เรื่องนี้ จัดให้เป็นหมวดผ้าไหม เพราะเป็นการใช้ชีวิตในอดีตของ Saya ที่ ช่วงหนึ่งของชีวิต ก็จะใช้เวลาไปเดินตามป่าเขาลำเนาไพร ดูนก ดูต้นไม้ ธรรมชาติ เรื่อยเปื่อย
แต่พอจะบรรยายขึ้นมา กลับคิดว่า อย่าเลย เอาบทประพันธ์ที่เคยเรียนตอนเด็ก ที่อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของแรงบันดาลใจมาให้ฟัง และอ่านดีกว่า
เห็นกวางย่างเยื้องชำเลืองเดิน เหมือนอย่างนางเชิญ
พระแสงสำอางข้างเคียง
เขาสูงฝูงหงส์ลงเรียง เริงร้องซ้องเสียง
สำเนียงน่าฟังวังเวง
กลางไพรไก่ขันบรรเลง ฟังเสียงเพียงเพลง
ซอเจ้งจำเรียงเวียงวัง
ยูงทองร้องกะโต้งโห่งดัง เพียงฆ้องกลองระฆัง
แตรสังข์กังสดาลขานเสียง
กะลิงกะลางนางนวลนอนเรียง พระยาลอคลอเคียง
แอ่นเอี้ยงอีโก้งโทงเทง
ค้อนทองเสียงร้องป๋องเป๋ง เพลินฟังวังเวง
อีเก้งเริงร้องลองเชิง
ฝูงละมั่งฝังดินกินเพลิง ค่างแข็งแรงเริง
ยืนเบิ่งบึ้งหน้าตาโพลง
ป่าสูงยูงยางช้างโขลง อึงคะนึงผึงโผง
โยงกันเล่นน้ำคล่ำไป
เวลาเดินอยู่ตาม Trail ในป่า ก็มีความสงบ แม้อาจจะเสี่ยงภัยบ้าง เพราะหลายครั้งก็เดินไปคนเดียว (ซึ่งปัจจุบัน คงไม่น่าจะทำเช่นนั้นแล้ว) นำภาพในป่า อุทยานภูหลวงมาให้ชื่นชม กับสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ พอให้สดชื่นค่ะ
CR BLOG
Insignia_Museum
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
