เมื่อครั้นพลันจิตว่าง ความคิดที่อยู่บนพื้นฐานแห่งศีลจะรุดพาปัญญาโลดแล่นไปบนฟากฟ้าและมหานที
ความรู้ ความคิด จินตนาการอันเกิดจากปัญญาขณะนั้น
ถ้าเรามีตัวรู้ติดอยู่กับจิต
เราจะสามารถจับออกมาให้กลายเป็นผลงานอันสร้างสรรค์ได้อย่างอเนกอนันต์
ความคิดที่ฟุ้งออกมานั้นน่าฉงน บางครั้งหรือหลากหลายครั้ง เราอยากจะกลับไปคิดได้อย่างนั้นก็ทำไม่ได้
เพราะสิ่งนั้นไม่ใช่ความคิดแบบธรรมดา ๆ แต่เป็นปัญญา หรือ “จิตจินตนา” ที่เกิดขึ้นจากจิตอันว่าง สว่าง สงบ
นอกจากเป็นปัญญาอันเกิดขึ้นจากจิตที่ว่าง สว่าง สงบ แล้วยังต้องประกอบด้วยการกระทบผัสสะจากอายตนะทั้ง ๖ ณ กาลนั้น ที่นั้น บัดเดี๋ยวนั้น
ปัญญาที่เกิดขึ้นตรงนั้นยากที่จะย้อนใช้ความคิดให้คิดในเรื่องเดิม แบบเดิมนั้นได้อีกในที่ใหม่ เวลาใหม่
แต่... เราสามารถใช้ย้อนระลึกนึกถึงสิ่งที่ปัญญาเคยวิจิตรและสร้างสรรค์ไว้ด้วย “สมาธิ”
มิแตกต่างอะไรกับตอนที่เราหลับแล้วฝัน เราต้องฝึกใช้สมาธินึกถึงเรื่องที่ฝันให้ได้
เฉกเช่นเดียวกับ “จิตจิตนา” (Imagination of MIND) อันเป็นเรื่องที่ผุดจากปัญญาที่เกิดจากจิตประภัสสร เรื่องดี ๆ อันบรรเจิดสามารถหวนระลึกถึงคราวนั้นได้ด้วยสมาธิ
ลองฝึก ลองคิด ลองลิขิต บันทึก สร้างเสริม แต่งเติม
เราจะได้เห็นในสิ่งที่เราไม่เคยเห็น
ได้เจอในสิ่งที่ไม่เคยเจอ
เพราะได้เห็นและเจอกับสิ่งอันสร้างสรรค์ที่ไม่น่าเชื่อว่าจิตเราจะสามารถประดิษฐ์สิ่งมหัศจรรย์เช่นนี้ขึ้นมาได้
จิตจินตนา (Imagination of MIND)
ความคิดที่หุ้มห่อจิตเดิมอันประภัสสรที่ถูกฉาบทา พอกพูนมาชาติแล้วชาติเล่า ส่งผลให้เกิดกรรมต่าง ๆ ที่ชี้ทางมีและทางเป็นของชีวิตในชาตินี้และชาติหน้า
ชีวิตที่เดินทางด้วยความคิด โดยไม่เปิดโอกาสให้จิตแท้ได้ทำงาน
ชีวิตนั้นมิหาเจอความสุขที่งดงามอันเป็นปีติแท้แห่งชีวิน...
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
