รีวิวอัลบั้ม Limp Bizkit: Still Sucks (2021)
ห่างหายจากวงการไปนานราวสิบปีสำหรับหนึ่งในหัวหอก นู-เมทัล ยุคเฟื่องฟูสุดขีด ใช่แล้วครับ ผมกำลังพูดถึงพี่ Fred หมวกแดงและชาวคณะ Limp Bizkit ที่กลับพร้อมอัลบั้มใหม่ชุดที่ 6 แบบงงๆ โดยใช้ชื่ออัลบั้มไม่ค่อยเป็นมงคลเท่าไรนัก นามว่า Still Sucks และยังได้คลาสสิคไลน์อัพอยู่กันครบถ้วนทุกตำแหน่ง
จุดขายดั้งเดิมของพวกเขาคือการผสมผสานดนตรี นู-เมทัล, แร็พ, อิปฮอป รวมไปถึงภาพลักษณ์สุดยียวนของฟรอนท์แมน ไหนจะริฟฟ์กีตาร์โดดเด้งของ Wes Borland นี่ยังไม่นับคอสตูม เมคอัพ ของเจ้าตัวอีกซึ่งทั้งหมดล้วนเป็นภาพจำในวันวานของวงแบบแงะไม่ออกทั้งสิ้น
อุ่นเครื่องด้วย Out Of Style ที่คงความนูในแบบพวกเขาได้เกือบ 100% แค่ได้ยินริฟฟ์กวนๆก็พอหายคิดถึง แต่ภาพรวมมันหนืดไปนิด รวมๆยังถือว่าโอเคอยู่, Dirty Rotten Bizkit ต่อเนื่องอารมณ์นูกันอีกระลอก ภาคริธึมชวนโยก ลิคกีตาร์สุดยียวนมีท่อนผ่อนหล่อๆ นี่แหละครบสูตรลิมพ์ดั้งเดิม, Dad Vibes ฮิปฮอปหนึบๆเติมด้วยเสียง Scratch ล้อไปกับ Noise กีตาร์ได้สะกิดหูดี, Turn It Up, Bitch ฮิปฮอปขนานแท้ที่เป็นสัญญาณว่าจะไม่เจออะไรเดิมๆในแทร็คที่เหลือของอัลบั้ม ขณะเดียวกัน Fred ก็ยังสบถคำหยาบได้มันปากเช่นเคย
Don’t Change งานบัลลาดที่มีอะคูสติกกีตาร์และคีย์บอร์ดรองพื้นโปร่งๆเปิดโอกาสให้เฮีย Fred ได้โชว์เสียงหล่อแบบเต็มๆ แต่ดันเป็นงานคัฟเวอร์วง INXS เสียอีกนี่, You Bring Out The Worst In Me ดีไซน์เท่โดยการ Contrast ท่อนหนักเบาสลับกันไปมา แต่ปัญหาคือใช้บ่อยจนกลายเป็นงานลูปหมดความตื่นเต้นไปเลย, Love The Hate มีความดำมืดแบบ อินดัสเตรียล เป็นของใหม่ที่พวกเขาเพิ่งนำมาใส่ในขณะที่ชาวบ้านชาวช่องเขาเลิกทำเพลงแบบนี้ไปนานแล้ว, Barnacle กลายสภาพเป็น Post-Grunge, Hard-Rock เน้นกีตาร์สาดๆที่ฟังค่อนข้างหลงยุคไปไม่น้อย แล้วมาแบบระนาบเดียวจบอีกต่างหาก
ถ้านั่นยังทำให้คุณฉงนไม่พอ พวกเขาจัดกันต่อด้วย Empty Hole โฟล์กกีตาร์เดี่ยวเปลี่ยวเหงาที่ดูยังไง้ ยังไงก็ไม่น่าจะจับมารวมในอัลบั้มนี้ได้, Pill Popper ฉุดความเหนื่อยหน่ายจากเพลงก่อนๆหน้าได้บ้าง โทนเพลงค่อนข้างโรคจิต ริฟฟ์กีตาร์ของ Wes ได้ทำงานบ้างหลังจากตีคอร์ดแบบซังกะตายมาหลายต่อหลายแทร็ค, Snacky Poo ที่น่าจะถูกใจขาฮิปมากกว่าขาร็อค แล้วดูท่าทางวงก็ไม่อยากร็อคกันเท่าเดิมแล้วด้วย ก่อนที่จะย้ำจุดยืนปิดท้ายด้วย Goodbye บีทสุดป๊อปเจือกลิ่นอาร์แอนด์บี ชนิดที่ว่าลากศิลปินสายนี้มา feat. ด้วยก็น่าจะแนบเนียนได้ไม่ยาก
ในเมื่อห่างหายจากการทำดนตรีกันนาน ความต่อเนื่อง การอัพเดทเทรนด์ดนตรี (ซึ่งเป็นเรื่องจำเป็นในการอยู่รอดสำหรับวงดนตรีในยุคนี้) ส่งผลให้งานชุดนี้มีความขัดแย้งในทิศทางโดยรวมค่อนข้างมาก และหลายๆเพลงดูรีบมารีบไปขาดชั้นเชิงยังไงชอบกล ถ้านับเป็นงานรวม Demo, B-Side ก็ยังพอหยิบมาฟังให้หายคิดถึงได้บ้าง แต่ในฐานะอัลบั้มเต็มผมว่าพวกเขาต้องเร่งจุดไฟให้ตัวเองเพิ่มอีกหน่อย
เว้นซะแต่จะปล่อยให้มันมอดไปอีกรอบก็เท่านั้นเอง…
สำหรับผู้ใช้บริการ Apple Music สามารถกดฟังอัลบั้มนี้จากลิงค์ด้านล่างได้เลยครับ 👇🏼👇🏼👇🏼
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
