Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
ไทยไตรปิฎก
•
ติดตาม
27 ต.ค. 2021 เวลา 03:00 • ปรัชญา
พระไตรปิฎก เล่มที่ 12 (พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 4 มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์)
โอปัมมวรรค – หมวดว่าด้วยอุปมา
เรื่องที่ 10 จูฬสาโรปมสูตร
ฟังเสียงอ่านเรื่องนี้ฉบับเต็มได้ที่ยูทูปเพลย์ลิสท์ (ส่วนที่ 22/36)
https://bit.ly/2XQGDky
หรือ ดาว์นโหลดไฟล์ mp3 ได้ที่
https://tinyurl.com/sw5b7nsw
ค่ะ
เรื่องย่อ จากหนังสือ คู่มือการฟัง #พระไตรปิฎกภาคเสียงอ่าน หน้า 111 เรียบเรียงโดย พุทธสาวิกา #อาจิต โตเกียรติรุ่งเรือง
พระสูตรว่าด้วยอุปมาด้วยแก่นไม้ สูตรเล็ก พระผู้มีพระภาคตรัสแก่ปิงคลโกจฉพราหมณ์ ขณะประทับอยู่ ณ พระเชตวัน กรุงสาวัตถี
โดยทรงปรารภคำถามของพราหมณ์ว่า เจ้าลัทธิทั้ง 6 คือ ครูปูรณะ กัสสปะ ครูมักขลิโคสาล เป็นต้น ครูเหล่านี้รู้จริงตามที่ปฏิญญา หรือไม่รู้จริง หรือบางพวกรู้ บางพวกไม่รู้
พระองค์ตรัสตอบว่า อย่าไปสนใจพวกนั้นเลย ถ้าอยากฟังธรรม จะแสดงให้ฟัง เมื่อพราหมณ์กราบทูลว่าจะฟัง จึงทรงแสดงธรรมอุปมาด้วยแก่นไม้ ซึ่งคล้ายกับมหาสาโรปมสูตร ต่างแต่ในที่นี้ทรงยกอุปมาขึ้นก่อน แล้วทรงเปรียบกับกุลบุตรผู้ออกบวชด้วยศรัทธา และมีข้อแตกต่างอื่นๆอีกบางส่วน แต่ในตอนสรุป ทรงเรียกเจโตวิมุตติว่าเป็นแก่นแท้แห่งพรหมจรรย์ เหมือนในมหาสาโรปมสูตร
พุทธสาวิกา อาจิต โตเกียรติรุ่งเรือง
บันทึก
1
1
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย