พลังละมุน (soft power) เปลี่ยนโลก
ข้อคิดจากซีรีส์ Hometown Cha Cha Cha
อยากจะบอกว่า ซีรีส์ Hometown Cha Cha Cha ไม่ใช่หนังโรแมนติกแต่เป็นหนังดราม่าที่สะท้อนปัญหาของสังคมเกาหลีใต้ไว้อย่างแนบเนียน ตัวละครทุกตัวทำให้หนังเรื่องนี้มีเรื่องราวลึกซึ้งมีความหมาย ปัญหาสังคมได้รับคำเฉลยว่าสามารถแก้ไขได้จากหนังเรื่องนี้ พอดูจบ คนดูจะซึมซับ soft power หรือ พลังละมุน เข้าไปโดยไม่รู้ตัว
ซีรีส์นี้เป็นเรื่องราวรักโรแมนติก เกิดขึ้นในหมู่บ้านกงจิน ซึ่งเป็นหมู่บ้านชนบทริมทะเล แวดล้อมด้วยธรรมชาติที่สวยงาม ผู้คนที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านมีทั้งคนหนุ่มสาว คนแก่ และเด็ก ชาวบ้านมีอาชีพทำการประมง ทำปลาหมึกตากแห้ง ในหมู่บ้านมีตลาด ร้านอาหาร ร้านโชห่วย ร้านขายวัสดุอุปกรณ์ โรงเรียน สถานีตำรวจ ร้านกาแฟ บ้านเรือนแต่ละหลังไม่ห่างไกลกันมากนัก สามารถเดินหากันได้
พระเอก หรือ หัวหน้าฮง แม้เขาจะเรียนจบวิศวะจากมหาวิทยาลัยโซล แต่เขาเลือกทำงานที่บ้านเกิดที่กงจิน มีอาชีพรับจ้างทั่วไป เป็นคนมีความสามารถหลายอย่าง ใช้ชีวิตเรียบง่าย ไม่ทะเยอทะยาน เขาชอบช่วยเหลือผู้สูงอายุและคนอื่น ๆ ในหมู่บ้าน จนเป็นที่รักใคร่ของคนไปทั่ว
นางเอก หรือ ยุนฮเยจิน เป็นทันตแพทย์สาวสวย ผู้หญิงยุคใหม่ มั่นใจในตัวเองสูง บุคลิกเป็นสาวมั่น ชอบใช้เสื้อผ้าแบรนด์เนมจากต่างประเทศ ให้คุณค่ากับเงินและความสำเร็จในชีวิต หลังจากมีปัญหาการทำงานในเมืองหลวง จึงมาเปิดคลินิกทันตกรรมในกงจิน ตอนแรก ๆ ที่มาอยู่ในหมู่บ้านนี้ เธอมีปัญหาเข้ากับชาวบ้านไม่ได้ เพราะเผลอพูดดูถูกคนอื่น แต่เธอสามารถก้าวผ่านปัญหานี้ได้เพราะเธอยอมรับผิดและปรับปรุงตัวเอง
ส่วนตัวละครอื่น ๆ ได้แก่ ยอจองฮวา ผู้นำชุมชนของกงจิน ผู้หญิงวัยกลางคน มีบุคลิกเป็นผู้นำ เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่หย่าร้างกับสามีที่เป็นผู้บริหารตำบล แต่ถึงแม้ทั้งสองจะเลิกรากันแต่ยังช่วยกันเลี้ยงดูลูกชายคนเดียว ทำให้อีจุนเป็นเด็กไม่มีปัญหา ฉลาด เรียนเก่ง
ร้านกาแฟตอนกลางวันและเบียร์ในคืนเดือนหงาย เป็นชื่อร้านกาแฟแบบยาว ที่มีอยู่จริง (ในหนังเรื่องนี้) ร้านเดียวของหมู่บ้านกงจิน โอชุนแจ เป็นเจ้าของ ซึ่งเป็นพ่อหม้าย ภรรยาเขาเสียชีวิตหลังคลอด ชีวิตเขาจมอยู่แต่ในอดีตที่เคยเป็นนักร้องดังมาก่อน ไม่สนใจดูแลร้าน เลี้ยงดูลูกสาวคนเดียวที่กำลังเป็นวัยรุ่นคลั่งไคล้ศิลปินเพลงป็อบ จนทำให้มีเรื่องกระทบกระทั่งกัน ลูกสาวหนีออกจากบ้าน แต่ด้วยความช่วยเหลือของพระเอกนางเอกทำให้พ่อลูกกลับมาคืนดีกัน
