กระแสดัน
กระแสอยากแรงขับกับดักจิต
เกาะกุมติดจิตเปราะเพราะจิตแผ่ว
ยึดวัตถุกุเฝ้าเอาเป็นแนว
จับเป็นแถวในมานนั่นแหละคน
ความฟุ้งเฟ้อเกร่อพุ่งมุ่งสะดวก
“อยาก” เหมือนปลวกควักใจให้มัวหม่น
สิ่งยั่วเย้าเร้ามากกระชากวน
ยวนยั่วล้นคนเราเขลาอยากมี
มนุษย์หนอคออ่อนซ่อนความลับ
คอยสร้างกับดักใจในศักดิ์ศรี
หลงวัตถุลุสร้างอย่างเปรมปรีดิ์
คิดว่าดีกว่าใครใคร่ขนมา
เกิดความอยากรักหลงปลงไม่ได้
ต้องเหนือตัวกว่าใครได้มีหน้า
สิ่งโน้นนี้ดีมาก “อยาก” นำพา
เกิดตัณหาคร่าใจใคร่กอบโกย
เกิดกระแสนิยมชมวัตถุ
แรงขับยุให้สร้างอย่างหิวโหย
ใครกระทบความอยากปากโอดโอย
ไม่สนโว๊ย ! ขอฉันนั้นมีพอ
จึงแก่งแย่งแกล้งทำตามความอยาก
บาปเวรลากถึงไหนไม่สนพ่อ !
สร้างความฝันดันอยากกระชากคอ
นรกรอง้อหรือถือทำไม
ทำอะไรก็ได้ให้สมอยาก
นี่แหละปากคนกว้างกร่างใช่ไหม
จึ่งมืดบอดจอดแล้วแก้วธรรมใจ
ยึดกิเลสเหตุใหญ่ให้ลืม “พอ”
ปกิณกะ
ภาพโดย kirillslov จาก pixabay
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
