7 กลยุทธ์ในการบริหารคนแบบโจโฉ
หากจะกล่าวถึงหลักการบริหารคนของผู้นำในสามก๊ก โจโฉถือว่าเป็นคนที่มีศาสตร์และศิลป์
ในการบริหารคนที่ยอดเยี่ยมเป็นลำดับต้น ๆ
ของสามก๊ก
ความหมายของคำว่า ''การบริหาร'' แบบง่ายๆ คือ
การใช้คนให้เหมาะสมกับงาน เพราะการบริหารคือการมอบหมายหน้าที่ให้คนอื่นทำงานแทนตน
ผู้บริหารไม่จำเป็นต้องทำทุกสิ่งทุกอย่างด้วยตัวเอง
แต่เป็นการใช้ศาสตร์และศิลป์ในการทำให้
ลูกน้อง ทำงานสำเร็จตามเป้าหมายที่วางเเผนกันเอาไว้
และการจะเป็นผู้บริหารที่ดีได้นั้น ตัวผู้บริหารเองจะต้องทำให้ลูกน้องเกิด (TRUST) หรือความเชื่อใจให้ได้ก่อน
เพราะถ้าลูกน้องเกิดขาดความไว้เนื้อเชื่อใจ
ในตัวผู้บริหาร ก็จะเกิดการเสียสมดุลในการปกครอง เเละทำให้เป้าหมายที่วางแผนเอาไว้นั้นล้มเหลวเอาได้
.
''เพราะถ้าบริหารคนไม่ได้ ก็บริหารงานไม่สำเร็จ''
.
แล้วอะไรคือเคล็ดลับสำคัญที่ทำให้โจโฉพาวุยก๊กขึ้นเป็นแคว้นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดได้ ?
วันนี้ผมจะพาทุกท่านไปรู้จักกับ 7 กลยุทธ์ที่โจโฉ
ใช้ในการบริหารคน
เพื่อให้ทุกท่านสามารถนำเอาไปพลิกแพลง
และปรับใช้กันได้ครับ
.
.
- กลยุทธ์ที่ 1 โจโฉรู้จักให้โอกาสคน
ในสายตาของคนอื่นอาจจะมองว่าโจโฉนั้นเป็นกังฉินครองเมือง เป็นทรราช เป็นคนโหดเหี้ยม
จนได้รับฉายามาหลากหลายมากมาย
แต่ในสายตาของลูกน้องโจโฉคือผู้นำที่แท้จริง
เพราะหลักการบริหารคนของโจโฉนั้นแยบยลและเรียบง่าย
โจโฉไม่สนวิธีการไม่ว่าคุณจะเป็นคนดีหรือคนเลวสูงต่ำหรือดำขาวแค่ไหนขอให้ทำงานให้สำเร็จเป็นอันพอ ถ้าทำสำเร็จก็พร้อมตบรางวัลให้อย่างงาม ซึ่งตรงกับวลีที่เราเคยได้ยินกันมาคือ
''จะแมวขาวหรือแมวดำไม่สำคัญ ขอเพียงจับหนูได้ก็ถือว่าเป็นแมวที่ดี''
ด้วยแนวคิดแบบนี้จึงไม่น่าแปลกใจทำไมแคว้น
วุยก๊ก ถึงมีแต่คนเก่งๆหลายคนมาสวามิภักดิ์ต่อโจโฉ
- กลยุทธ์ที่ 2 โจโฉเป็นคนใจกว้าง
''ไม่มีมิตรแท้และศัตรูที่ถาวร''
เมื่อครั้งที่เตียวสิ้วยอมสวามิภักดิ์และให้โจโฉยกเข้ามาในเมืองได้แล้ว โจโฉก็เกิดรู้สึกเหงาใจอยากได้นางบำเรอมาเทคแคร์ให้ตัวเองสักหน่อย
เผอิญดันไปพบกับสาวรูปงามคนหนึ่งเข้าก็เกิดอาการถูกอกถูกใจจึงได้ถามคนใช้ว่าแม่นางผู้นี้ชื่อแซ่อะไร ?
คนใช้จึงบอกว่าแม่นางคนนี้ชื่อนาง เจ๋าซือ เป็นภรรยาม่ายของเตียวเจและยังเป็นอาสะใภ้ของ
เตียวสิ้ว
แต่โจโฉก็ไม่สนใจ... ค่ำคืนนั้นก็ได้ทำการเผด็จศึกกับนางเจ๋าซืออย่างสมใจอยาก...