หมู่บ้านกงจิน มีผู้สูงอายุที่เป็นผู้หญิงวัยไล่เรี่ยกันสามคน เรียกว่าแก๊งสาวสาวสาว อายุมากสุดคือ คุณยายกัมรี อายุ 80 ปี แต่ละคนอยู่ตัวคนเดียวเพราะลูกหลานไปทำงานในเมืองใหญ แต่ผู้สูงอายุเหล่านี้ไม่เหงาเพราะเป็นเพื่อนกัน และมีกิจกรรมทำเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น การควักล้างไส้ปลาที่ตลาด
ในหนังมีฉากน่ารัก ตอนที่พระเอกและนางเอกไปช่วยคุณยายกัมรีซักผ้าห่มนวมด้วยการกระโดดโลดเต้นเหยียบผ้านวมในอ่างกาละมัง ทำให้นึกถึงในอดีตผู้เขียนก็เคยทำวิธีนี้ เพราะสมัยนั้นยังไม่มีเครื่องซักผ้า
หมู่บ้านกงจินมักจัดกิจกรรมให้ชาวบ้านรวมกลุ่มกันบ่อย ๆ เช่น การจัดงานผู้สูงอายุโดยเลี้ยงอาหารคนมาร่วมงานฟรี การจัดประกวดร้องเพลงชิงรางวัล การร่วมมือกันเก็บขยะ และจัดวันทำความสะอาดร่วมกัน หรือ วัน Big cleaning Day นอกจากนี้ยังมีการจัดประชุมคนในหมู่บ้านเป็นประจำ พูดคุยทั้งเรื่องที่มีสาระและไม่มีสาระ เหมือนอยากมาเม้าท์มอยเรื่องนั้นเรื่องนี้กันมากกว่า การใช้ชีวิตของคนที่นี่ไม่มีอะไรซับซ้อน ซีรีส์เรื่องนี้ไม่มีเหตุการณ์ใหญ่โต หรือ ปมปัญหาซับซ้อน แต่เป็นการเล่าเรื่องราวเล็ก ๆในชีวิตประจำวันของคนในหมู่บ้านกงจิน
หนังเรื่องนี้สะท้อนปัญหาที่เห็นชัดเจน สามเรื่อง ได้แก่ ปัญหาผู้สูงอายุ เกาหลีใต้ที่เป็นประเทศที่พัฒนาไปเร็วมาก ทำให้คนหนุ่มสาวทิ้งบ้านเกิดไปหาเงินในเมืองหลวง หรือ คนรุ่นใหม่ย้ายออกไปทำงานในเมือง หรือไปต่างประเทศ ไม่กลับบ้านเกิด ทิ้งพ่อแม่ ปู่ย่าตายายให้อยู่ชนบท ปัญหาครอบครัวที่สามีภรรยาหย่าร้างกัน กลายเป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยว แม่เลี้ยงเดี่ยว พบเห็นมากขึ้นในสังคมเกาหลี หรือ ปัญหาคนรุ่นใหม่ต่อต้านสังคม เพราะสังคมเกาหลีใต้เป็นสังคมที่มีการกดดันสูง คนหนุ่มสาวแข่งขันเข้าเรียนมหาวิทยาลัยดัง เรียนจบต้องทำงานประสบความสำเร็จ ได้แต่งงาน รวย มีตำแหน่งการงานที่ดี ถึงจะเป็นที่ยอมรับของสังคม
หนังเรื่องนี้เสนอทางออกให้กับปัญหาดังกล่าวอย่างแนบเนียน การที่คนหนุ่มสาวไม่ได้ประสบความสำเร็จตามระบบทุนนิยม ชีวิตอาจไม่ใช่การล้มเหลว แต่อาจจะมีชีวิตที่ดี เหมือนหัวหน้าฮง ที่หาเงินแต่พอใช้ แล้วมีเวลาเล่นเซิรฟ์ อ่านหนังสือ ทำงานช่วยเหลือสังคม หรือ ปัญหาครอบครัวแตกแยก พ่อแม่ที่หย่าร้างกันก็ไม่ได้ทำให้เด็กมีปัญหา ถ้าพ่อแม่มีความรับผิดชอบช่วยกันดูแลเอาใจใส่ลูก และที่สำคัญการมีชุมชนเข้มแข็ง เข้าใจกัน ช่วยเหลือกันและกัน คนหนุ่มสาวช่วยดูแลผู้สูงอายุ ทำให้ผู้สูงอายุมีคุณภาพชีวิตที่ดีมีความสุข ภายใต้สังคมเล็ก ๆ ที่อบอุ่น
