31 ต.ค. 2021 เวลา 01:35 • นิยาย เรื่องสั้น
ร่างทรงเจ้านาย
แผนกของฉันมีระดับหัวหน้า 4 คน และ ระดับเจ้าหน้าที่ 4 คน อย่างที่รู้ๆกัน ว่าระดับหัวหน้าจะมีสวัสดิการที่ดีกว่าระดับเจ้าหน้าที่เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว
เช่น ไม่ต้องแจ้งการเข้าออกบริษัท มีแม่บ้านคอยดูแลและอีกหลายๆอย่าง
ตัวฉันที่อยู่ในระดับเจ้าหน้าที่พอจะเข้าใจได้ในบางเรื่องที่มันเป็นแบบนี้ แต่ที่ฉันไม่เข้าใจคือ ทำไมพี่แก่ที่เป็นเจ้าหน้าที่เหมือนฉัน เขาถึงชอบทำตัวเหมือนเป็นเจ้านายคนที่ 5 หรือ เขาเป็นแต่ฉันไม่รู้ แต่ผังองค์กรก็ไม่ได้บอกไว้แบบนั้นนะ
พี่แก่แกเป็นเจ้าหน้าที่ที่มีอายุและอายุงานมากที่สุดของแผนก แน่แกขึ้นเป็นหัวหน้าไม่ได้ เพราะ วุฒิการศึกษาของแก จนตอนนี้คนที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับแกขึ้นเป็นหัวหน้าไปแล้ว แต่พี่แก่แกคงทำใจไม่ได้ หรืออะไรไม่รู้ เพราะทุกวันนี้ แกก็วางมาดเหมือนเป็นหัวหน้าไปแล้วแบบที่ฉันมั่นใจว่าไม่ได้คิดไปเองแน่นอน
หัวหน้าฉันมักจะสั่งให้เจ้าหน้าที่ในแผนกปริ้นท์งานออกมาให้เขาตรวจ แล้วฉันเคยได้ยินเขาก็สั่งพี่แก่ให้ปริ้นท์งานมาให้เขา แต่พี่แก่ไม่ปริ้นท์ เดินมาสั่งพี่หวานเจ้าหน้าที่อีกคนให้ปริ้นท์แทน โดยอ้างเหตุผลว่าเขาทำไม่เป็น แต่พี่หวานเคยสอนทุกคนให้ใช้เครื่องปริ้นท์ไปสามรอบแล้ว
ที่แผนกมีแม่บ้าน 1 คน ทุกเช้าเขาจะชงกาแฟให้ระดับเจ้านายทุกคนในห้อง วันนั้นเจ้านายฉันแวะซื้อกาแฟมาเอง กาแฟที่แม่บ้านชงมาให้จึงไม่มีคนรับ พี่แก่ก็เลยรับไว้แทน พอตกเย็นแม่บ้านจะมาทำความสะอาดก็เจอแก้วกาแฟที่โต๊ะพี่แก่ นับตั้งแต่วันนั้นมา พี่แก่ก็ไม่ล้างแก้วกาแฟที่ตัวเองกินเลยจ่ะ รอแม่บ้านมาเก็บไปล้างให้
พวกหัวหน้าเขาจะไม่ค่อยทำอะไรเอง ไม่ว่าจะ เปิดไฟ ปิดไฟ ชงกาแฟ อันนี้มันคงดูปกติ หรือ เปล่า ซึ่งฉันพอเข้าใจได้ค่ะ แต่พี่แก่ผู้ไม่คิดจะกระดิกช่วยอะไรทั้งๆที่ตัวเองอยู่ใกล้กว่า ทุกๆพักกลางวันออฟฟิศจะต้องปิดไฟตามนโยบายประหยัดพลังงาน ฉันไม่เคยเห็นพี่แก่ลุกไปปิดไฟค่ะทั้งๆที่ตัวเองใกล้ที่สุด จะเป็นพี่อีกคนไปปิดตลอด จรมีวันหนึ่งพี่ที่ปิด-เปิดไฟ ไม่มาทำงาน ฉันก็เลยลองไม่ลุกไปปิดไฟดู ฉันนั่งรออยู่นานมากกว่าพี่แก่แกจะลุกได้
ในที่สุด ฉันก็เหมือนจะคลายสงสัย ตอนที่ฉันเห็นและได้ยิน เวลาเจ้านายให้ท้ายเขาบ่อยๆ และดูเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ฉันจึงคิดได้ว่า “สมกันยังกะผีกับร่างทรง”
โฆษณา