9 พ.ย. 2021 เวลา 08:06 • ภาพยนตร์ & ซีรีส์
แง่คิดการใช้ชีวิตของคุณกัมรีในซีรีส์ Hometown Cha Cha Cha 🏡🏝🏄‍♂️
1
ถึงแม้ซีรีส์เกาหลี Hometown Cha Cha Cha จบไปแล้ว แต่อยากกลับไปพูดถึงตอนที่ 15 ซึ่งเป็นตอนที่มีเหตุการณ์สำคัญหลายเรื่อง ไม่ว่าปมปัญหาชีวิตขนาดเบอร์ใหญ่ของหัวหน้าฮงพระเอกถูกเปิดเผยออกมา แล้วยังเป็นตอนที่คุณกัมรี ตัวละครสำคัญในซีรีส์จากไป
ซีรีส์เรื่องนี้ไม่ได้นำเสนอเหตุการณ์ใหญ่ ๆ หรือ ปมปัญหาอะไรที่ซับซ้อน แต่เป็นเรื่องราวรักโรแมนติกที่สะท้อนปัญหาสังคมไว้อย่างแนบเนียน ที่เห็นชัดเจน คือ ปัญหาผู้สูงอายุ
1
เกาหลีใต้เป็นประเทศที่พัฒนาไปเร็วมาก ทำให้คนหนุ่มสาวทิ้งบ้านเกิดไปหางานทำในเมืองหลวง ทิ้งพ่อแม่ ปู่ย่า ตายายให้อยู่ชนบทเพียงลำพัง พระเอกเป็นเด็กกำพร้า พ่อแม่ตายตั้งแต่เด็ก ทิ้งให้อยู่กับคุณปู่ซึ่งอายุมาก แล้วคุณปู่ก็จากไปอีกคนเมื่อเขาเป็นวัยรุ่น แต่มีคุณยายกัมรี ซึ่งเป็นเพื่อนบ้านคอยดูแลเอาใจใส่ช่วยเหลือ
ซีรีส์เรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่นำเสนอชีวิตประจำวันของคนในหมู่บ้านกงจิน ซึ่งเป็นหมู่บ้านสวยงามริมทะเล คนที่อาศัยในหมู่บ้านมีทั้งผู้สูงอายุ หนุ่มสาว เด็ก ผู้สูงอายุกลุ่มหนึ่งเป็นผู้หญิงวัยไล่เรี่ยกันสามคน เรียกว่า แก๊งสาวสาวสาว ผู้ที่อายุมากสุดคือ คุณยายกัมรี หรือ คุณกัมรี ที่พระเอกชอบเรียกแบบหยอกล้อ อายุ 85 ปีแล้ว ผู้สูงอายุแต่ละคนอยู่ตัวคนเดียวเพราะลูกหลานไปทำงานในเมืองใหญ่
คุณกัมรีมีลูกชายคนเดียว ทำงานเป็นนักบัญชีที่กรุงโซล เมืองหลวง ไม่ค่อยมีเวลากลับมาเยี่ยมแม่เพราะงานยุ่ง ทำงานหนักเพื่อส่งเสียลูกสาวไปเรียนที่อเมริกา คุณยายภาคภูมิใจในตัวลูกชายและหลานสาวมาก
แต่เแก๊งสาวสาวสาวเหล่านี้ไม่เหงา เพราะหมู่บ้านมีผู้นำชุมชนที่เข้มแข็ง คอยจัดกิจกรรมให้คนในชุมชนร่วมกันทำสม่ำเสมอ อาทิเช่น จัดงานเลี้ยงวันผู้สูงอายุ จัดประชุมประจำเดือน จัดงานวันทำความสะอาด หรือ จัดประกวดร้องเพลงในหมู่บ้าน คนหนุ่มสาวในหมู่บ้านต่างก็มีน้ำใจช่วยเหลือผู้สูงอายุ ตอนที่คุณกัมรีปวดฟัน พระเอกแบกขึ้นหลังพาไปหาหมอ หรือ ตอนที่พระเอกนางเอกช่วยกันซักผ้าห่มนวมให้ คุณกัมรีมีฝีมือทำอาหารอร่อย มักทำอาหารให้คนในหมู่บ้านรับประทานเป็นประจำ บรรยากาศอยู่ร่วมกันแบบนี้ทำให้ผู้สูงอายุมีคุณภาพชีวิตที่ดี มีความสุขภายใต้สังคมที่อบอุ่นของหมู่บ้านกงจิน
คืนก่อนที่คุณกัมรีจะจากไป คุณยายรุ่นน้องทั้งสองคนมานอนเป็นเพื่อนที่บ้าน เพราะเป็นคืนแรกที่คุณกัมรีกลับมาอยู่บ้านของตัวเองอีกครั้ง หลังจากที่ให้รายการทีวีมาใช้บ้านเป็นสถานที่ถ่ายทำสารคดีอยู่พักใหญ่
ฉากในหนังตอนนี้เป็นภาพผู้หญิงสูงอายุสามคนนอนคุยปรับทุกข์กัน เป็นภาพอบอุ่นประทับใจ
คุณยายน้องเล็กสุดพลิกไปมานอนไม่หลับ แล้วบ่นขึ้นมาว่า
“ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตัวเองอายุเกิน 70 แล้ว แต่ใจฉันยังเหมือนสมัยสาว ๆ ที่ไปแอบดูผู้ชายที่โรงโม่อยู่เลย พอร่างกายของเราแก่ตัวลง แต่จิตใจยังไม่แก่ตามแบบนี้รู้สึกเศร้านะ “
