ยากกว่าตอนทำ คือตอนเก็บล้าง
"กินเสร็จไปล้างจานเลย" คุณเมีย เอ่ยเบาๆแต่เข้าเต็มสองรูหู หลังจากทำทีท่าปวดเมื่อยเหนื่อยอ่อน จากการเปิดเตาทำอาหารตลอดบ่าย
สิ่งที่ยากกว่าตอนทำอาหารก็ตอนเก็บล้างนี่หล่ะ อุปกรณ์สารพัดที่งัดมาใช้
ถ้วยปรุง ถ้วยตวง หม้อไห มีด เขียง กระทะ ตะหลิว เต็มเคาท์เตอร์ไปหมด
ใครจะคิดว่าเบื้องหลังอาหารสวยๆจานนึง จะยุ่งเหยิงวุ่นวายขนาดนี้
หลายครั้งที่เธอบ่นว่าอยากทำเมนูนั้นนี้ แต่ขี้เกียจเก็บล้าง และมักจะถอดใจ
ไม่ทำดีกว่า
แต่โชคดีของเมียพี่
ที่การล้างจาน เป็นหนึ่งในงานบ้าน หรือบางทีอาจจะเป็นงานเดียวที่พี่ทำได้ เพราะการทำงานบ้านเป็นเรื่องพี่ยอมรับได้โดยตรงเลยว่า ขี้เกียจ และมักบ่ายเบี่ยงเลี่ยงตลอด
แต่กับการล้างจานพี่โอเคนะ ไม่รู้สึกว่าเป็นเรื่องยากเย็นอะไร หรืออาจจะเป็นเพราะพี่ชอบที่จะเห็นจานชามสะอาด ไม่เหลือคราบร่องรอยอาหารปนเปื้อนอยู่ เลยมีกำลังใจพิเศษที่จะล้างจานได้อย่างไม่อิดออด
ถ้าใครเคยร่วมกินข้าวด้วยกันกับผมคงจะสังเกตุเห็นมั่งหล่ะ ว่าพี่มักจะกินข้าวจนหมดเกลี้ยงจาน ไม่เหลือเศษอาหารหรือเศษข้าวทิ้งไว้ในจานเลย เรียกว่ากินเสร็จแทบจับไม่ได้ว่ากินอะไรไปบ้าง
ส่วนเมียพี่ ไม่ต้องเดา จานของเธอให้ความรู้สึกตรงกันข้ามสุดขั้ว
ไม่ว่าจะจานที่กินจนเกลี้ยงหรือเปรอะเปื้อนคราบอาหาร
ตราบใดที่พี่ได้ล้างจาน ก็แสดงว่าเมียยังทำอาหารให้กิน
ต้องขอบใจเมียพี่ที่มีเตาอบสินะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