เมื่อเตียวสิ้วรู้เรื่องก็โกรธโจโฉเป็นอย่างมาก
จึงวางแผนกับกาเซี่ยง ส่งทหารไปลอบฆ่าโจโฉ
อาศัยจังหวะที่โจโฉกำลังเมามันกับแม่มายคนงาม
ทัพของเตียวสิ้วก็ถล่มคนของโจโฉยับเยินจนทำให้ลูกชายคนโตอย่าง โจงั่ง, โจอันบิ๋น ที่เป็นหลานชายและองครักษ์อย่าง เตียนอุย ล้วนตายทั้งสิ้นและสร้างความแค้นใจให้กับโจโฉเป็นอย่างมาก
ภายหลังต่อมาโจโฉกับอ้วนเสี้ยวรบกัน ทั้งสองฝ่ายจึงต่างส่งคนไปเจรจาเกลี้ยกล่อมเตียวสิ้วให้มาอยู่ด้วย เพื่อไม่ให้มีศัตรูเพิ่ม แต่เตียวสิ้วก็ยังระแวงอยู่เพราะเคยสร้างความคับแค้นใจให้กับ
โจโฉ
ขณะที่เตียวสิ้วยังลังเลอยู่ กาเซี่ยงก็เดินเข้ามาฉีกหนังสือของทางฝ่ายอ้วนเสี้ยวและไล่ทูตที่มาส่งสารกลับไป และโน้มน้าวใจให้เตียวสิ้วไปเข้ากับโจโฉย่อมเป็นทางเลือกที่ดีกว่า
และในภายหลังเตียวสิ้วก็ตัดสินใจไปเข้ากับโจโฉ
และได้รับการแต่งตั้งเป็นนายพลส่วนทางกาเซี่ยงนั้นได้เป็นที่ปรึกษาคนสำคัญของโจโฉ
เห็นกันไหมครับถึงแม้ว่าเตียวสิ้วจะเคยเป็นศัตรู
คู่อาฆาตกันมาก่อน แต่โจโฉรู้จักแยกแยะเรื่องส่วนตัวกับเรื่องส่วนรวมได้เป็นอย่างดี
ให้ความสำคัญกับการรวมแผ่นดินให้เป็นหนึ่งมากกว่าความแค้นส่วนตัว
เพราะใจกว้างจึงรวบรวมคนเก่งเข้ามาทำงานได้มากมาย เพราะใจกว้างจึงทำให้ผู้คนใต้บังคับบัญชาทำงานได้อย่างเต็มความสามารถ
''อยู่ที่ไหนไม่แคบ ถ้าอยู่อย่างคนใจกว้าง
อยู่ที่ไหนก็ไม่กว้าง ถ้าอยู่อย่างคนใจแคบ''
ดังนั้นแล้วมาเป็นคนใจกว้างกันดีกว่าครับ...
- กลยุทธ์ที่ 3 โจโฉให้ความสำคัญกับผู้คน
หากจะกล่าวว่าอะไรเป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้โจโฉสร้างแคว้นเว่ยให้เป็นอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่
และน่าเกรงขามที่สุด ?
สิ่งนั้นไม่ใช่อื่นใด แต่เป็น ''คน'' ครับ
''ฟางแค่เส้นเดียวดึงทีเดียวมันก็ขาด แต่หากนำมามัดรวมกันหลายๆเส้น จะดึงให้ขาดทีเดียวก็คงมิง่าย''
เฉกเช่นเดียวกันกับตัวของโจโฉเองจะไม่มีทาง
ประสบความสําเร็จสร้างแคว้นเว่ยให้ยิ่งใหญ่
ได้เลย หากเขาไม่คอยแสวงหาคนเก่งมีฝีมือมาช่วยงาน
''เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่ยิ่งใหญ่ได้นั้น ล้วนไม่ได้มา จากคนๆเดียว หากแต่เป็นการร่วมแรงร่วมใจกันมากกว่า''
ไม่ว่าจะเป็น ซุนฮก กุยแก กาเซี่ยง เทียหยก
สุมาอี้ แฮหัวเอี๋ยน แฮหัวตุ้น โจหยิน เคาทู เตียนอุย ลฯล ล้วนเป็นบุคคลสำคัญที่โจโฉได้มาช่วยทำการใหญ่ทั้งสิ้น และอีกหนึ่งคนที่แม้โจโฉให้ความสำคัญอย่างมาก ไม่แพ้ใครอื่น คือ กวนอู
ถึงแม้สุดท้ายจะไม่ได้กวนอูเข้ามาเป็นพวก
แต่โจโฉก็ยังเทคแคร์ดูแลอย่างดีเสมอ
แล้วผลลัพธ์ของการให้ความสำคัญกับคนของ
โจโฉมีดีอย่างไร?
ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเจนคือตอนที่โจโฉได้กวนอูเข้ามาอยู่ด้วย โจโฉให้ทั้งทรัพย์สินเงินทองให้ทั้งชื่อเสียงและเลี้ยงดูอย่างดี
ถึงแม้สุดท้ายกวนอูจะลาโจโฉกลับไปหาเล่าปี่
แต่ภายหลังในศึกผาแดงโจโฉพ่ายแพ้แก่พันธมิตรซุนเล่าอย่างยับเยิน จนถูกไล่ต้อนไปเจอเข้ากับกวนอู แต่กวนอูกลับฆ่าโจโฉไม่ลงเพราะคิดถึงบุญคุณของโจโฉที่เคยมีให้แก่ตัวเอง
เราเห็นกันไหมครับว่าการให้ความสำคัญกับคนมีข้อดีอย่างยิ่ง ขนาดกวนอูที่มั่นอกมั่นใจสัญญากับขงเบ้งว่าถ้าฆ่าโจโฉไม่ได้จะเอาหัวตัวเองเป็นประกันพอเจอเข้าจริงกลับทำไม่ลงเพราะคิดถึงบุญคุณของโจโฉ
- กลยุทธ์ที่ 4 โจโฉใช้ใจแลกใจ
"ใจแลกใจ ใช้ไม่ได้กับทุกคน"
แต่ไม่ใช่กับโจโฉเพราะหลายครั้งที่โจโฉมักให้ใจคนอื่นไปก่อนเสมอ ไม่ว่าจะเป็น เล่าปี่ กวนอู
งำเต๊ก อุยกาย บังทอง ลฯล
ถึงแม้ทุกคนที่กล่าวมาจะหักหลังโจโฉแต่โจโฉก็แสดงถึงความจริงใจที่มีให้กับทุกคน
ถึงแม้จะโดนหลายคนหักหลังแต่ที่โจโฉใช้ใจแลกใจไปนั้นเป็นการสร้างแบรนด์ สร้างภาพลักษณ์ให้กับตัวเอง จึงไม่แปลกใจทำไมใครหลาย ๆ คนอยากมาเข้าด้วยกับโจโฉ
คุณผู้อ่านครับ...
ถึงแม้เรารู้ว่าใจแลกใจใช้ไม่ได้กับทุกคน แต่ขอให้เรายึดมั่นใช้ใจแลกใจไปต่อเถอะครับ
ถึงแม้จะไม่ได้ผลดีในเร็ววัน แต่ในระยะยาวนี่คือการสร้างแบรนด์ที่ดี สร้างภาพลักษณ์ที่ดีให้กับตัวเราเองครับ
- กลยุทธ์ที่ 5 โจโฉมองขาดอ่านคนออก
ผู้บริหารที่ดีนั้นนอกจากจะต้อง เก่งงาน เก่งคิด
แต่มีแค่ 2 เก่งนี้ยังไม่เพียงพอเพราะยังต้อง เก่งคน อีกด้วย
ถึงแม้จะไม่มีความสารถในการทำงานนั้น หรือคิดวางแผนแก้ปัญหาด้วยตนเอง แต่ถ้า ''เก่งคน''
ก็สามารถหาคนที่เก่งงานและเก่งคิด มาช่วยคิด ช่วยทำให้งานนั้นสำเร็จได้ เพราะฉะนั้นแล้วการเก่งคนจึงเป็นหัวใจของการบริหาร
ดังเช่นโจโฉที่ถึงแม้เขาจะไม่ได้เป็นนักรบที่เก่งกาจเท่ากวนอู ถึงแม้เขาจะไม่ได้มีไอคิวที่ฉลาดเหมือนกับขงเบ้งแต่ทักษะที่เขามีคือ
''การเก่งในการบริหารคน''
กวนอูถึงแม้จะเป็นนักรบที่เก่งกาจไร้เทียมทาน แต่สุดท้ายก็ตายแบบจุดจบไม่สวยเพราะ ''ไม่เก่งคิด''
ขงเบ้งแม้จะเก่งรอบด้านแต่ในด้านการ ''เก่งคน''
เขายังไม่เด็ดขาดเท่าโจโฉ เพราะการบริหารของ
ขงเบ้งนั้นทุกอย่างต้องผ่านการประเมินด้วยตัวเองเสียส่วนใหญ่ก่อนจะถึงมือลูกน้อง จึงไม่แปลกใจทำไมถึงตรากตรำทำงานหนักจนตัวตาย
แต่กลับกันโจโฉบริหารลูกน้องด้วยความไว้เนื้อเชื่อใจให้อำนาจในตัวลูกน้อง ถึงจะมีล้มเหลวบ้างแต่ก็ให้โอกาสแก้ตัว ทำให้เหล่าทหารและเหล่าที่ปรึกษาที่ต่างโนเนมได้มีโอกาสแสดงฝีไม้ลายมืออยากที่จะทำการใหญ่กับโจโฉ
"เพราะการบริหาร คือ การทำงานให้สำเร็จโดยอาศัยมือผู้อื่น"
- กลยุทธ์ที่ 6 โจโฉยึดถือวินัยอย่างเคร่งครัด
อ้วนเสี้ยวบริหารราชการหล่ะหลวม ส่วนท่านนั้นเข้มงวดกวดขัน นี่ก็ชนะอีกแล้ว...
