พระไตรปิฎก เล่มที่ 12 (พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 4 มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์)
โอปัมมวรรค – หมวดว่าด้วยอุปมา
เรื่องที่ 8 มหาหัตถิปโทปมสูตร
ฟังเสียงอ่านเรื่องนี้ฉบับเต็มได้ที่ยูทูปเพลย์ลิสท์ (ส่วนที่ 20/36) https://bit.ly/2XQGDky หรือ ดาว์นโหลดไฟล์ mp3 ได้ที่ https://tinyurl.com/sw5b7nsw ค่ะ
เรื่องย่อ จากหนังสือ คู่มือการฟัง #พระไตรปิฎกภาคเสียงอ่าน หน้า 109 เรียบเรียงโดย พุทธสาวิกา #อาจิต โตเกียรติรุ่งเรือง
เป็นพระสูตรที่ว่าด้วยอุปมาด้วยรอยเท้าช้าง สูตรใหญ่ ท่านพระสารีบุตรแสดงแก่ภิกษุทั้งหลาย ขณะพักอยู่ ณ พระเชตวัน กรุงสาวัตถี
โดยพระเถระได้กล่าวว่า รอยเท้าสัตว์ทั้งหลายในโลกรวมลงในรอยเท้าช้างได้ ชาวโลกถือว่ารอยเท้าช้างเป็นยอดของรอยเท้าเหล่านั้น เพราะรอยเท้าช้างใหญ่กว่า ฉันใด กุศลธรรมทั้งหลายนับเข้าในอริยสัจ 4 ฉันนั้น
ต่อจากนั้น ได้อธิบาย อริยสัจ 4 ได้แก่ ทุกขอริยสัจ ทุกขสมุทยอริยสัจ ทุกขนิโรธอริยสัจ และทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ แต่อธิบายรายละเอียดเฉพาะทุกขอริยสัจเท่านั้น และได้อธิบายมหาภูตรูปแต่ละอย่างโดยละเอียด โดยชี้ประเด็นไปที่ทุกขเวทนาจากผัสสะอันเนื่องมาจากมหาภูตรูปแต่ละอย่าง เช่น ปฐวีธาตุมี 2 อย่าง คือ ปฐวีธาตุภายในและภายนอก เป็นต้น
เมื่ออธิบายมหาภูตรูปจบ ท่านกล่าวสรุปไว้ในตอนท้ายว่า พระผู้มีพระภาคตรัสไว้ว่า ผู้ใดเห็นปฏิจจสมุปบาท ผู้นั้นชื่อว่าเห็นธรรม ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นชื่อว่าเห็นปฏิจจสมุปบาท อุปาทานขันธ์ 5 ประการนี้ ชื่อว่า ปฏิจจสมุปปันนธรรม ความอาลัย ยินดี พอใน ชื่นชอบในอุปาทานขันธ์ 5 ปราการนี้ ชื่อว่า ทุกขสมุทัย การกำจัดและละความกำหนัดด้วยอำนาจความพอใจในอุปาทานขันธ์ 5 ประการนี้ ชื่อว่าทุกขนิโรธ ด้วยเหตุเพียงเท่านี้ ภิกษุได้ชื่อว่าทำตามคำสอนของพระผู้มีพระภาคแล้ว
พุทธสาวิกา อาจิต โตเกียรติรุ่งเรือง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
