8 ต.ค. 2021 เวลา 04:57 • ครอบครัว & เด็ก
ใกล้รุ่ง ดวงสุวรรณ..เป็นนักเขียนบทวิจารณ์ได้ลึกซึ้ง..กินใจ..ผมจึงแชร์..เพื่อให้นักอ่าน..ได้ลิ้มอรรถรส..อันบรรเจิด..ของ..ใกล้รุ่ง ดวงสุวรรณ..ที่เขียนได้ถึงแก่น
. ✍️.#เกษียณอย่างสุขเกษม.
✍️. 30 กันยายน ของทุกปีคือวันอำลาอาลัยของผู้ที่มีอายุ 60 ปีทุกสายงานในระบบราชการ..บางคนอาจจะดีใจที่ได้พักผ่อนเสียที..บางคนยังอาลัยลาเพราะความผูกพันในหน้าที่รวมถึงเพื่อนร่วมงานแต่คงมีแหละคนที่ยังติดยึดใน.#หัวโขนที่สวมใส่.? เพราะเมื่อถึงวันถอดหัวโขนพร้อมอำนาจวาสนาก็อำลาจากไปโดยอัตโนมัติ..!
✍️. วันนี้อยากเล่าถึงข้าราชการ(ผู้ใหญ่)คนหนึ่งที่เคยมีตำแหน่งผู้ว่าฯลฯหลายจังหวัดรวมถึงตำแหน่งอื่นๆทางสังคมเช่นเป็นอธิการบดี
ม.นเรศวร(พิษณุโลก) เขา..กลับเลือกอาชีพใหม่ในวัยเกษียณอาชีพที่พ่อ&แม่
เคยทำมาแต่เก่าก่อนแม้จะรู้ดีว่าไม่ได้ร่ำรวยแถมมีภาวะเสี่ยงต่อการบาดเนื้อเถือหนังตัวเองเพราะมีคำกล่าวมาเนิ่นนานแล้วว่า..
* ทำนาปรังมีแต่ซังกับหนี้.!
ทำนาปีมีแต่หนี้กับซัง.? *
🤫.. คำกล่าวของชาวบ้านคนชายขอบคนรากหญ้าคงจะได้ยินบ่อยและเป็นแรงจูงใจที่กระเพื่อมให้เด็กชายลูกชาวนา แห่งบ้านหนองก่อไฝ่ ต.วังสำโรง อ.บางมูลนาก จ.พิจิตร มีความเพียรพยายามก้าวข้ามเพื่อแสวงหาโอกาส และชีวิตที่เพียบพร้อมมากกว่า เมื่อจบชั้นประถม เขาจึงเดินทางมา..แสวงโชคในเมืองหลวงเพียงลำพังด้วยตัวเอง.!
✍️..ก้าวแรกคือการขายแรงงานเป็นจับกังเป็นยามเป็นเด็กล้างจานในร้านอาหารเพื่อหาเงินยังชีพและจุนเจือการศึกษา ทำงานสารพัดพร้อมกับ.."เรียนลัด" จากโรงเรียนกวดวิชา (เหมือนการเรียน กศน.ในยุคนี้) เพื่อไปสอบเทียบ.! จนจบมัธยมปลาย (มศ.5) และไปตามหาความฝันในวัยเยาว์ด้วยการสอบเข้า@คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (ปรบมือให้เลย) ต้องเก่งจริงถึงทำได้.!
✍️..เรียนจบสอบเข้ารับราชการไต่เต้ามาตามสายงานพร้อมต่อยอดไปเรียนต่อทั้งระดับ..ปริญญาโท/ปริญญาเอก สายรัฐประศาสนศาสตร์ จากปลัดเป็นนายอำเภอ เป็นผู้ว่าในหลายจังหวัด ทั้งที่พิจิตร(บ้านเกิด)หรือที่ภูเก็ต และมาเกษียณราชการที่จังหวัดพิษณุโลก..!
🌹 "ดร.ปรีชา เรืองจันทร์" 🌹
✍️..คือคนคุณภาพของกรมการปกครอง เพชรแท้ของกระทรวงมหาดไทยประวัติที่ดีงามในหลายๆด้าน โดยเฉพาะ..การเป็นผู้รับใช้ประชาชนในฐานะข้าของพระราชา..วันนี้ท่านถอด.."หัวโขน" แล้ว และกลับไปใช้ชีวิตเยี่ยงสามัญชน..#คนค้นคน..ผู้ค้นหาความหมายที่แท้จริงของชีวิต ตามทฤษฎีความพอเพียงด้วยการเดินที่ละก้าว..กินข้าวที่ละคำ..ทำที่ละอย่าง..!
* บนเวทีแสงสีมีหัวสวม..
หลากสิ่งรวมลาภยศปรากฎเห็น
เป็นภาพรวมบ่วงทุกข์ปลุกประเด็น
ที่ควรเป็น..ควรจบ..สงบลง.. *
✍️..นี้คือชีวิตที่น่าเรียนรู้เพื่อเป็นแบบอย่าง สร้างแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ เพราะปาฏิหาริย์ไม่เคยเกิดจากการร้องขอ ต้องแสวงหาเพียรพยายามเป็นสัจธรรมที่แท้จริงเสมอมานำเรื่องนี้มา Review เพื่อคารวะชื่นชมคนค้นคนผู้ค้นพบสุขแท้ที่พอเพียงในความเพียงพอ..
🌹..ดร.ปรีชา เรืองจันทร์..🌹
*.#สามัญชนคนของแผ่นดิน.*

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา