เพราะคนเราต้องการการยอมรับครับ มันคือ1ใน5ปัจจัยหลักของคนเรา คือการเป็นที่ยอมรับของผู้อื่น
ลองนึกภาพเล่นๆว่า ถ้าเรานับ 0 ใหม่ในที่ใหม่ แล้วถ้าเราเข้ากับสังคมนั้นได้ ถือว่าประสบคงามสำเร็จแถมดีต่อใจ กลับกัน ถ้าเราเข้ากับพวกเขาไม่ได้ล่ะ มันจะมีทั้งความอึดอัด ความกลัว ความกังวลในตัว ถ้าจะให้ออกมาย้ายที่ใหม่มันก็ไม่ง่ายอย่างงั้นเสมอไป
ของพวกนี้มัน 2เเง่2มุมทั้งต่อเราและต่อพวกเขา บ้างก็ เราทำตัวปกติเเต่ดันอยู่ในสังคมขี้นินทาขี้อิจฉา
บ้างก็ เราทำตัวหน้าบอกบุญไม่รับทั้งๆที่คนอื่นๆก็มอบโอกาสในการเข้าหาให้ เป็นต้น
คำตอบอื่น
- ผมเองก็เป็น1ในนั้นนะ เพราะเดิมทีผมเข้าสังคมไม่เป็นแถมกว่าจะมีเพื่อนทีก็ยากเย็นเเสนเข็น มันก็ทำให้คิดมากกว่าเดิมแต่พอเวลาผ่านไปเริ่มมองเห็นหบายๆมุมเเล้วเข้าใจมากขึ้น อะไรที่ผมทำได้ผมก็จะทำนะแต่ถ้าอะไรที่เดินตัวผมก็จะไม่ฝืน
- โดยพื้นฐาน มนุษย์เป็นสัตว์สังคมอยู่แล้ว หมายความว่า คุณต้องปรับสภาพเพื่อให้อยู่ร่วมกับสังคมให้ได้แม้จะถึงจุดที่ว่าคุณไม่ต้องแคร์ใครก็มีกินมีใช้ แต่ถ้ายังต้องอยู่ร่วมกับสังคม คุณก็ไม่สามารถทำตามใจทุกอย่างได้
- การมีคนไม่ชอบเราบ้างมันเป็นเรื่องปกติ ต่อให้คุณเป็นคนดีเว่อๆ มันก็มีคนที่หมั่นไส้หาว่าคุณตอแหลอยู่ดีแต่กลับกันการที่คนส่วนมากหรือสัก 40% ขึ้นไปไม่ชอบคุณ อันนั้นถือว่ามีปัญหาแล้วล่ะ คุณต้องเริ่มพิจารณาตัวเอง หรือทำอะไรสักอย่างแล้ว
- เราเป็นคนที่เมื่อก่อนแคร์คนอื่นมากกลัวว่าเพื่อนจะไม่ชอบเรา แต่ตอนนี้เราไม่สนโลกใดๆทั้งสิ้นค่ะ
- ถ้าคุณไม่ต้องการอยู่ในสังคมก็โอเครครับแต่ตราบใดที่คุณยังอยู่ในสังคมไม่ว่าจะเป็นสังคมเมืองหรือชนบท เราต้องแคร์ครับ
- เพราะใคร ๆ ก็ต้องการเป็นที่ยอมรับ ที่ชื่นชมกันทั้งนั้นมั้งคะ มนุษย์จะเเฮปปี้กับการถูกรักมากกว่าถูกเกลียดอยู่เเล้ว
- เพราะเราอยากมีตัวตนในสังคม อยากให้คนยอมรับ ชื่นชม หรือต้องการคำสรรเสริญ นั่นเอง สรุปคือเป็นธรรมดาของโลกที่ต้องการลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ค่ะ แต่ก็จะมาคู่กับนินทา เสื่อมลาภ เสื่อมยศ ทุกข์ ซึ่งที่เราเป็นทุกข์เพราะเราต้องการสุข เกลียดทุกข์ เมื่อไม่เข้าใจ คนเราจึงเป็นทุกข์ค่ะ
