25 ต.ค. 2021 เวลา 02:14 • ปรัชญา
ลูกโป่ง เริ่มแรกก็แฟบแบน
เด็กน้อยหยิบขึ้นมาและจ่อตรงปาก ค่อยๆเป่าลมเข้าลูกโป่งทีละเล็กน้อย ฟู่ ฟู่ๆ
ไหล่เล็กไหวตามจังหวะเป่า ท้องน้อยๆพองและแบนตามจังหวะการเข้าออกของลม
ลูกโป่งค่อยๆใหญ่ขึ้นและใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
ตอนนี้ใหญ่มากจนบังหน้าเด็กน้อย
คนผ่านไปมาต่างชื่นชมความสวยงามของมันลูกโป่งค่อยๆทะนงตัว
'แทนที่จะชื่นชมคนสร้าง กลับชื่นชมแต่สิ่งที่ถูกสร้าง' เด็กน้อยครุ่นคิดครู่นึง
ไม่รอช้าเด็กน้อยสูดลมเข้าปอดลึกที่
สุดเท่าที่จะทำได้ และเป่าเข้าโลกโป่ง
โป๊ะ!!! เสียงลูกโป่งแตก
สิ่งที่ถูกสร้างจะยิ่งใหญ่กว่าคนที่สร้างมันได้อย่างไร และถ้าสิ่งนั้นยิ่งใหญ่ สวยงาม คนที่สร้างจะไม่ยิ่งกว่าหรือ?
โฆษณา