ความในใจเมื่ออยู่ไกล..พ่อและแม่
ใครที่ได้อยู่ใกล้พ่อแม่ในยามที่เขาแก่ชรา...
คุณโชคดี!!
เพราะอะไรถึงบอกว่าคุณโชคดี
เพราะคุณได้ดูแลเค้ายังไงล่ะ
เมื่อย้อนมองกลับไป ตอนเด็กๆ เรามักติดแม่ หรือติดพ่อ ไม่ค่อยอยากไปไหนไกล แค่ให้ไปนอนค้างบ้านญาติก็ไม่อยากไป ไกลพ่อแม่ นอนไม่หลับ
เข้าสู่วัยรุ่น ชีวิตเริ่มมีเพื่อน ก็เริ่มห่างพ่อและแม่
สู่วัยเรียน บางครั้งก็หลงลืมคนที่บ้าน เพราะเป็นวัยที่สนุกได้เรียนรู้และหาประสบการณ์ชีวิต
สู่วัยทำงาน มีบ้านมีครอบครัวของตัวเอง
ระยะห่าง เริ่มมากขึ้น
ยิ่งไปสร้างครอบครัวอยู่ต่างถิ่น ความใกล้ชิด ความห่างไกล ยิ่งชัดเจน
เชื่อว่าหลายๆคน เป็นแบบนี้ ไกลบ้านเกิด ไกลพ่อแม่ ด้วยเหตุผลที่จำเป็นในการใช้ชีวิต
เมื่อพ่อแม่แก่เฒ่า และเมื่อเราจากบ้านห่างไปนาน จนอายุเริ่มมากขึ้น เราจะคิดถึงความรักดั้งเดิม คิดถึงพ่อและแม่
ตัวเองก็เป็นหนึ่งในนั้น แม้จะไม่ไกลกันมากจนเกินไป แต่ก็ต้องใช้เวลาในการเดินทางไปหา
ตอนนี้พ่อกับแม่เริ่มแก่ตัวแล้ว และมีโรครุมเร้า เข้าโรงพยาบาลอยู่บ่อยๆ ประจวบเหมาะกับช่วงสถานการณ์โควิดทำให้การไปมาหาสู่มีความจำกัด เมื่อพ่อแม่ต้องรักษาตัว และใช้ชีวิตด้วยตัวเองตามปกติไม่ได้ จึงเป็นหน้าที่ของลูกที่จะต้องดูแล
พ่อแม่ของเรไรโชคดีที่มีลูกหลายคน และโชคดีไปกว่านั้น คือลูกๆรักใคร่สามัคคีกันดี
พี่น้องร่วมท้องเดียวกัน ไม่มีคำว่าเหมือนกันหรอก เราแค่มีความคล้ายคลึง คล้ายคลึงในนิสัย ในหน้าตาและรูปร่าง บุคลิก ความคิดความอ่าน อาจมีผิดใจผิดปากกันบ้าง แต่เมื่อต้องร่วมด้วยช่วยกันเมื่อพ่อแม่ลำบาก ทุกคนทิ้งความหมางใจและหันหน้าเข้าหากัน สิ่งนี้คือสิ่งที่พ่อแม่สุขใจ
และเรไรโชคดีที่มีพี่ๆน่ารัก น่านับถือ ทุกคนเข้าใจในความอยู่ห่าง ในการไม่สะดวก
สองปีมานี้ เมื่อพ่อและแม่ป่วยหนัก ป่วยเบา เราต่างก็รู้หน้าที่ของกันและกัน
ทุกคนพักงานของตัวเอง
..พี่คนนั้นจัดการเรื่องนี้
..พี่คนนี้ดูแลเรื่องนั้น
..มีการประชุมทีมแบ่งงานกันทำ แบ่งหน้าที่กันดูแล
เทคโนโลยีสมัยนี้ทำให้เราใกล้กัน แม้จะอยู่ไกลกัน และรวดเร็วในการช่วยเหลือ
บางครั้งก็แอบอิจฉาพี่สาวที่ได้ดูแลพ่อกับแม่อย่างใกล้ชิด นอนเฝ้า เช็ดตัว ป้อนข้าวป้อนยาและก็รู้ว่าการดูแลพ่อแม่เมื่อแก่ตัวมันไม่ง่ายหรอก บางครั้งเค้าก็งอแง และดื้อบ้างตามประสา คนที่ดูแลเฝ้าไข้ใกล้ชิดก็ต้องเข้าใจ อดทน และต้องวางการงานของตัวเอง เงินหายรายได้หด!! ก็เป็นหน้าที่ของพี่น้องคนอื่นที่จะต้องจุนเจือ
ส่วนตัวนั้นมีหน้าที่ส่งปัจจัย
และเป็นหน้าที่ที่ทำด้วยความเต็มใจ!!
พ่อแม่ป่วยเมื่อไหร่ ต้องได้รักษาตัวอย่างดี นอนพักรักษาในห้องที่ดี สบายทั้งคนป่วยและคนเฝ้า
พี่สาวที่เป็นพยาบาลส่วนตัวของพ่อแม่ พี่น้องจะคอยจุนเจือชดใช้ให้กับรายได้ที่ขาดหายไป
มีบางครั้งที่พี่สาวมาบอกกล่าวถึงความเหนื่อยล้า ก็เข้าใจดีและให้กำลังเสมอว่า..
พี่นั้นโชคดีที่ได้ทำหน้าที่นั้น
ทำหน้าที่ลูกให้ดีที่สุด..เท่าที่เราจะทำได้!!
ส่วนตัวแม้จะอยู่ไกลกว่าพี่ๆ แต่ก็ไม่ลืมหน้าที่
เมื่อตะกี้แม่โทรมา...
แม่ : นุ้ยเห้อแม่อยากหนมนิ (หนูแม่อยากกินขนม)
เรไร : หนมไหรละแม่ กี่บาทล่ะ
(ขนมอะไร กี่บาท)
แม่ : พันห้า 😳😳😆😂
เรียบร้อย..ได้ค่าขนม เสียงหัวเราะใสเชียว
แข็งแรงไปอีกวันสองวัน
ช่วงนี้เรไรไม่ค่อยได้ลงบทความ เป็นธรรมดา พอปลายปี มักมีงานเข้า ช่วงนี้เลยเป็นเพื่อนกับคำว่า “ ยุ่ง ” อีกแล้ว 😁
ชีวิตอย่ายึดติดกับปัญหา
เพราะปัญหา อยู่คู่กับตัวเรา
มองปัญหาให้มีปัญญา
ที่จะจัดการกับมัน
และยิ้มให้ได้ในทุกๆวัน💚
สวัสดีมีความสุขค่ะ
🙏🙏🙏😊😊😊
- 8
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
