#เล่าไว้เมื่อวัยสนธยา #พุทธทาสภิกขุ
ตอนที่ 83 , ภาพหน้าที่ 268-269
อาจารย์ครับ สมเด็จพระวันรัต (เฮง) นั้น อาจารย์รู้จักคุ้นเคยกับท่านหรือเปล่า
- ไม่ได้คุ้นเคยกับท่าน ท่านเพียงแต่ชมว่าแปลหนังสือดี ชมทั้งต่อหน้าและลับหลัง ชมลับหลังนั้นหลวงบริบาลมาเล่าให้ฟัง ว่าท่านสรรเสริญผมว่าแปลดี ให้ลูกศิษย์ของท่านฟัง ว่าแปลแล้วอ่านรู้เรื่อง ฟังดูไม่ใช่จริงจังนัก อาจจะคล้ายกับว่าพูดปลุกเร้านํ้าใจพระทั้งหลายให้ขันแข็ง ดูพระในป่าซึ่งมันไม่น่าจะเป็นไปได้ ยุให้เกิดกําลังใจ ทํางานอย่างแข็งขัน หลวงบริบาลมาเล่าว่ารุ่นนั้นหลาย ๆ องค์ทํางานกันอย่างเต็มที่ แล้วต่อมา สมเด็จท่านแสดงความประสงค์ว่าอยากจะพบ ผมก็ไปกราบนมัสการท่าน แต่ก็ไม่ได้พูดคุยอะไรกันมาก นอกจากชมว่าแปลดี แล้วให้ผ้าไตรมาเป็นกําลังใจ เป็นรางวัล (หัวเราะ)
ตอนงานพระราชทานเพลิงศพท่าน ทางคณะเจ้าภาพนิมนต์ผมไปเทศน์ครั้งหนึ่ง ตอนนั้นพระศาสนโสภณ (ช้อย) ท่านเป็นประธานคณะเจ้าภาพ ทีแรกได้ยินว่าจะนิมนต์ไปเทศน์ปุจฉาวิสัชชนา ๒ ธรรมาสน์ กับอาจารย์สด อาจารย์วิปัสสนาวัดปากนํ้า ผมบอกไม่เอา ไม่เอาเด็ดขาด เพราะเราจะเทศน์คนเดียว (หัวเราะ) ผมพูดเรื่อง "ลักษณะน่าอัศจรรย์บางประการของนิพพาน" ขึ้นหัวลงท้ายแบบเทศน์ แต่ตรงกลางเป็นบรรยายแบบปาฐกถา
อาจารย์ครับ นอกจากกรณีสมเด็จพระสังฆราช (ปลด) วัดเบญจมบพิตรที่อาจารย์เคยเล่าแล้ว ยังมีพระเถระผู้ใหญ่องค์อื่นที่เข้าใจอาจารย์ไปในแง่ร้ายอีกไหมครับ
- เท่าที่รู้ ตอนแรก ๆ เข้าใจผิดก็มีเจ้าคณะภาคองค์ก่อนโน้น เจ้าคุณธรรมวโรดม วัดราชาธิวาส เมื่อครั้งที่ท่านเป็นเจ้าคณะภาค ระยะแรกท่านมองสวนโมกข์ในแง่วิปริต จัดเข้าพวกคล้าย ๆ แบบนายนรินทร์ (กลึง) ท่านมักพูดให้เจ้าคณะต่าง ๆ ในภาคใต้นี้ให้เข้าใจอย่างนั้น แม้พระครูโสภณฯ (เอี่ยม) ที่รักใคร่คุ้นเคยกับผม ท่านก็พูดให้ฟังในทํานองท่านระแวงสวนโมกข์ ให้ช่วยกันระวัง กลัวว่าจะเป็นเรื่องแหกตาประชาชน (หัวเราะ)
ตอนหลังเมื่อท่านออกจากหน้าที่การงานแล้ว ท่านเห็นเราไม่ได้ทําอะไรที่น่าตําหนิติเตียน ไม่มีอะไรเป็นที่ไม่น่าไว้วางใจ เป็นระยะเวลายาวนานมา ท่านคงคิดว่าอย่าให้บาปมันค้าง ท่านก็เรียกผมไปพบ บอกอนุโมทนาเห็นด้วยกับการกระทําที่ผ่านมา ว่าทําดีมีประโยชน์ แล้วก็ให้ผ้าไตรมาไตรหนึ่ง เป็นรางวัล ตอนนั้นท่านชรามากแล้ว ป่วยหนักด้วย เป็นมะเร็งอยู่สัก ๒ ปีก็ดับ
