เมื่อก่อนผมเคยทำงาน "ทำงานหนัก" มีโอกาสกลับบ้านปีละ 2-3 ครั้ง มาแต่ละครั้งก็เพียง 2-3 วัน ก็เพราะต้องทำงาน ทำงาน และทำงาน
ความเงียบสงบภายในมหาวิทยาลัย เมื่อวันที่ฟ้าสดใสแต่ไร้ซึ่งนักศึกษาเดินขวักไขว่ไปมา
เสียงลมกระทบต้นหูกวาง ใบไม้พัดปลิวสไหว ลูกหูกวางหล่นกระแทกพื้น "ตุ้บ ตุ้บ ตุ้บ ตุ้บ" เหมือนเสียงหัวใจที่เต้นดังสอดแทรกผ่านความเงียบสงบของสถานที่ที่เคยเต็มไปด้วยผู้คน
มหาวิทยาลัยในวันที่เงียบเหงา
วานนี้คนเรือนพันเรือนหมื่นเดินขวักไขว่ไปมา แต่วันนี้ "วันหยุด" ช่างแสนเงียบเหงาและว้าเหว่
แต่การที่มาทำในวันนั้นก็มิต่างอะไรที่จะมาทำงานให้กับเทพยาดาฟ้าดินให้ได้ แต่ผู้บริหาร "ไม่เห็น" ปลายปีเมื่อสรุปผล "คุณเอาเวลาไหนไปทำ ต้องหนีสอนไปทำแน่เลย" อื่ม ปรัชญาที่ว่า "คนเรามีความสามารถจำกัด งานประจำก็เยอะอยู่แล้ว ถ้าคุณมีเวลาไปทำวิจัยหรือทำงานอย่างอื่น แสดงว่าคุณหลบเลี่ยง หลีกหนีจากงานประจำ หรือทุ่มเทให้กับงานประจำอย่างไม่เต็มที่"
บันทึกที่ทรงคุณค่า
"ทำงานเสร็จแล้วก็เลิกไม่ต้องรอเทวดาบนสวรรค์วิมานมารับรู้ เพราะถึงเวลานั้นเทวดาก็กลับบ้านไปแล้ว" ของคุณ Miss somporn poungpratoom ทำให้ได้ทราบความเป็นมาเป็นไปของระบบบริหารไทย
แต่ถึงกระนั้นก็มิใช่สิ่งที่ทำไปนั้นไร้ค่า "เทวดาในใจ (Angle in my Heart) ของเราได้เห็นและสัมผัส
สรรพอณูในร่างกายได้รับความสุขจากการกระทำ ความรู้จากการปฏิบัติสรรค์สร้าง หล่อหลอม เปลี่ยนถ่ายจนกลายเป็นปัญญา
ความสุขจากกายและจิต จากการกระทำสิ่งที่ถูกต้อง ถึงแม้ว่าใครจะไม่เห็น "แต่ตัวเราเห็น" ตัวเราได้รับ ได้รับทั้งประโยชน์ ได้รับทั้งความสุข ได้รับทั้งความรู้ ส่งผลให้ได้มาซึ่งปัญญา
ปัญญาที่มิสามารถหาซื้อได้จากโรงเรียนหรือสถาบันการศึกษาไหน
ปัญญาที่มิต้องแลกเปลี่ยนมาด้วยปริญญาใด ๆ
ปัญญาจากการได้ทำ ปัญญาจาการได้คิด ปัญญาจากการทุ่มเททั้งแรงกายและแรงใจ พลังใจและพลังความคิด
"เทวดาในใจ" ของเรารู้
"เทวดาในใจ" ของเราเห็น
"เทวดาในใจ" ของเราเป็น
เป็นทุกสรรพสิ่งแห่งตัวตน
จากใจถึงใจ
จากกายถึงกาย
ไม่ว่าที่ไหน เมื่อไหร่
เทวดาในใจ (Angle in my Heart) จะอยู่คู่กับเราเสมอและตลอดไป
เทวดาในใจ (Angle in my Heart)
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
