AVgirl มุกสัปดน และความเรียล
ครั้งหนึ่งผมเจอคู่หูนักท่องเที่ยวญี่ปุ่นในที่อโคจร ระหว่างจิบเหล้า ก็นึกมุกสัปดนขึ้นมากะว่าจะฮาเต็มที่
"เฮ้ย พวกนายรู้ไหมสิ่งที่ผมชอบที่สุดของญี่ปุ่นคืออะไร" คู่บัดดี้ญี่ปุ่นทำหน้าสงสัย ผมตอบ
"I like AVgirl"
เท่านั้นแหละจากหน้ายิ้มๆ เปลี่ยนเป็นสีหน้าแบบไม่พอใจรุนแรง และก็พากันเดินหนีไปเลย ขณะนั้นนึกขึ้นได้จะไปขอโทษก็ไม่เจอแล้ว ก็ทำให้รู้สึกผิดจนถึงทุกวันนี้
เรื่องนี้ทำให้ผมเข้าใจคนญี่ปุ่นมากขึ้น ว่าห้ามพูดเรื่อง AVgirl เรื่องนี้อ่อนไหวมากๆ สำหรับคนญี่ปุ่นอาจใช้คำว่า ไม่ยอมรับเลยก็ได้
มันคือความจริงมั้ยที่ญี่ปุ่นมีเรื่องนี้ มันก็มีจริง แต่ในเวลาปกติมันน่าพูดไหม ก็ไม่ ซึ่งยอมรับเลย ผมไม่ทันคิดว่ามันจะเซนซิทีฟขนาดนี้
แต่ถ้าผมถามกลับ แล้วมันจริงมั้ย หากถามชายไทยว่านึกถึงอะไรที่ญี่ปุ่น คำตอบแบบทั้งจริงและเอาฮา AVgirl ต้องมันเป็นอันดับแรกๆ
เหมือนกับที่เรารู้ว่าบ้านเรามีอะไร นทท.ไปพัทยา ไปซอยนานา ไปพัฒพงษ์ รัชดา เพื่ออะไร คำตอบมันก็ชัดเจนที่มันจริงปฏิเสธไม่ได้ หลุดพ้นจากความละอะอาย จนเอามาเป็นเรื่องอำเรื่องขำขัน มันจริงชนิดที่ว่า เรารู้ว่า กะหรี่บ้านเรามีอยู่ทุกที
และเราก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า ต่างชาติมองว่าเมืองไทยมีผู้หญิงขายตัวมากที่สุด และพวกนักท่องเที่ยวหนุ่มกลัดมันส่วนหนึ่งก็มาด้วยเหตุนี้
กลับไปที่มุกสัปดน ผมเข้าใจตัวเองว่า เล่นมุกนั้นจากสัญชาติญาณ เพราะผมเอาความเรียลมาพูดเล่น คือปัจจัยองค์ความคิดมันรวมกัน กูเจอพวกมึงที่พัทยาไง กูรู้ว่าพวกมึงมาเพราะอะไร แว้บของความฮาและความมึนเมา ผมคิดว่า มันจะย้อนผม "เยสๆ มึงชอบเอวีบ้านกูใช่มั้ย ใช่ กูก็ชอบกะหรี่บ้านมึงเหมือนกัน" ถ้าตอบแบบนี่ ผมว่าเราคงฮาและกอดคอเมาด้วยกันทั้งคืน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
