นิยายเสียง | กามเทพชิงรัก ep11-12
“พี่ก็รักซันมาก ซันชายน์” ต่างฝ่ายต่างกระซิบแผ่วเบาเช่นกัน ก่อนจะกดประทับจูบที่กลีบปากนุ่มเพื่อแทนความรู้สึก อันที่จริงตลอดหนึ่งชั่วโมงมันก็สามารถแทนความรู้สึกทั้งหมดได้แล้วว่าเขารัก และต้องการเธอให้มาเป็นแสงสว่างในชีวิตมากแค่ไหน
“อืม คนป่วย พอก่อนนะคะ” เธอบอกทันทีที่ริมฝีปากเป็นอิสระ
“ทำไมต้องห้ามนู่นห้ามนี่ แบบนี้ต่างหากที่ทำให้หายป่วย” เขาหมายถึงทำแบบนี้น่ะหรือ มีแต่จะเหนื่อยหลายเท่าแล้วจะหายได้อย่างไร
“หายตรงไหนคะ ซันยังสัมผัสได้อยู่เลยว่าตัวร้อนจี๋เนี่ย แต่ดูซิ” พูดไปก็เขินไปเพราะร่างกายยังแนบแน่นเปลือยเปล่า เกิดอยู่ๆ ป้านิดเปิดประตูเข้ามาจะว่าอย่างไรนะ
“ไม่รู้เหรอ เวลาป่วยให้ร่างกายได้ขับบางอย่างออกมาแล้วจะดีขึ้น”
“นั่นหมายถึงขับเหงื่อไม่ได้หมายถึงอย่างอื่นนะคะ”
“หึๆ แต่พี่มีความสุขมากนะ ทั้งที่ลืมไปแล้วว่าความสุขเป็นยังไง”
“ตอนนี้อะไรก็ปากหวานไปหมด” เธอพูดพลางใช้ปลายนิ้วแตะลงไปบนเรียวปากของเขา
“เวลาที่รู้ใจตัวเองแล้วอะไรก็อยากได้หมดนั่นแหละ ถ้ามันมาจากซันชายน์”
“อืม” เธอได้แต่อื้ออึงอยู่ในลำคอพลางยิ้ม และส่ายหน้าเบาๆ ด้วยความหมั่นไส้เหลือเกิน จากนั้นเธอก็ยกมือขึ้นโอบกอดรอบคอเขาเอาไว้ แล้วตวัดพลิกร่างเขาลงไปนอนราบ ส่วนเธอขึ้นมาทับอยู่ด้านบน ทำให้เขาประหลาดใจอยู่ไม่น้อย
“จะทำอะไรก็บอก พี่จะได้ตั้งรับทัน” เขาเย้าแหย่ยิ้มๆ
“ซันอยากเช็ดตัวให้คุณบี๋อีกรอบ แค่นั้นเอง” เธอบอกอย่างขัดเขิน จากนั้นจึงรีบลงจากเตียงอย่างรวดเร็ว พร้อมกับดังผ้าห่มอีกผืนคลุมกาย ทำเอาเขาปรับอารมณ์ตามไม่ทันเลยทีเดียว แต่บ่นอะไรไม่ได้นอกเสียจากดูเธอแต่งตัว เสร็จ แล้วก็เอาน้ำไปเปลี่ยนก่อนจะกลับมาเช็ดตัวให้เขาอีกครั้ง
“จริงๆ พี่หายแล้ว จริงๆ นะ” เขาบอกเมื่อเธอกำลังเช็ดตัวให้ ซึ่งอันที่จริงแล้วเขายังไม่หายหรอก แต่มีแรงที่จะทำอย่างอื่นมากกว่า
“ยังไม่หายค่ะ อย่าดื้อสิคะ” เธอว่าและใช้น้ำเสียงออดอ้อนทันที
“หายแล้ว ไม่งั้นจะมีแรง...” เขาหยุดเอาไว้เท่านั้นพร้อมกับทำสีหน้าเจ้าเล่ห์
“หยุดพูดเลยค่ะ ไม่งั้นจะกลับ ไม่ดูแลแล้ว”
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
