26 พ.ย. 2021 เวลา 04:13 • นิยาย เรื่องสั้น
บทความเก่าที่เขียนไว้ 2
23/07/2564
โคมไฟสีขาวกำลังเปล่งประกายสีทอง ความเงียบสงบกำลังแผ่ซ่านไปทั่วจิตใจ ร่างกายที่นอนขยับไปมาโดยมีโคมไฟข้างๆคอยส่องแสงสว่างให้ ดูๆไปก็ไม่แย่เท่าไหร่เลยนะ.
เสียงฝนโปรยปรายข้างนอกบ่งบอกได้ว่า ฤดูฝนกำลังทำงานอย่างขมักเขม้น คุณจะรู้สึกรักมันมากขึ้นถ้าจิตใจของคุณไม่มีความทุกข์ร้อน แต่ถ้าเกิดว่าภายในอกของคุณกำลังระทมแล้วล่ะก็คุณคงต้องแย่แน่ๆ
ส่วนตัวแล้วความคิดแบบนี้ไม่ค่อยประสบเท่าไหร่ แต่เสียงฝนที่กระทบหลังคา เป็นเสียงที่เพราะจริงๆ แต่หลายๆคนก็มองว่านี่คือตัวแทนของความเศร้า ซึ่งอันที่จริงความเศร้าก็คือวัฐจักรที่ทุกอย่างมีห้วงชีวิตของมัน คุณจะเปรียบเทียบความรู้สึกกับอะไรก็ได้ซึ่งนั่นมันก็ไม่ผิดแต่ผลลัพธ์ของมันจะออกมาคล้ายกันเสมอ
คุณจะไม่เศร้าตลอดชีวิต คุณจะไม่สุขตลอดชีวิต และคุณจะไม่สามารถเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งได้ ชีวิตที่เราไม่สามารถเลือกได้บางครั้งคุณก็ต้องจำยอม เอาจริงๆความทุกข์ในอกบางครั้งก็หายไปกับเรื่องที่คุณคาดไม่ถึง แต่คุณจะหันไปถามใครสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้หรอกนะเพราะคำตอบของคนอื่นมันไม่มีทางตรงกับคำตอบในใจคุณได้หรอก แค่มีคนรับฟังก็โชคดีแค่ไหนละ แล้วถ้าไม่มีล่ะ? คุณก็อย่ามองข้ามตัวเองละกันมีกระจกมั้ยเดินไปส่องแล้วลองคุยกับตัวเองดูบางครั้งคำตอบที่ได้จากตัวเองก็อาจจะดูดีกว่าคำตอบของคนอื่นเป็นไหนๆ.
โฆษณา