นี่เป็นอีกหนึ่งข้อที่กุยแกวิเคราะห์ข้อดี-ข้อด้อย 10 ประการของโจโฉกับอ้วนเสี้ยว
เมื่อครั้งที่โจโฉรบกับอ้วนเสี้ยวโจโฉมีกำลังพลเพียงแค่ 70,000 คน แต่อ้วนเสี้ยวมีถึง 700,000 คน แต่โจโฉก็สามารถพลิกเอาชนะได้อย่างเหนือชั้น
สาเหตุหลักที่อ้วนเสี้ยวพ่ายแพ้ยับเยินขนาดนี้เพราะเป็นคนโลเลไม่กล้าตัดสินใจ และปกครองกองทัพแบบหล่ะหลวม ทั้งที่ตัวเองมีที่ปรึกษาระดับหัวกะทิอยู่ตั้งมากมายทั้ง กุยแก ซุนฮก เขาฮิว เตียนห้อง จอสิว ลฯล
แต่ตัวเองกลับเป็นคนหย่อนนอกระแวงในมีคนเก่งให้ใช้แต่กลับไปเชื่อพวกขี้ประจบสอพลอ
จนทำให้คนเหล่านั้นท้อแท้หมดกำลังใจ หลายคนทิ้งอ้วนเสี้ยวไปอยู่กับโจโฉ ส่วนคนที่จงรักภักดี ไม่ตายก็ถูกจับเข้าคุก หลังจากนั้นมากองทัพก็ระส่ำระส่ายเละเทะไม่เป็นท่าจึงต้องพ่ายแพ้ให้แก่ทัพโจโฉ
ทุกคนลองคิดเล่นๆดูกันนะครับ ถ้าสมมุติเราเป็นเจ้าของธุรกิจแล้วทำตัวแบบอ้วนเสี้ยว ปล่อยปละละเลย ไม่เข้มงวดกับงานที่ทำ เอาแต่ใจ ไม่ยอมเปิดใจรับฟัง เอาแต่เชื่อลูกน้องที่ประจบสอพลอ
ถ้าเราเป็นแบบนี้ธุรกิจที่เราทำจะไม่เจ๊งเอาหรอ ?
จริงไหมครับ...
- กลยุทธ์ที่ 7 โจโฉเป็นคน win - win
ข้อนี้คงไม่ต้องอธิบายอะไรให้มากความ ทุกคนที่เข้ามาอยู่ช่วยทำการใหญ่โจโฉล้วนเลี้ยงดูอย่างดีทุกคน และถ้ายิ่งทำงานสำเร็จตามเป้าหมาย
แล้วหล่ะก็โจโฉพร้อมเปย์ไม่อั้นเพราะนี่เป็นส่วนหนึ่งของการสร้างแบรนด์ของโจโฉ
ลองคิดดูสิครับ ถ้าเราทำงานแทบตายแต่มีเจ้านายที่ขี้เหนียว ขี้งก จ่ายนิดเดียว ทำห้าล้านให้ห้าร้อยแบบนี้ใครมันจะไปทนไหวหล่ะครับ จริงไหมครับ ?
.
.
[และนี่คือ 7 กลยุทธ์ในการบริหารคนแบบโจโฉ]
.
.
''สุดท้ายนี้ผมหวังว่าบทความนี้อาจเป็นประโยชน์ต่อทุกคนไม่มากก็น้อยครับ''
.
หากคุณชอบบทความที่มีสาระดีๆเพื่อนำไปปรับใช้ได้ในชีวิต
.
ก็สามารถติดตามได้ทาง Facebook และ Blockdit
ชื่อเพจ ''บทความของนายติงลี่'' กันได้เลยครับ
.
#ขอขอบคุณสำหรับทุกคำติชมครับ
และอย่าลืมรักษาสุขภาพกันด้วยนะครับผม ❤️
โจโฉ สามก๊ก ๑๙๙๔
- 11
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