คุณยายอีกคนตอบว่า “ฉันเป็นบ่อย ๆ พูดก็ช้าลง คิดอะไรก็ช้าลง ทำอะไรเงอะ ๆ งะ ๆ อยู่เรื่อย กาลเวลาช่างโหดร้ายจัง
“ คุณพี่ไม่รู้สึกบ้างเลยหรือคะ “
คุณยายน้องเล็กถามคุณกัมรี
1
คุณกัมรีตอบว่า “ ทำไมฉันจะไม่เคยรู้สึกล่ะ แต่ว่า ฉันชอบช่วงเวลาตอนนี้มากกว่าเยอะ มีเรื่องดี ๆ มากมายจะตาย เราได้กินของอร่อย ๆ มาหลายอย่าง ได้ดูวิวสวย ๆ มามากมาย และได้เจอผู้คนดี ๆ ด้วยไง อะไรจะสุขใจมากไปกว่านี้ล่ะ แถมฉันได้ออกทีวีกับเขาด้วยนะ ได้ลองไปประกวดร้องเพลงที่งานหมู่บ้าน และตอนนี้ก็ได้นอนคุยกับพวกเธอแบบนี้สนุกจะตายไป ไม่ใช่แค่นั้นนะ วันนี้พระอาทิตย์ตกดินงดงามจับตาเลยล่ะ ปลาหมึกที่กินตอนมื้อเย็นก็อร่อยมากด้วย พอลองมองดูรอบ ๆ ตัวแล้วก็พบว่า รายล้อมด้วยสิ่งที่ล้ำค่ามากมายในทุก ๆ วัน ฉันรู้สึกตื่นเต้นเหมือนวันก่อนที่จะได้ไปปิกนิกเลยล่ะ “
1
คุณกัมรีหลับตาพูดไปด้วยอย่างมีความสุข
พอตื่นเช้าคุณกัมรีจากไปอย่างสงบ
ฉากนี้สะท้อนถึงความรู้สึกของผู้สูงวัยที่ไม่ชอบความแก่ ไม่ยอมรับ เห็นว่าอายุที่มากขึ้นเป็นสิ่งขัดขวางการใช้ชีวิต ทำให้ไม่สามารถทำอะไรได้เหมือนสมัยที่ยังหนุ่มสาว จึงรู้สึกเป็นทุกข์ แต่คุณกัมรีกลับเปิดมุมมองให้คุณยายรุ่นน้องที่เป็นเพื่อนกันว่า ควรจะภูมิใจในวัยชราที่เป็นอยู่ตอนนี้ ให้ยอมรับความแก่ เพราะแสดงว่าชีวิตได้ผ่านสิ่งดี ๆ มามากแล้ว ช่วงวัยนี้จึงควรมีความสุขที่สุด แสดงให้เห็นทัศนคติในเชิงบวกต่อการใช้ชีวิต พอใจในสิ่งที่เป็นอยู่ ไม่เสียใจหรือน้อยใจในอดีตที่ผ่านมา และมีความซาบซึ้งใจกับทุกเรื่องแม้แต่เรื่องเล็กน้อยที่ได้เจอ
เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตและเป็นความไม่แน่นอน แต่คนทั่วไปมักคิดว่าเป็นเรื่องไกลตัว และไม่ค่อยเชื่อว่าตัวเอง หรือ คนใกล้ตัวจะตาย จึงไม่เห็นคุณค่าวันเวลาที่ผ่านไป ตื่นเช้ามาก็ขับรถไปทำงาน เย็นกลับบ้าน ทานอาหารค่ำแล้วเข้านอน วนเวียนไป วันเวลาผ่านไปเหมือนทุก ๆ วัน ไม่มีความรู้สึกพิเศษ หรือ ซาบซึ้งกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน
1
ฉันทดลองฝึกทัศนคติความซาบซึ้งใจดูบ้าง มองสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ รอบตัวให้สวยงาม ทบทวนชีวิตตัวเองในตอนนี้ ก็พบว่าตัวเองเป็นคนโชคดีที่มีโอกาสได้ดูแลและปรนนิบัติพ่อวัย 99 ปีอย่างใกล้ชิด วันนี้ตอนเย็นขณะออกกำลังกายก็ได้ฟังเพลงจากมือถือทำให้รู้สึกเพลิดเพลินเป็นพิเศษ กลับมาบ้านได้ทานอาหารเย็นพร้อมหน้ากันกับพ่อและพี่สาว และพรุ่งนี้ก็มีนัดรับประทานอาหารกับเพื่อนวัยเดียวกัน
เริ่มรู้สึกตื่นเต้นเหมือนคุณกัมรีล่ะ
ความชราเป็นธรรมชาติส่วนหนึ่งของชีวิต แต่ละช่วงเวลาที่ผ่านไปควรใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ และภูมิใจที่มีโอกาสอยู่มาจนถึงวันนี้ เพราะพรุ่งนี้ถ้าไม่ได้ตื่นขึ้นก็จะไม่เสียดาย
คำว่า “ แก่ ” ไม่ได้เป็นได้ง่าย ๆ เพราะมันต้องใช้เวลา
อ้อยคราฟต์ นักเขียนวัย Yold
รักการอ่าน ชอบการเขียน
และชอบการปลูกกุหลาบ
บทความที่ 26/1,000
โฆษณา