4 พ.ย. 2021 เวลา 02:41 • นิยาย เรื่องสั้น
นิยายเสียง | หวานใจนายเถื่อน ep2 (อวสาน)
“เขาว่าผู้หญิงเวลาเจรจางานการ ธุรกิจ หรือแม้แต่เจรจาศึก เขาว่าได้ผลดีนักแล ท่านเจ้าสัวอาจจะคิดแบบนี้ ยิ่งเจ้าของสวนเป็นพวกห่างไกลความเจริญ ป่าเถื่อน ดุ ไหนจะขี้ยั้วอีก แบบนี้ก็ต้องใช้ผู้หญิงมาเจรจาว่าความ จริงไหมครับ” ชาติชายอธิบายพร้อมกับแซวไม่ดูตาม้าตาเรือเอาเสียเลย
“แกว่าใครว่าวะ ก็สวนผลไม้มันต้องอยู่ห่างไกลความเจริญอยู่แล้ว มึงบ้าหรือเปล่า” ปราบถามเสียงเรียบแต่ก็ไม่ได้โกรธเคือง
“เอ่อ หัวหน้าชาติบอกว่านายป่าเถื่อนด้วยครับ” มะเดี่ยวเสริมขึ้นอีกครั้ง
“ไอ้เดี่ยว แกจะขยี้ทำไมวะ” ชาติชาติตำหนิมะเดี่ยวเพราะเกรงกลัวเจ้านายอยู่มาก แต่สังเกตท่าทางยังคงอารมณ์ดีอยู่ หากอารมณ์ไม่ดีคงโดนเตะไปแล้ว
“ผมป่าเถื่อนตรงไหนไม่ทราบครับคุณชาติ ฐานะดี มีการศึกษาด้วยนะ จบตั้งด็อกเตอร์จากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์เชียว แต่อยู่ท่ามกลางป่าเขาลำเนาไพร” น้ำเสียงนี้น่าจะเรียกว่ากวนประสาทลูกน้องเสียมากกว่า
“แต่เจ้านายก็เป็นแบบนี้นะครับ ดุเหมือนเสือ ถ้าอารมณ์ไม่ดีจริงใครก็ไม่กล้าเงยหน้ามอง แล้วไหนจะเวลาที่มีคนมาติดต่อขอซื้อส้มอีก เจ้านายก็เล่นตัว”
“ฉันรวยเพราะเล่นตัวนี่แหละโว้ย และยังไม่ได้บอกนะว่าอารมณ์ดี แค่เปิดโอกาสให้แกพูดมากเท่านั้นเอง ส่วนเรื่องผู้หญิงคนนั้นน่ะ ให้รอไป รอได้ก็รอ อยากรู้นักว่าจะได้สักกี่น้ำ” ปราบบอกด้วยน้ำเสียงที่เข้มขึ้นพร้อมกับแววตาดุกร้าว
โฆษณา