27 ต.ค. 2021 เวลา 03:00 • ปรัชญา
พระไตรปิฎก เล่มที่ 12 (พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 4 มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์)
โอปัมมวรรค – หมวดว่าด้วยอุปมา
เรื่องที่ 10 จูฬสาโรปมสูตร
ฟังเสียงอ่านเรื่องนี้ฉบับเต็มได้ที่ยูทูปเพลย์ลิสท์ (ส่วนที่ 22/36) https://bit.ly/2XQGDky หรือ ดาว์นโหลดไฟล์ mp3 ได้ที่ https://tinyurl.com/sw5b7nsw ค่ะ
เรื่องย่อ จากหนังสือ คู่มือการฟัง #พระไตรปิฎกภาคเสียงอ่าน หน้า 111 เรียบเรียงโดย พุทธสาวิกา #อาจิต โตเกียรติรุ่งเรือง
พระสูตรว่าด้วยอุปมาด้วยแก่นไม้ สูตรเล็ก พระผู้มีพระภาคตรัสแก่ปิงคลโกจฉพราหมณ์ ขณะประทับอยู่ ณ พระเชตวัน กรุงสาวัตถี
โดยทรงปรารภคำถามของพราหมณ์ว่า เจ้าลัทธิทั้ง 6 คือ ครูปูรณะ กัสสปะ ครูมักขลิโคสาล เป็นต้น ครูเหล่านี้รู้จริงตามที่ปฏิญญา หรือไม่รู้จริง หรือบางพวกรู้ บางพวกไม่รู้
พระองค์ตรัสตอบว่า อย่าไปสนใจพวกนั้นเลย ถ้าอยากฟังธรรม จะแสดงให้ฟัง เมื่อพราหมณ์กราบทูลว่าจะฟัง จึงทรงแสดงธรรมอุปมาด้วยแก่นไม้ ซึ่งคล้ายกับมหาสาโรปมสูตร ต่างแต่ในที่นี้ทรงยกอุปมาขึ้นก่อน แล้วทรงเปรียบกับกุลบุตรผู้ออกบวชด้วยศรัทธา และมีข้อแตกต่างอื่นๆอีกบางส่วน แต่ในตอนสรุป ทรงเรียกเจโตวิมุตติว่าเป็นแก่นแท้แห่งพรหมจรรย์ เหมือนในมหาสาโรปมสูตร
พุทธสาวิกา อาจิต โตเกียรติรุ่งเรือง
โฆษณา