คิดว่าทั้งคู่นะ และมันก็น่าจะให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันด้วย
ขอนิยาม “ประเสริฐ” ว่าเป็นสภาวะที่เราทำแล้วมีความสุขนะครับ
การให้อภัย เมื่อเราทำแล้ว เราจะได้รับพลังใจที่ยิ่งใหญ่ เวลาใครทำให้เราไม่พอใจ โกรธ ถ้าเรายังไม่สามารถให้อภัยได้ ผลกระทบมันก็เกิดกับเรา ซึ่งบางทีคนๆนั้นเขาอาจจะลืมไปแล้ว แต่เรายังคับข้องใจอยู่ สุดท้ายก็ไฟสุมทรวง ยังไงก็ไม่มีความสุข (ไม่พบหนทางหรือความประเสริฐ)
แต่ถ้าเราฝึกการให้อภัยบ่อยๆ เราจะเข้าใจความเป็นจริงของทุกๆอย่างครับ โดยเฉพาะคนที่เหมือนจะเป็นศตรูของเรา ยิ่งให้อภัยคนพวกนี้ได้ ก็เหมือนเราอัพเลเวลของสติปัญญาไปอีกขั้นหนึ่งแล้ว
ไม่ว่าเรื่องอะไร การให้อภัยกับทุกๆเรื่อง ด้วยความเข้าใจที่ว่าสุดท้ายแล้ว เราก็ต้องมูฟออนและไปต่อ อะไรที่ผ่านมา ก็ช่างมัน (ให้อภัยไปแล้ว) อาจจะพบกับความประเสริฐก็ได้นะ
การช่วยเหลือคน บางทีก็พบความประเสริฐ บางทีก็พบความไม่ประเสริฐ
ถ้าการช่วยเหลือของเรา เราทำด้วยความเต็มใจ เราทำด้วยความสุขใจ ยังไงความประเสริฐก็เกิดขึ้นทั้งฝ่ายช่วยและฝ่ายถูกช่วย
แต่ถ้าการช่วยเหลือของเราเกิดขึ้นเพราะถูกบีบบังคับ ก็จะมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ไม่ได้พบกับความประเสริฐครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
