราไม่มีความสุข และมองว่ามันเป็นโดนัทชิ้นที่สมบูรณ์แบบที่สุด แม้ว่ารสชาติจะหวานไปนิด เนื้อสัมผัสกระด้างไปหน่อย แต่มันก็ขึ้นชื่อว่า ‘ของหวาน’ เป็นความหวานที่ทำให้ชีวิตขมๆ ของเรานั้นมีความหมาย มันช่วยเติมเต็มและเพิ่มสีสันชีวิตของเราให้สวยงามยิ่งขึ้น
“ชีวิตก็เหมือนโดนัท บางครั้งอาจมีหลุมใหญ่ๆ อยู่หลุมหนึ่ง แต่ว่าเราสามารถมองแค่ส่วนที่หวานได้”
เราจะมีความสุขก็ต่อเมื่อเราโฟกัสในสิ่งที่ควรโฟกัสและปล่อยวางบางอย่างที่ไม่สามารถควบคุมได้ จงยินดีกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ถึงแม้ว่าเราจะตกอยู่ใน ‘หลุม’ ที่ทั้งมืดและทำให้เรารู้สึกกลัว รู้สึกโดดเดี่ยว แต่อย่างไรก็ตาม เรายังมีเจ้าวงกลมหลากสีสันที่อยู่รอบตัวเรานี่นา
มองหาข้อดีของการมีอยู่ของมันให้เจอ และคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเราที่สุด เราไม่จำเป็นต้องโศกเศร้ากับเรื่องบางเรื่องจนทำให้ความสวยงามรอบตัวพลันหม่นหมองไปด้วย ลองกัดคำหนึ่งสักนิด มีความสุขกับของหวานสักหน่อยก็ยังดี การกัดเพียงหนึ่งคำจนทำให้โดนัทชิ้นนั้นไม่ใช่วงแหวนที่สมบูรณ์แบบอีกต่อไป อาจเป็นทางออกเล็กๆ ที่ทำให้เราออกมาจากหลุมแห่งความโศกเศร้าก็ได้
เมื่ออ่านจบ หลายๆ คนคงมองว่า ‘โดนัท’ ไม่เป็นเพียงแค่ขนมอีกต่อไป แต่มันจะเป็นบทเรียนที่ทำให้เรามองเห็นความสุขได้ง่ายขึ้น ถ้าขาดความสุขเล็กๆ ก็ลองเติมดู หรือถ้ามันเป็นหลุมแห่งความทุกข์ ก็ลองปรับโฟกัสและรู้จักปล่อยวาง มองแต่สิ่งที่ทำให้เรามีความสุขดีกว่า เพราะบางทีเมื่อเรามัวแต่โฟกัสทุกอย่าง คิดมากกับทุกอย่าง ก็คงทำให้ชีวิตของเราไม่มีความสุขได้เต็ม 100%
นอกจากสองมุมมองนี้ ถ้าคุณคิดว่าโดนัทสามารถนิยามชีวิตในแง่มุมอื่นๆ ได้ หรือคิดว่ามีสิ่งอื่นที่สามารถนิยามชีวิตได้เป็นอย่างดี ก็สามารถคอมเมนต์ แลกเปลี่ยนพูดคุยกับเราได้ด้านล่างนี้เลย!
#missiontothemoon
#missiontothemoonpodcast
#inspiration
- 49
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
