เรื่องของเรา จากปากของคนอื่น
- เราคิดว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นเรื่องน่าเบื่อหน่ายที่สุดในชีวิตของใครหลาย ๆ คน ตัวเราเองก็โคตรเบื่อเลยเหมือนกันค่ะ
- เราเนี่ย น่าจะเป็นคนที่มีนิยายเรื่องชีวิตตัวเองเป็นสิบ ๆ เรื่องได้ แล้วมันก็เป็นอะไรที่น่ารำคาญมาก ๆ
- มันน่าตลกนนะ ที่คนเราจะรู้จักคนอื่นผ่านเรื่องเล่าที่ตัวเขาเองไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันจริงหรือเปล่า แล้วก็เลือกที่จะเชื่อมันอีกต่างหาก
- ชีวิตเราเจอการกดดันในทุกทิศทางมานามาก แล้วก็หนักมาก หนักขนาดที่ไม่มีคนนอกที่ไหนจะจินตนาการออกได้อย่างแน่นอนว่ามันเป็นยังไง ขนาดคนที่เป็นตนเหตุมันยังไม่เข้าใจเลย เพราะฉะนั้น ไอ้คนนอกที่ฟังเรื่องราวจากไอ้หอกข้างแคร่แล้วเสนอหน้ามาวิจารณ์ตัวเราเนี่ย ก็จะเป็นคนที่ เรามองข้ามเสมอ
- เราเป็นคนที่ใช้ชีวิตอยู่กับการถูกกดดันมายี่สิบกว่าปี อยู่เป็นเบี้ยล่าง เป็นแรงงานทาสมาได้ตั้งนาน เพิ่งจะมาแหกปากเมื่อไม่นานเพราะเราต้องเปิดทางให้ตัวเอง ไม่ใช่ว่าไม่นับถือญาติหรอกนะ แต่มีไอ้หอกอยู่ใกล้ตั้ว แล้วแม่งก็คอยยุคอยใส่ร้ายอยู่ตลอด ๆ แบบนี้เนี่ย มันเป็นชีวิตที่เหนื่อย !!!
- คนเราควรแสดงจุดยืนให้ชัดเจน ก็เพื่อตัวเอง ไม่ใช่เพื่อใครทั้งนั้นแหละ ยิ่งตัวตนของเราชัดเจน มันก็จะปูดความตอแหลของพวกห่าที่ใส่ร้ายเราได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น
- เราเนี่ย มีเรื่องโกหกที่โดนแต่งเป็นนิยายใส่ชีวิตเป็นร้อยเรื่อง มีทั้งมีผัวเป็นร้อยมั่งล่ะ (โคตรอยากเห็นหน้าคนพูด) มันก็เคยข่มขืนคนอื่นมั่งล่ะ ... ซึ่งเราก็ต้องบอกเอาไว้ตรงนี้เลยว่า เกิดมาชาตินี้ เราไม่เคยข่มขืนใคร ... มันก็เคยเจ้าชู้ คบซ้อนหลายคน ... เราไม่เคยคบซ้อนค่ะ เราคบทีเดียวพร้อมกัน
- ข่าวลือไปทางเดียวกันก็มาก ข่าวลือที่สวนทางกันยิ่งมากกว่า "อย่างมันเนี่ย ไม่มีใครเอาหรอก มันยังซิงอยู่เลย !!" .... คือ....!!! จะเอายังไงแน่คะ!!! สรุปแล้วเรามีผัวมะ หรือว่าไม่มี ?!!
- ข่าวลือมันก็เป็นข่าวลือค่ะ ไปเสียเวลาให้ค่ากับมันก็คงปวดหัวเปล่า ๆ เรารู้ว่าตัวเราเป็นยังไง สำหรับเราแค่นั้นก็พอแล้ว และพอเวลาคนอื่นมาหลอกถามก็ชั่งใจเอาว่า จะเสียเวลามาพิมพ์บอกมั้ย ถึงหลายครั้งเราจะสงสัยในตัวบางคนว่า ทำไมไม่มาถามเองตรง ๆ ? แล้วจะอยากรู้เรื่องเราไปทำไม ? เพราะเราก็ไม่ใช่คนดัง (คนติดตาม 20 คนเอง) ไม่ได้เป็นคนสำคัญด้วย
- เราเดาว่าส่วนหนึ่งมันมาจากไอ้มนุษย์หอกใกล้ตัว ซึ่งเราก็รู้มาตั้งนานแล้วว่าใคร แค่ไม่อยากจะไปยุ่งด้วย มันเสียเวลา สงสารญาาติเราด้วย เพราะญาติเราจะเป็นคนที่ต้องเจอไอ้พวกหอกนี่มาปั่นก่อน ซึ่งมันทำให้พวกเขาเสียเวลาในชีวิตไปเปล่า ๆ
- นอกจากไอ้หอกใกล้ตัวแล้ว ก็น่าจะเป็นเรื่องการรนรงค์ต่อต้านการข่มขืน ตอนที่เรารนรงค์แรก ๆ มันเป็นเพราะว่าเรื่องแบบนี้มันเยอะเกินไป ค่านิยมมันเน่าจนมันดูยังไงก็ไม่ปกติ มีเหยื่อรวมกันทั้งโลกเป็นพันล้านได้มั้ง เราก็เลยเอาด้วย แล้วเราก็ขุดเรื่องนี้ไป เรื่องคนใกล้ตัวก็เจอ ของไอ้หอกนั่นก็มี คดีที่ไม่เคยถูกนำเนินคดีเลยก็เยอะ
- เรารณรงค์เรื่องการคุกคามทางเพศ เพราะอยากให้เรื่องพวกนี้มันลดลงค่ะ นี่แหละคือเหตุผลหลักที่คนเขาออกมารณรงค์กัน (เราแค่บอกเอาไว้ เผื่อว่าคุณไม่เข้าใจ)
