เวลาเท่านั้นที่จะพิสูจน์ อาจจะใช้น้อยหรือมาก หรือไม่ก็ทั้งชีวิต กว่าจะมีคนเข้าใจ
เราทำกิจกรรมสองอย่างไปพร้อมๆกัน คือทำในสิ่งที่เราคิดว่าถูกต้อง และทำในสิ่งที่คนอื่นว่าถูกต้อง ให้มั้นเห็นผลไปเลยว่าใครคิดถูกหรือผิด
เราจะได้พิสูจน์ตัวเอง แถมฝึกทักษะด้วยนะ
และถ้ายังไม่เข้าใจอีก ก็ช่วงเถอะ ปลง
เพราะมันคืออคติในใจแล้วล่ะ
จนแล้วจนรอด เราก็คือเรา คนรับผลแห่งการกระทำก็คือเรา ไม่ใช่คนอื่นเสียหน่อย คนอื่นก็คือสิ่งรบกวนเท่านั้ยแหละ
คำตอบอื่น
- เราจะเริ่มจากการพูดคุยค่ะ เผื่อว่าบางทีอีกฝั่งจะให้คำแนะนำเรามา reflect ในสิ่งที่เราบกพร่องไปค่ะ ต้องเป็นการคุยที่ไม่ใช่อารมณ์นะคะ ถ้าหลังจากนั้นเขาไม่เข้าใจ ไม่เปิดใจที่ตะรับฟังเรา ปล่อยเขาไปค่ะ แล้วพิสูจน์ให้เค้าเห็นว่าวิธีการของเขาก็ไม่ได้ถูกเสมอไป
- บางครั้งก็ต้องใช้เวลานะ เราเปลี่ยนความคิดใครไม่ได้ แต่ถ้าเรามั่นใจในสิ่งที่เราทำ อาจจะฟังเหตุผลของคนอื่นประกอบพิจารณาด้วยสติ ถ้ามันจริงก็ปรับให้ได้ในแบบของเรา และถ้าสิ่งที่เราทำไม่ได้ทำร้ายใคร เพียงแค่รู้สึกมันไม่ยุติธรรมกับเราต้องให้เวลาพิสูจน์นะคะ
- ช่วง 3 ขวบถึง 10ปีผู้ใหญ่ฝั่งเเม่ มองว่าผมเป็รเด็กที่ติดหนัง ติดเกมส์ เอาเเต่ใจเกินเหตุ เลวเหมือนพ่อ อาจมีความสุ่มเสียงในการเลียนแบบพฤติกรรมจากหนังหรือเกมส์// สิ่งที่ทำคือ ผมชอบเล่นเกมส์ ชอบดูหนังจริง เเต่หนังกับเกมส์ผมมักจะทำร่วมกับพ่อ ซึ่งเวลาพ่อผมสอนตะสอน...
- หลายครั้งที่เรื่องแบบนี้ มักเป็นการล้ำเส้นเรื่องส่วนตัว เราก็ต้องจำไว้ล่ะครับ ว่านั่นคือล้ำเส้นเขาและไม่ทำอีก...ที่สำคัญอย่าคิดว่าทำดีแล้วไม่ได้ดี เพราะแต่ละคนมองสิ่งต่างๆไม่เหมือนกัน ไม่มีประโยชน์ที่จะอธิบายครับ ถ้าเราไม่พลาดซ้ำ เดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง...
- เราก็จะปรับปรุงแก้ไขตัวเองในสิ่งที่เพื่อนมองตัวเราผิดไปละก็จะค่อยๆอธิบายให้เพื่อนๆเข้าใจทีละเล็กทีละน้อย
- ถ้าเราคิดเองว่าถูกต้อง แต่คนอื่นมองว่าผิด ก็ต้องแสวงหาคำตอบครับ จากผู้รู้ จากหนังสือ จากผู้คนที่เราเคารพนับถือ เราต้องมาวิเคราะห์ว่าเราทำผิดหรือทำถูก ......อย่าคิดเองเออเองครับ คนบางคนเข้าใจผิดมาทั้งชีวิตก็มี เพราะยึดอัตตา ตัวตน เชื่อในความคิดของตัวเองเท่านั้น...
