13 ธ.ค. 2021 เวลา 09:19 • ไลฟ์สไตล์
🏩 การหาห้องน้ำปลดทุกข์ยามปวดถ่าย ให้ทันภายใน 4-5 นาที โดยมีบทเพลงช่วยขยาย และขยี้ใจ
"สุขหนึ่งไม่น้อยกว่าสุขใด"
ที่ใกล้จะขาดในเวลานั้นเป็นอย่างไร
ตามไปค้นหาอารมณ์ตรงนั้น และเรื่องอื่น ๆ ที่เกี่ยวโยงกัน พร้อมภาพประกอบเรื่องราวครับ
✍ โดยเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อราว ๆ ปลายเดือน ต.ค.64 ที่ผ่านมา ในพื้นที่ จ.ประจวบคีรีขันธ์
วันนั้น ผมตั้งใจจะแวะไปเยี่ยมเพื่อนที่เข้ารับการรักษาโควิดที่ ร.พ. สนาม ในพื้นที่วัดตาลเจ็ดยอด อ.สามร้อยยอด จ.ประจวบฯ
ร.พ.สนาม @วัดตาลเจ็ดยอด
หลังลงจากรถตู้โดยสาร (ต้นทางจังหวัดประจวบ ปลายทาง อ.หัวหิน) ที่ท่าจอดรถ อ.สามร้อยยอด ช่วงเวลาสาย ๆ เกือบสิบโมงเช้า
ผมก็รีบเดินหาซื้อของกินไปฝากเพื่อน (โดยปกติ ร.พ.สนาม มีอาหารบริการไว้พร้อมแล้วทุกมื้อ)
แต่พอเดินไป เดินมาบริเวณร้านค้าริมทาง ยังไม่ถึง 5 นาทีดี ผมมีอาการปวดถ่ายขึ้นมาทันที อย่างไม่ทราบล่วงหน้า และมีเวลาที่ต้องคิดแก้ปัญหาสั้น ๆ อย่างรีบด่วนโดยเร็ว
ร้านค้าริมทาง เขต อ.สามร้อยยอด จ.ประจวบฯ
ผมเริ่มใช้สายตากวาดไปที่ร้านอาหารตามสั่งร้านแรกโดยเร็ว ไม่ได้เล็งไปที่อาหาร แต่มองหาห้องน้ำรองรับ ดูแล้วไม่น่าจะมี
จึงรีบเดินถัดมา เจอร้านกาแฟ ที่มองไปแล้ว ก็ไม่น่าจะมีห้องน้ำเช่นเดียวกัน เพราะเป็นร้านกาแฟแบบขายหน้าร้าน ไม่มีที่นั่ง
ร้านอาหารตามสั่ง และ ร้านกาแฟ ริมทาง
ครั้นจะซักถามสาวชงกาแฟเจ้าของร้านในอารมณ์แบบซึ้ง ๆ ประมาณว่า "สุขาอยู่หนใด" ตามแนวเพลงของศิลปินรุ่นเก๋า ชัยรัตน์ เทียบเทียม ท่อนที่ว่า
"เอ๊ะ เธอเดินมาหา
เอ๊ะ เธอมองสบตา
แล้วเธอก็ถามว่า
สุขาอยู่หนใด"
ดูจะไม่ทันการและไม่สอดคล้องกับความรู้สึกที่เกิดขึ้น ณ ตอนนั้น (ฮา)
พอเดินมาเจอร้านที่สามเป็นร้านขายข้าวแกง ผมรีบเดินปรี่เข้าไปในร้าน...
มีหรือไม่มี ไม่สนใจแล้วครับ (เพราะข้างในล้นปรี่เต็มที) ถามคนขายทันทีว่า
"มีห้องน้ำไหมครับ ผมขอเข้าห้องน้ำหน่อยครับ เดี๋ยวค่อยมาเลือกว่าจะกินอะไรดีนะครับ"
คนขายชี้ทางไปห้องน้ำ
ซึ่งตั้งอยู่ด้านในติดกับบริเวณครัวที่มีคนในร้าน 3-4 คน กำลังคุยกันสนุก ระหว่างหั่นผัก หั่นหมู
และทำอาหารอยู่หน้าเตา พร้อมเปิดเพลงฟังไปด้วย
บริเวณหน้าร้านขายข้าวแกง
พอผมเดินมาถึงห้องน้ำ
รีบใส่กลอนประตู ตามด้วยถอดกางเกง แล้วหย่อนก้นลงที่โถนั่งทันที แม้ใช้เวลาไม่ถึงนาทีแต่ก็เกือบไม่ทัน (ฮา) 😀
ห้องน้ำที่ใช้ปลดทุกข์
การถ่ายชุดแรกเกิดขึ้นราวกับจรวดถูกปล่อยจากเครื่องบินรบ เอฟ 16 ที่มีขีดความสามารถ ทะลุ ทะลวงสูงสุด เท่าที่เคยผ่านการยิงมา (ฮา) ✈🚀
และในจังหวะเดียวกันกับที่ยิงจรวดออกมา ไม่คาดคิดว่า จะมีเสียงเพลงท่อนที่คุ้นเคยอยู่บ้าง
ดังขึ้นข้างห้องน้ำคลอเคลียอารมณ์ช่วงนั้นได้อย่างพอดิบ พอดีว่า...