- แล้วเมื่อมันไปถึงจุดหนึ่ง เราก็อยากจะพอละ เพราะเราก็อยากมาทุ่มเทความสนใจให้กับงาน แล้วก็เรื่องที่มันดี ๆ ... แต่..!!! มันก็ยังมีคนร้ายบางคนที่ไม่ยอมจบ ไอ้หอกที่อยู่ใกล้ตัวเรานั่นก็ตัวนึง คนกลุ่มนี้ก็มาเพิ่มระดับความกดดันในชีวิตเรา เราก็เลยกลับมาสวน แล้วเราก็พยายามสวนให้มีประโยชน์ที่สุด
- เรากลับมารณรงค์เรื่องนี้อีกครั้ง เหตุผลหลักคือแค้นส่วนตัวค่ะ เหตุผลรองลงมาก็คือระเบิดเปิดทางให้ตัวเอง เพราะพวกมันขวางทางเรา แต่เราก็เลือกที่จะเอาความแค้นมาทำให้มันเป็นประโยชน์ในแบบของเรา นั่นคือการส่งเสริมให้สังคมปลอดภัยมากขึ้น
- เราก็เป็นมนุยษ์คนนึงเหมือนคนทั่ว ๆ ไปนั่นแหละค่ะ เราก็มีทั้งดี มีทั้งเลว มีความไม่ดีไม่เลวด้วย เคยช่วยเพื่อนขโมยของ เคยแกล้งคนอื่น เคยใช้ชื่อเพื่อนร่วมงานที่คล้ายชื่อคนที่เราคบจริง ๆ ไปหลอกคนอื่นให้เขาคิดว่า จริง ๆ แล้วผู้หญิงที่เราคบคือเพื่อนร่วมงาน ... พวกนี้คือเรื่องเลว ๆ ที่เรานึกออก (ว่าเคยทำ)
- อันที่จริง เราไม่จำเป็นต้องเอามาบอกใครด้วยซ้ำ แต่นิยายที่เราโดนเขียนใส่ชีวิตมันเยอะเกิน !!! แล้วไอ้พวกบ้านี่ก็ไม่ได้หยุดความวุ่นวายไว้แค่ที่เรา !!! มันเหมือนเราต้องมาทะเลาะกับเด็กที่เรียกร้องความสนใจอยู่ตลอดเวลา ซึ่งมันน่ารำคาญ !!!
- แล้วหลังจากการทะเลาะบ้า ๆ บอ ๆ ที่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ใด ๆ มันจะตามมาด้วยการบูลลี่ และการกีดกันในรูปแบบต่าง ๆ เสมอ ซึ่งเราก็ไม่ใส่ใจกับมันมากหรอก เพราะที่เราเจอมาตลอดชีวิต มันหนักกว่าเป็นร้อยเท่า
- "การอยู่คนเดียวมันไม่ได้แย่นะ แต่การถูกกีดกันให้ต้องอยู่คนเดียว เป็นเรื่องที่อำมหิตสุด ๆ" ดัดแปลงมาจากคำพูดของฮิคิงายะ ฮาจิมัง เรื่อง ยาฮาริ เขียนโดนอาจารย์วาตารุ วาตาริ
- คำว่า "ทำไมมึงกล้าพูด" เราได้ยินบ่อย โดนสร้างสังคมกดทับเอาไว้ขนาดนี้ ทำไมกล้าพูด ... คนเรา อยู่แค่ถึงวันตายของตังเองเท่านั้นแหละค่ะ เพราะงั้น ก็อยู่กับความจริงแล้วเดินหน้าไปเลยสิคะ จะรออะไร
- เพราะตัวเราเองจะอยู่ได้ถึงวันไหนก็ไม่รู้ จะให้เรามาแคร์ไอ้คนไม่สำคัญพวกนั้นไปทำไม แล้วจะบอกให้ว่า วิธีที่เราใช้ มันเป็นวิธีที่ประนีประนอมที่สุดแล้ว
- เราเลือกหนทางแก้แค้นในรูปแบบทำลายล้างกว่านี้ก็ได้ ทำลายครอบครัวกับคนรอบข้างให้ย่อยยับไปเลยก็ง่ายมาก ไม่ต้องมาเสียเวลายืดเยื้อน่ารำคาญแบบทุกวันนี้ด้วย แต่ก็เห็นแก่คนรอบข้างที่เขาจะได้รับผลกระทบไปด้วย (แล้วก็ต้องมาทนรำคาญกับพวกนักเสือกแทน แถมเป็นเดอะเสือกที่เป็นคนนอกสุด ๆ แล้วไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวที่สุดเลยด้วย) แต่เราก็ไม่จำเป็นต้องทำร้ายคนรอบข้าง ไม่จำเป็นต้องทำร้ายใครเลยด้วยซ้ำ
- สุดท้ายนี้เราขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังต่อสู้เพื่อตัวเองทุกคนค่ะ แล้วก็ขอให้พวกคนที่ข่มขืนกระทำชำเราคนอื่นแล้วไม่เคยสำนึกผิด รีบ ๆ ตายซะที่ ชอบมาเกะกะขวางทาง
- โลกนี้มันไม่มีใครสำคัญขนาดนั้น ...ไม่มีคุณก็ยังมีคนอื่น และถ้าคิดตามดี ๆ ก็จะเห็นว่าคนบางคน ถ้าไม่เกิดมา ก็น่าจะทำให้ชีวิตของคนอีกหลายคนดีกว่านี้ด้วยซ้ำ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