อาจารย์ครับ ผมพบในแฟ้มเอกสารเก่า ๆ มีข้อความบางตอนแสดงว่าอาจารย์เคยไปพักหรือไปทําอะไรที่วัดสามพระยา ไม่ทราบว่าไปเรื่องอะไรครับ
- ไม่เคยไปอยู่ ไม่เคยไปพัก ไปธุระ ไปขอร้องท่าน (สมเด็จวัดสามพระยา) ให้แต่งตั้งอาจารย์บาลีของผมให้เป็นอุปัชฌาย์เป็นกรณีพิเศษ คือพระครูชยาภิวัฒน์ (กลั่น) ท่านมีฐานะเหมาะสมทุกอย่าง แต่ท่านเป็นพระผู้เฒ่า ลําบากแก่การเดินทางมาสอบซ้อมในกรุงเทพฯ พอพูดขึ้นท่านก็รู้ว่าใครเป็นใคร เพราะเป็นคนรุ่นราวคราวเดียวกัน ท่านจําได้ ผมขอให้ท่านสั่งเป็นกรณีพิเศษ ท่านก็ว่า อือ ๆ ต่อมาท่านพระครูก็ได้เป็นอุปัชฌาย์ ผมก็ไม่ได้สนใจต่อ
อาจารย์ครับ อาจารย์เคยเล่าว่า ได้ไปพบอาจารย์สุลักษณ์ครั้งแรก ที่งานพระราชทานเพลิงศพ เจ้าคุณภัทรมุนีองค์ก่อน (อิ๋น) ไม่ทราบว่าอาจารย์ได้รู้จักคุ้นเคยกับเจ้าคุณองค์นั้นอย่างไรครับ
- มันฟลุค ผมไปธุระอื่นที่กรุงเทพฯ แล้วท่านปัญญาฯ ชวนไป ท่านเป็นคนบ้านหัวเตย (จังหวัดสุราษฎร์ธานี) นี่เอง ผมพบกับท่านไม่บ่อยนัก ท่านคงเห็นว่าผมเป็นคนทําชื่อเสียงให้แก่บ้านเกิดเมืองนอน ผมยังประหลาดใจที่ท่านรู้จักผมดี ตอนที่ผมรับสัญญาบัตรเป็นพระครูอินทปัญญาจารย์ เขานิมนต์ไปแสดงความยินดีที่วัดประยูรวงศ์ฯ หลาย ๆ องค์ด้วยกัน ผมพลอยติดไปด้วย ท่านยังเอาดอกไม้เครื่องสักการะมาถวาย ท่านเป็นพระผู้ใหญ่กว่ามาก เป็นเจ้าคุณ เป็นเปรียญ ๙ ประโยค เรายังเป็นพระเด็ก ๆ ผมถามว่าทําไมจึงทําอย่างนี้ ท่านว่าเขามีธรรมเนียมแสดงความยินดี ไม่ใช่แสดงความเคารพ
คราวหนึ่งมารถไฟด้วยกัน ห้องนอนเดียวกัน คุยกันมากในรถไฟ แต่ไม่ได้คุยเรื่องโหราศาสตร์ ซึ่งผมไม่มีความรู้เลย (หัวเราะ)
จาก เล่าไว้เมื่อวัยสนธยา หน้า 268-269
.
อ่านย่นความ เล่าไว้เมื่อวัยสนธยา * ทุกตอน *
ในเวปไซต์ #สืบสานงานท่านพุทธทาส
.
สนใจหนังสือติดต่อ : มูลนิธิโกมลคีมทอง
โทร 02-412-0744 02-866-1557
สโมสรธรรมทาน,หอจดหมายเหตุพุทธทาสฯ
.
ฟังเสียงเล่าไว้ฯ ราวปี 2527-2528
.
อ่าน PDF
.
ความเดิมตอนแรก ที่มาของงานนี้
.
อัตชีวประวัติในวัยหนุ่มของพุทธทาสภิกขุ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
