การวิ่งและเสน่ห์ของมัน
ผมรักเจ๊มุกอย่างไร ผมก็รักการวิ่งอย่างนั้น หลายคนคงไม่รู้จักเจ๊กมุก แต่ถ้าใครอยากรู้จัก คุณแค่กดยูทูป แล้วพิมพ์คำว่า "เจ๊มุกซักรีด" เรื่องราวของกะเทยนักวิ่งผู้เรียนรู้ชีวิตจากการเป็นคนซักอบรีดเป็นอาชีพและถือเอาการวิ่งเป็นชีวิตก็จะโผล่มาหาคุณทันที
ช่วงนี้อากาศที่บ้านผมดีนัก ชาวบ้านเกี่ยวข้าวกันเกือบครึ่งท้องทุ่งแล้ว ไม่ต้องพูดถึงความหอมของใบและรวงข้าว อีกทั้งข้าวใหม่ติดหวดแบบฉบับคนอีสานก็กำลังนุ่มติดปากอย่างน่ากิน
อากาศปลายฝนต้นหนาวแบบเมืองไทย แม้จะไม่ถึงขนาด 15 องศา แต่ก็ยังดีกว่าอุณหภูมิแตะ 40 องศา ในช่วงเดือนเมษาเป็นอักโข
ทุกเย็นถ้าไม่ติดธุระงานจริงๆ ผมจะออกวิ่ง!!!!
จริงๆผมเริ่มวิ่งมานานแล้ว ด้วยเป้าหมายนั้นมีหลายอย่าง โดยที่เป้าหมายแต่ละอย่างก็ดูจะคลุมเครือไปเสียทุกอย่าง เริ่มจากการวิ่งเพื่อให้เลือดลมสูบฉีดที่มาพร้อมสุขภาพที่คิดว่าน่าจะดี และการวิ่งเพื่อลดน้ำหนักที่คนตัวเตี้ยอย่างผมซึ่งสูง 163 ซม. แต่น้ำหนักปาเข้าไป 74 กก. ฉะนั้น จึงไม่สมควรที่จะปล่อยเนื้อปล่อยตัวขนาดนี้
แต่จะบอกอะไรให้รู้ครับ แม้ผมจะวิ่งมานานหลายปี แต่เป้าหมายผมทั้ง 2 อย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสุขภาพและน้ำหนักนั้น ยังไม่ดีขึ้นเลย ชีวิตผมยังตะกุกตะกัก บางวันตัวร้อน บางวันเวียนหัว บางคืนนอนไม่หลับ และหลายวันไม่ค่อยกระปี้กระเป่า และกับน้ำหนักนั้นก็ยังแตะที่ 71-72 กก. อยู่เป็นเนืองๆ
เหตุผลนั้นผมก็รู้ดี ยิ่งวิ่งยิ่งกินอร่อย คือคำที่ใช้ได้ดีกับผม และส่วนการปาร์ตี้นั้น บ้านผมซึ่งเป็นบ้านนอกและผมมีตำแหน่งในชุมชนคือลูกพี่ ย่อมมีน้องๆในหมู่บ้านแวะเวียนมาหาเป็นประจำ งานปาร์ตี้เราไม่มีอะไรมาก ส่วนใหญ่จะเป็นปาร์ตี้อาหารป่า ช่วงนี้จะมีหนูนา ปลาไหล ต้มเป็ด ต้มไก่ และอื่นๆ ที่มาพร้อมเหล้าขาวหรือไม่ก็เบียร์คนละขวดหรือมากกว่านั้นอยู่เป็นประจำ ยังไม่นับความเครียดและความเหนื่อยจากการใช้สมองในงานทำประจำที่มากพอดู
นี่เองที่ทำให้น้ำหนักไม่ลด และชีวิตก็ไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงเท่าที่ควรจะเป็น
ผมเล่าเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องมามากแล้ว แต่ก็อยากเท้าความว่า ชีวิตผมส่วนมากก็เป็นเช่นนี้
ช่วงนี้คล้ายๆกับว่า ผมกำลังเริ่มต้นใหม่อีกครั้งกับการวิ่ง ผมซื้อรองเท้าคู่ใหม่ในราคาหลายพัน ซื้อกางเกง ดูคลิป ศึกษาศัพท์การวิ่ง ผมกำลังมีความสุขกับการดูนักวิ่งเคนย่าและเอธิโอเปีย และที่สำคัญการวิ่งแต่ละครั้งของผมคือระยะทาง 10 กม. ในระยะเวลา 1 ชั่วโมง
ทุกวันที่ผมออกวิ่ง ความรู้สึกคือเหมือนผมได้บิน แม้ผมไม่เคยเป็นนก แต่ผมก็สัมผัสได้ถึงความอิสระ วันนี้ผมไม่รู้ว่าน้ำหนักผมจะลดไหม แต่ร่างกายผมค่อนข้างแข็งและมีแรงมากขึ้น ผมมีรอยยิ้มที่สดชื่น ผมมีสมาธิที่มุ่งมั่น และมีบางครั้งผมรู้สึกอิ่มจากการวิ่ง ไม่อยากมีงานเลี้ยงใดๆนอกจากรอยยิ้มและเสียงหายใจหอบๆในตอนวิ่ง ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร .. แต่มันเป็นแบบนี้ในสมองผม
และเป้าหมายในระยะใกล้ของผมคือ 42.195 กม. อันเป็นมาราธอนแรกที่ต้องให้เกิด
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
