..คนแบบนี้ เขาต้องการ มีตัวตนในสังคม ต้องการให้ทุกคนยอมรับ ในตัวตนและผลงานที่เขาทำอยู่ สังเกตุง่ายๆ คนแบบนี้มักจะไม่ค่อยมีผลงานโดดเด่น หรือไม่ก็ทำงานผิดพลาด อยู่เป็นประจำ.
..วิธีปรับ ควรเริ่มจากคำง่ายๆ. เช่น
ทักทายสวัสดีในยามเช้า..
ถามไถ่ เรื่องงานและเรื่องส่วนตัวบ้างเป็นบางครั้ง
ชวนทานมื้อกลางวันด้วยกัน ถึงแม้จะเสแสร้งทำ ก็ลองชวนเป็นมารยาท
และบอกลาทุกครั้ง เวลาเลิกงาน ..
..การกระทำเหล่านี้ จะทำให้เหมือนเขามีตัวตนอยู่ในสังคม เขาไม่โดดเดียว และเขาอาจจะลดความ
เกลี้ยวกราด ลงได้ไม่มากก็น้อย ..ลองทำเป็นประจำอย่างต่อเนื่อง เขาอาจจะลดอารมณ์ลงได้บ้าง..เพราะคนแบบนี้มักจะหิวแสง และต้องการ มีตัวตนในสังคมจึงแสดงออกทางกายภาพให้คนอื่นสนใจ
คำตอบอื่น
- ถ้าว่ากันตามอารมณ์ คือมันโกรธ รำคาญกับคนเเบบนี้ที่ตามราวีไม่เลิก จนอยากให้ส่งมันไปคุยกับรากมะม่วง จะได้จบๆจะได้รู้ว่า อย่ามาซ่าผิดคนแค่อีกมุมนึงคือ โดยปกติเราก็ไม่ชอยขี้หน้าคนแบบนี้อยู่แล้ว แถมทำอะไรที่ไม่สมกับฐานะเเละอายุของตนสร้างควาทเดือดร้อนให้สังคมแย่ลง คำถามต่อมาคือ คนแบบนี้มีค่าพอให้เ...
- ก็ปล่อยให้โยนไปค่ะเวลาช้างตกมันเอาอะไรมาฉุดอยู่มั้ย? แม้แต่ควานช้างยังต้องเผ่นหนีไปซ่อนตัวก่อน ให้มองด้วยความเข้าใจ เมตตาสงสารดีกว่าค่ะ หลังอารมณ์สงบค่อยคุยกัน...
- ถ้าให้ความสำคัญ ชีวิตคงจบอยู่แค่นี้ ... ถึงจะเป็นเจ้านาย หรือ เพื่อนร่วมงาน หน้าที่ คือ หน้าที่ ทำมันให้ดี ตามทักษะที่เรามี นั่นแหละ คือสิ่งที่ควรจะเป็น และ ปฎิบัตินั่นเอง ... เพราะเรามีทางเลือกนี่นา จะกังวลอะไรอีกหล่ะ
