13 ต.ค. 2021 เวลา 17:06 • ปรัชญา
"ชีวิตติดอยู่กับคำว่า....บุญคุณ!!!"
ทุกคนคิดยังไงกันบ้างเอ่ย?
"ถ้าคำว่าบุญคุณมันเป็นสิ่งทำร้ายเรา และเป็นเหตุผลที่ทำให้เรา
ทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ"
แต่ต้องทำเพราะ ประโยคที่ว่า บุญคุณมันล้นกะลาหัว!!!!
ทุกคนว่ามันใช่จริงๆหรอ?
บุญคุณมันทดแทนกันแบบไม่มีวันหมดเลยหรอ?
บางครั้ง เราแทบจะไม่มีชีวิตเป็นของตัวเองเลย
เพียงเพราะแค่เรื่อง...บุญคุณ!!!
คิดจะทำอะไร? ซื้ออะไร? หรือแม้กระทั่ง เราจะไปไหน?
เราต้องคอยเกรงใจเขา นึกถึงเขา คอยบอกเขา รายงานเขา
เพียงแค่ว่า.....
#เพราะเขาเลี้ยงเรามา
#เพราะเขาช่วยเหลือเราในยามลำบาก
#เพราะถ้าไม่มีเขาเราคงตายไปแล้ว
แต่!!! ถ้าเขาทำในสิ่งที่เราไม่ชอบล่ะ?
แล้ว??? ถ้าเขาบงการชีวิตเราล่ะ?
#เราไม่สามารถเรียกร้องอะไรได้เลยหรอ???
ต้องยอมเขาอยู่ฝ่ายเดียวเลยหรอ?
หลายๆคน คงคิดอยู่แล้วนะ ว่า
ทำไมถึงคิดแบบนี้ล่ะ?
บุญคุณก็ต้องทดแทนดิ!!!
ใช่ค่ะ!!! บุญคุณต้องทดแทน แต่...
มันก็ควรจะหมดในสิ่งที่เราทดแทนให้นี่คะ
ไม่น่าจะต้องมาชดใช้ ทดแทนกันทั้งชีวิต
ถ้าจะบอกว่าการเลี้ยงดูเรามา เราเลยต้องทดแทนเขา
แล้วในการที่เขาเป็นคนทำให้เราเกิดมาล่ะคะ!!!
เขาไม่ต้องทดแทนเราเลยหรอ?
เพราะ เราอาจจะไม่ได้อยากเกิดมาในครอบครัวนี้ก็ได้
#แต่...เราเลือกไม่ได้
บางคน ไม่ได้ทำเราเกิดมา แต่ก็ต้องมาดูแลเรา
และก็มาทวงบุญคุณกับเราทีหลัง!!!
คือ การทดแทนบุญคุณมันต้องมาจากความรักที่มีให้กัน
ความเคารพกัน ความเกรงใจกัน ไม่ใช่หรอ?
มันคือสิ่งที่เราอยากทำให้ ด้วยความเต็มใจ!!!
ไม่ใช่การยัดเยียดคำว่า....บุญคุณ มาใส่สมอง
ถ้าคุณให้ความรัก ให้ความเคารพ ให้ความเกรงใจ ต่อกันและกัน
คำว่าบุญคุณเนี่ย แทบจะไม่ต้องมีเลย
เพราะ ความรัก ความเคารพ ความเกรงใจ ที่เราให้คุณตอบกลับไป
เราให้ได้จากใจจริงๆ ไม่ต้องมาเสียน้ำตา ไม่ต้องมานั่งน้อยใจ
ไม่ต้องมาขุ่นเคืองกันให้มันเสียสุขภาพจิต
แต่ก็นั่นแหละค่ะ
เราก็ไม่ได้จะบอกว่าสิ่งที่เราคิด มันถูก
แต่เรารู้สึกแบบนี้จริงๆ เพราะสิ่งที่เรากำลังเผชิญอยู่ตอนนี้
มันทำให้เราต้องคิดแบบนี้
ส่วนใครมีความคิดเห็น คำแนะนำอย่างไร
ก็แสดงความคิดเห็นบอกกันบ้างนะคะ
เผื่อมีใครหลายๆคนกำลังเผชิญปัญหาแบบนี้อยู่
อาจจะนำไปปรับใช้ หรือเป็นแง่คิดได้ค่ะ
ส่วนใครที่มีเรื่องเล่าอยากเล่าให้เราฟัง
เล่าให้เราฟังได้นะคะ เราไม่อยากให้คุณอึดอัด
หรือเก็บไว้อยู่คนเดียวค่ะ
#ชีวิตติดอยู่กับคำว่า...บุญคุณ!!!
โฆษณา