"ใจจะขาด แล้วเอ๊ย
ใจจะขาด แล้วเอย"
โอ้..เพลงนี้ช่างมาถูกที่ ถูกเวลาจริง ๆ ครับ ผมแอบยิ้มปนขำและอยากจะหัวเราะดัง ๆ ไปพร้อมกับยิงจรวดไปด้วย (ฮา) 😆
พอไปค้นที่มา เนื้อหาและฟังเพลงนี้อีกครั้ง
แม้เนื้อหาทั้งหมดของเพลง นี้ที่ชื่อว่า "ใจะขาด" ซึ่งขับร้องโดย ศิลปินเพลงลูกทุ่งชื่อดังในอดีต ศรเพชร ศรสุพรรณ
จะบรรยายถึงความรู้สึกของคนอกหัก รักถูกพรากไป ไม่เกี่ยวกับการถ่ายสักนิดเดียว
แต่ท่อนที่ว่า..."ใจะจะขาดแล้วเอ๊ย ใจจะขาด แล้วเอย..." หยิบยืมมาใช้ได้จริง ๆ กับอารมณ์ปวดถ่ายที่เกิดขึ้นในเวลานั้น 😫
เหมือนกับได้ปลดปล่อยอารมณ์สิ้นทุกข์ออกมาอย่างโล่ง โปร่ง เบา ที่ไม่อาจจะเขียนถ่ายทอดบรรยายความรู้สึกออกมาได้ครบ
ผลจากการถ่าย ทำให้ผมเข้าใจแล้วครับ ว่า การถ่าย คือ การปลดทุกข์ แล้วเกิดสุขตามมาอย่างไร (ฮา) 😅
หลังเสร็จภารกิจ ผมออกจากห้องน้ำมาแซวน้อง ๆ หน้าห้องน้ำว่า... เพลงที่เปิดให้ฟังเมื่อครู่ ช่างถูกใจผมที่กำลังถ่ายทุกข์จริง ๆ ครับ
น้อง ๆ รวมทั้งเจ้าของร้าน (ที่มาทราบภายหลัง) ซึ่งกำลังง่วนอยู่กับงานในครัวพากันหัวเราะพร้อมกันอย่างครื้นเครง 🥰
ทำกับข้าวไป ฟังเพลงไปโดยไม่รู้ว่าโดนใจคนในห้องน้ำด้วย
กลายเป็นว่า การถ่ายทุกข์ของผมเป็นเรื่องสนุกสนานราวกับการถ่ายทำมิวสิควีดีโอประกอบเพลง
ในฉากที่พระเอกปวดถ่ายขึ้นมาเฉียบพลัน ไปโดยปริยาย(ฮา ปน อาเจียน) 😍🤮
หลังจากพูดคุยกันสักครู่ เจ้าของร้านเดินตามมาให้บริการต่อที่หน้าร้าน
เจ้าของร้านเสื้อสีชมพู
ผมสั่งต้มจืดมะระกับซี่โครงหมู ใส่เห็ดหอม ร้อน ๆ 1 ถ้วย พร้อมข้าวสวย 1 จาน กินอย่างเอร็ดอร่อย สบายใจ
เจ้าของร้านก็พลอยดีใจไปด้วยที่ช่วยปลดทุกข์ให้ผม
"ต้มจืดมะระซี่โครงหมู"
แถมผมยังได้มีโอกาสทำบุญทอดกฐินสามัคคี ร่วมกับเจ้าของร้านที่เชิญชวนให้ทำบุญในกระถางทอดกฐิน 2 กระถาง
ถ่ายทุกข์เสร็จ ได้ทำบุญต่อ
โดยมีธงให้เสียบธนบัตรสีต่าง ๆ ตามแต่ศรัทธา เพื่อเตรียมไปทอด 2 วัด ใน จ.ประจวบฯ 🙏
ผมถือโอกาสแซวเจ้าของร้านแบบหยอดนิด ๆไปว่า อานิสงส์ของการทำบุญครั้งนี้
ชาติหน้าเราจะได้มีโอกาสเจอะเจออุปถัมภ์ค้ำจุนกันนะครับ (ผมอาจจะมาช่วยล้างห้องน้ำให้เจ้าของร้าน (ฮา)) 😘
เป็นอันว่า การปวดถ่ายครั้งนี้ เป็นช่วงเวลาหนึ่งที่สร้างประสบการณ์แปลก ๆ ทั้งการถ่ายทุกข์ พร้อมไปกับฟังเพลง และหวนคิดถึงคุณค่า ความหมายของเพลงในอดีตที่คงความไพเราะมาจนถึงปัจจุบัน
และมีโอกาสได้ทำบุญไปพร้อมกัน รวมทั้งเดินทางไปเยี่ยมเพื่อนผู้มีพื้นเพเป็นชาวประจวบ ซึ่งมากไปด้วยน้ำใจอย่างไร้กังวล
ช่างประจวบเหมาะพอดีกันจริง ๆ สมกับเรื่องราวทั้งหมด ซึ่งเกิดขึ้นในพื้นที่ จ.ประจวบคีรีขันธ์ ให้ผมได้เก็บไว้ในความทรงจำ
ทั้งอารมณ์แบบ "สุขาอยู่หนใด" และ "ใจจะขาดแล้วเอ๊ย ใจจะขาดแล้วเอย" 🤠
🙏ขอบคุณมากครับ
มุมชัย นัยสอิ้ง
13 ธ.ค.64
นอกเหนือจากใช้ถ่ายทุกข์ ยังช่วยผุดไอเดียใหม่ ๆ
โฆษณา