หนังเรื่องนี้สามารถใช้ อำนาจอ่อน (soft power) หรือ พลังละมุน (ผู้เขียนขอใช้คำนี้แทนเพราะคิดว่าน่าจะไพเราะกว่า) เพื่อสื่อว่าการมีสังคมที่ดีสามารถแก้ปัญหาต่าง ๆ ได้ โดยสอดแทรกแนวคิดที่อยากเปลี่ยนแปลงทัศนคติของสังคมแบบคนดูไม่รู้สึกตัว
หมู่บ้านกงจินสามารถสร้างได้ โดยผู้คนต้องมีความจริงใจต่อกัน ยอมรับความแตกต่าง ให้ความรัก ความอบอุ่น เข้าใจกัน ผลัดกันรุกผลัดกันรับเหมือนการเต้นรำจังหวะชะชะช่า เต้นรำด้วยกัน เหยียบเท้ากันบ้างก็ไม่เป็นไร แต่โดยรวมแล้วมันคือจังหวะชะชะช่า ที่สนุกสนาน ตามตัวอย่าง โฮมทาวน์ ชะ-ชะ-ช่า
ซึ่งสอดคล้องกับผลการวิจัยที่ยาวนานที่สุดในโลกที่บอกว่า ถ้าอยากมีชีวิตที่ดี หรือ goodlife ต้องให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์ ไม่ว่าระหว่างคนในครอบครัว เพื่อน และสังคม ไม่ใช่ชื่อเสียง ทรัพย์สิน ความรำ่รวย ความสำเร็จ หรือ เงินตรา หมู่บ้านกงจินในซีรีส์ Hometown Cha Cha Cha จึงยืนยันผลงานวิจัยนี้ว่า ชีวิตที่ดีมาจากความสัมพันธ์ที่ดีในสังคม
ถึงแม้หมู่บ้านกงจินจะเป็นสังคมอุดมคติที่มีอยู่แต่ในหนังเท่านั้น แต่ภาพยนต์เหมือน soft power หรือ พลังละมุน ที่สามารถเปลี่ยนแปลงทัศนคติของคนดูให้หันมาให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์ในสังคมมากขึ้น สร้างความเป็นชุมชนขึ้นมา ทำให้สังคมน่าอยู่ เป็นเกราะคุ้มกันภัย
ประเทศไทยของเรายังเป็นประเทศที่กำลังพัฒนา การแข่งขันและความกดดันในสังคมอาจจะยังไม่สูงเกาหลีใต้ ถ้าเราช่วยกันผลักดันกระแสพลังละมุนนี้ให้ทุกภาคส่วนเห็นตรงกัน พัฒนาบ้านเมืองในชนบทให้ดีขึ้น สร้างความเป็นชุมชนให้มีความน่ารัก อบอุ่น สนุกสนาน เหมือนหมู่บ้านกงจิน ลูกหลานไม่ต้องย้ายเข้าทำงานที่กรุงเทพ สามารถทำมาหากินได้ที่บ้านเกิด โดยใช้เทคโนโยโลยีสมัยใหม่ การตลาดออนไลน์ อยู่ชนบทบ้านเกิดท่ามกลางสิ่งแวดล้อมที่ดี มีความสุข พร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว ได้ดูแลพ่อแม่ ปู่ย่าตายาย อย่างใกล้ชิด ประเทศไทยอาจเปลี่ยนชื่อเป็น Thailand Cha-Cha-Cha ก็เป็นได้
อ้อยคราฟต์ นักเขียนวัย YOLD
ผู้มีความฝันว่าหลังเกษียณอยากสร้างสังคมแถวบ้านให้อบอุ่นและน่าอยู่เหมือนหมู่บ้านกงจิน แต่ตอนนี้ได้พบปะพูดคุยกับเพื่อนบ้านแค่ตอนออกมาทิ้งขยะหน้าบ้าน 😢
บทความที่ 22/1,000
- 11
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
