นิยายเสียง | เจ้านายขาอย่ามาดุ ep8 [uncut]
“อื้อ! บ้านหมุน จะอ้วกสงสัยไม่ถูกกับเหล้าราคาถูก” ตฤณพูดขำ แต่เอามือปิดหน้าตัวเองเอาไว้คล้ายกับปวดหัว
“แหม เวลานี้ยังพูดเล่นได้นะคะ คุณก้องเราพาคุณท่านขึ้นห้องเถอะค่ะ”
“ครับ” ว่าแล้วทั้งคู่จึงได้ประคองตฤณที่สูงระดับ 187 เซนติเมตร ขึ้นบ้านอย่างทุลักทุเล ตัวหนักแถมยังไม่มีแรงเดินเองอีก
“ผมไปหาอะไรเปรี้ยวๆ มาให้คุณท่านดีกว่า ฝากคุณหยาก่อนนะครับ” ก้องการุณบอกและปล่อยมือจากเจ้านาย แล้วรีบออกไปจากห้องพร้อมกับปิดประตูเป็นอย่างดี ส่วนปั้นหยาคิดเพียงแต่ว่าป็นห่วงเจ้านาย จึงประคองเขาลงไปนอนช้าๆ
“อื้อ! ให้ตายสิ ปวดหัว บ้านหมุนไปหมด” ตฤณบอกพลางขมวดคิ้วและเอามือบีบขมับเอาไว้ ก่อนจะหลับตาทิ้งหัวลงหมอน
“อื้อ! เหล้าราคาถูกแน่ๆ เลย”
“ยังมีหน้ามาบ่นอีกนะคะเนี่ย”
“ก็จริงอ่ะ นี่ไม่ได้เมาแต่ปวดหัวจัง ซี๊ด! อืม”
“มาค่ะถอดสูทออกจะได้ไม่อึดอัด” เธอบอกพร้อมกับโน้มตัวไปหาเขา แล้วค่อยๆ ถอดเสื้อสูทออก ขณะที่เขาพยายามขยับตัวขึ้นยกแขนให้เธอทีละข้าง
“โอ๊ย! ตัวโตอย่างกับยักษ์ ลุกให้หยาหน่อยก็ไม่ได้”
“ก็ผมเวียนหัวนี่ แทบจะไม่อยากลืมตาเลย”
“อื้อ! ขยับอีกนิดจะถอดได้แล้วเนี่ย” เธอบ่นๆ แล้วพยายามดึงเสื้อสูทออกจากด้านหลัง มันขยับเคลื่อนไหวยากเพราะเธอใส่ชุดเดรสรัดรูปเขาก็ตัวใหญ่เสียเหลือเกิน
“เดี๋ยวนะ” ตฤณบอกพลางจับไหล่เธอเอาไว้ แล้วขยับตัวแอ่นขึ้นเล็กน้อย แล้วถอดแขนเสื้อทีละข้าง กระทั่งเธอสามารถสลัดเสื้อสูทออกไปได้แล้วโยนทิ้งข้างเตียง กะว่าจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตให้เขาเพิ่มสักเม็ดหรือสองเม็ด ทว่าเขากลับจับหัวไหล่เธออีกครั้ง ชั่ววินาทีร่างน้อยก็ถูกพลิกลงไปบนที่นอน แล้วเขาขยับขึ้นมาทาบทับบนตัวเธอแทน
“อุ้ย!” ปั้นหยาตกใจร้องอุทานพร้อมกับทำตาโตเชียว แต่แล้วก็ได้สติว่าทั้งหมดทั้งมวลมันเป็นความเจ้าเล่ห์ของเขาอีกหรือเนี่ย
“คุณ! คุณตฤณ! ท่านประธาน” ปั้นหยาเค้นเสียงเรียกเขาซ้ำๆ ก่อนจะเรียกเต็มยศ จากนั้นก็ไอ้อาการมึนๆ อึนๆ ของเขาก็หายเป็นปริดทิ้ง
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
