หนูว่าสุขหรือทุกข์อยู่ที่มุมมองและแล้วแต่คนกับสถานการณ์ค่ะ ส่วนตัวก็เรียนค่อนข้างหนักค่ะในทางวิทยาศาสตร์ แต่มองว่าจะทุกข์หรือเครียดก็ได้ แต่ในเมื่อคิดแบบนั้นไปทำให้สุขเพิ่มขึ้นหรอ ทำให้เราไม่ต้องทำหรอ ในเมื่อเรายังต้องทำสิ่งนั้นอยู่ดี ความเครียดจะยิ่งบั่นทอนเราค่ะ ทุกคนมีปัญหาในแบบตัวเองทั้งนั้น มีความยากง่ายในทุกสายการเรียนและการทำงานค่ะ หนูเองคิดว่าถ้าเป็นสิ่งที่ใจรัก ให้ยากให้หนักหนูก็ทำได้ค่ะ คนเรามีปัญหาทุกคน แต่วัดกันที่วิธีแก้ปัญหามากกว่าค่ะ หนูปรับมุมมองว่าการแข่งขันเกิดขึ้นเป็นปกติ เกิดมาบนโลกแข่งกันตั้งแต่เกิดก็ว่าได้ค่ะ ความเก่งนี่ฝึกฝนกันได้ทันกันได้ค่ะ ไม่มีใครเก่งที่สุด รู้มากสุด เพราะตัวเองรู้น้อยจึงยิ่งต้องเรียนค่ะ หนูว่าถ้าคนที่เรียนแล้วเอาไปประยุกต์กับชีวิตได้ก็มีประโยชน์มากนะคะ จึงคิดว่ามาเรียนเพื่อให้รู้และชอบตั้งคำถามค่ะ ชอบที่ตัวเองยิ่งรู้และรู้มากขึ้นไม่สิ้นสุด
ไม่มาวัดกันเรื่องผลการเรียนหรือเกรดค่ะ แต่เชื่อว่าทุกความตั้งใจนั้นมีค่าค่ะ สุขภาพจิตที่ดี ทัศนคติที่ดีผลการเรียนก็ดีตามค่ะจากประสบการณ์ตัวเองค่ะ ไปเรียนให้ปรับมุมมองว่ามาฟังหนัง เรื่องราวหรือนิทานจากความคิดค่ะ อยากรู้ อยากตามตอนต่อไป เมื่อเห็นคุณค่าของความรู้เรายิ่งอยากรู้ไม่สิ้นสุดค่ะ หนูว่าความรู้เป็นปัจจัยที่5ที่สำคัญมากที่ไม่มีใครมาแย่งเอาไปได้ค่ะ แค่เนื้อหาม.ปลายเท่านี้ก็ยังอธิบายสิ่งต่างๆในชีวิตได้มากมาย ว่าแท้จริงทุกแขนงมีความสัมพันธ์และเกี่ยวเนื่องกันหมด สำคัญหมดค่ะ หนูว่ายิ่งรู้น้อย ไม่มีความรู้มันน่าทุกข์ใจ ที่เกิดอะไรขึ้นเราไม่มีความรู้เลย อธิบายกลไกก็ไม่ได้ค่ะ แค่ชีวะม.ปลายก็อธิบายชีวิตได้ กลไกของโรค การหลั่งสารสื่อประสาท กลไกฮอร์โมน เข้าใจสภาพร่างกายเราและดูแลตัวเอง ครอบครัวได้ดีขึ้น หนูว่าการเรียนอยู่ที่มุมมองค่ะ คนที่เห็นคุณค่าก็เห็นว่ามีประโยชน์ ถ้าไม่เห็นก็ไม่เห็นเลยค่ะ
สุข ทุกข์ อยู่ที่จะมองค่ะ ไม่ว่าจะเรียนหรือทำงาน หากเราต้องทำสิ่งนั้นอยู่ดี เราเปลี่ยนอะไรไม่ได้ แต่เราเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อสิ่งนั้นได้ค่ะ แต่ก็เห็นด้วยที่ควรตัดบางวิชาหรือยกเลิกบางกิจกรรมออกค่ะที่ไม่จำเป็น ลดการสั่งการบ้านที่เยอะเกินความจำเป็นต่อเด็กค่ะ ให้เขามีเวลาของเขาบ้าง ตัวหนูเองก็เรียน6วันค่ะ วันละประมาณ10ชม.แต่ก็มีวันพักวันนึงค่ะ อยากทำอะไรก็ทำค่ะ อ่านหนังสือ วาดรูป นี่ก็คือการใช้ชีวิตแบบนึง คนเราชอบได้หลายอย่างค่ะ
อดทนมีอยู่2แบบค่ะ อดทนในสิ่งที่ชอบและสิ่งที่ไม่ชอบ ไม่มีใครทำตามที่ตัวเองชอบได้ทุกอย่างค่ะ บางครั้งแม้ความชอบมีหลายอย่าง แต่เราก็ต้องทำสิ่งที่ใช่ก่อนสิ่งที่ชอบค่ะ แต่ครูหรือผปค.ควรเป็นผู้แนะนำที่ดี ยอมรับว่าดินแบบเดียวกันปลูกต้นไม้ต่างชนิดกันไม่ได้ค่ะ ให้เขามีความเก่ง ถนัดหรือชอบในสิ่งที่เขาเป็น เราก็ช่วยดูตามความเหมาะสมค่ะ เพราะคนเราหากทำในสิ่งที่ตนไม่ชอบไปตลอดก็คงทุกข์ใจในชีวิตการทำงาน40ปีหรือทั้งชีวิตเขาค่ะ ควรยอมรับความต่างว่าคนเราต่างกันค่ะ อาจเก่งวิชาเรียนหรือวิชาชีวิตก็ได้ค่ะ แบบนี้ก็ดีค่ะ ความรู้สึกที่ไม่บังคับน่าจะให้ผลดีมากกว่าการบังคับใจเขาค่ะ
อยู่ที่เราจะแบ่งเวลาค่ะ มองว่าเพื่ออนาคต เพื่อตัวเองค่ะ ไม่มีใครเอาสมบัติไว้ตีนเขาค่ะ ชีวิตต้องดิ้นรน ชีวิตไม่ดิ้นรนก็เหมือนปลาไม่ว่ายทวนน้ำ ปลาต้องว่ายทวนน้ำตลอดค่ะ ปลาที่ตามน้ำคือปลาที่ตายแล้วค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
