20 พ.ย. 2021 เวลา 13:28 • นิยาย เรื่องสั้น
อยู่คนเดียว?...
ขอบคุณภาพจากเด็กดี
อยู่คนเดียวกับเงาเฝ้าเคียงข้าง
ยกมือนางวางด้วยช่วยกันหลอน
ยื้อขวาเจ้ายื้อด้วยช่วยเขียนกลอน
เอนหลังนอนนอนขำทำด้วยกัน
ยื่นซ้ายหนอคลอซ้ายคล้ายฝาแฝด
เสื้อเราแสดเจ้าดำดูขำขัน
สะบัดมือ..สะบัดตาม..แน่ะ!ทำทัน
เราขวาหัน..พลันเลียนแบบ..แสบเหลือเกิน
เราหันข้างพลางหันนั่นทำเข้า
เพราะมีเจ้าเงาเอยเลยไม่เขิน
มีเพื่อนเหงาเรานายสบายเพลิน
เปลี่ยนมาเดินนั่นไง! รู้ใจเชียว
เราร้องเพลงร้องเหมือน...เพื่อนอ้าปาก
แต่กระดากมีเพียงเสียงแหบเหี่ยว
เจ้าเป็นใบ้ใช้เวรตัวเป็นเกลียว
คอยตามเทียวเกี่ยวร่างร่วมทางเรา
ลูบแป้นพิมพ์จิ้มด้วยช่วยกันนึก
เพลาดึกยิ่งเด่นเห็นแต่เจ้า
มิมีใครใดอื่นยื่นเช่นเงา
ป้องความเหงาเงาเอ๋ยอย่าเอ่ยลา
จบบทกลอนอ่อนล้าลาบทหก
คอแทบตกงกเงิ่นเดินถลา
เราเข้าห้องนอนเหงาเงาไม่มา
ยังมีหน้ามายิ้ม..แบบพิมพ์ใจ
ปกิณกะ
~150112~
เพลา = เพ-ลา แปลว่า เวลา
สลับอารมณ์มาแบบไม่เหงาแต่เหงา ..กันบ้างนะคะ ฝากติดตามผลงานด้วยนะคะ❤️

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา