นิยายเสียง | เจ้านายขาอย่ามาดุ ep16[อวสาน]
“เร็วๆ อยากแช่น้ำเย็นๆ แล้วร้อนมาก” ตฤณบอกขณะที่ปั้นหยาเปิดน้ำตีฟองใส่อ่างจากุชชี่ให้ ขณะเดียวกันเขาก็เปิดหน้าต่างรับลมเย็นๆ จากด้านนอก เรียกว่าแช่น้ำไปด้วย ชมทุ่งข้าวไปด้วย
“รอหน่อยสิคะ อ่างตั้งใหญ่กว่าน้ำจะเต็ม” เธอบอก โดยที่เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าไว้รอแล้ว ใส่แค่เสื้อคลุมเท่านั้น ทว่าน้ำได้เพียงครึ่งอ่างเขาก็ถอดเสื้อคลุมออกแล้วก้าวลงไปแช่ทันที
“อุ้ย นี่ยังไม่เสร็จเลยค่ะ”
“แช่ไปด้วย เปิดน้ำไปด้วยไง ผมอยากแช่อยากผ่อนคลาย แล้วก็อยากได้คนนวดหลัง ทั้งเครียดทั้งเหนื่อยมาหลายวันติดต่อกัน ไม่มีเวลาอ้อนคุณเลย”
“อยากอ้อนก็ไม่บอก” ปั้นหยาว่าก่อนจะก้าวลงไปในอ่าง อ้อมไปทางด้านหลังของเขา แล้วนั่งตรงขอบเพื่อให้เขานั่งตรงหวางขาพอดี จะได้นวดถนัด จากนั้นก็เริ่มนวดตรงหัวไหล่ ต้นคอ แล้วกลับมาแขนสลับกันไปมาให้เขาได้ผ่อนคลาย พร้อมกับกลิ่นน้ำมันหอมระเหยคละคลุ้งทั่วไปทั้งห้อง เขาหลับตาพิงเธออย่างผ่อนคลาย
“หยารู้สึกอะไรไหม ตั้งแต่เกิดเรื่อง เราไม่ได้ใกล้กันแบบนี้เลย น้อยใจผมหรือเปล่า” เขาคงหมายถึง ไม่ได้ทำการบ้านมาเกือบเดือนแล้ว เพราะมัวแต่เคลียร์ปัญหา เครียด หม่น ทำงานแต่ละวันกว่าจะกลับขึ้นห้องก็เล่นเอาเธอหลับไปก่อนแล้ว
“เปล่าค่ะ จะให้เอาอะไรมาน้อยใจ ก็ในเมื่อคุณทำงาน แค่เห็นก็ยังเหนื่อยแทนเลย แล้วหยาจะกล้ารบกวนคุณเหรอ”
“ไม่กล้ารบกวนแปลว่าอยากรบกวนอยู่”
“บ้า! หยาก็ทำงานเหนื่อย แล้วก็นอนพักผ่อนเลยใครจะคิดเรื่องนั้นคะ”
“เรื่องอะไร หยาคิดถึงเรื่องอะไร เราคิดถึงเรื่องเดียวกันหรือเปล่า” เขาแสร้งถามพลางรีบหันมามอง
“ผมหมายถึงเรื่องที่เราใกล้กันแบบนี้ หยาหมายถึงอะไร” เขาเย้าแหย่ให้เธอเขินจนหน้าแดง
“อย่ามาเจ้าเล่ห์ค่ะ ไม่มีอะไรทั้งนั้น”
“แต่ผมมี” สิ้นคำเขาก็กระชากเธอเข้ามาหากระทั่งหล่นลงไปในอ่าง
“ว๊าย! ตูม!” เสื้อกร้ามกับกางเกงขาสั้นเปียกชุ่มเห็นภายในทั้งหมด แต่เขาไม่ทันได้มองหรอก แค่จังหวะเธอลูบน้ำออกจากหน้า เสร็จเขาก็ฉกจุบที่ปากอิ่มทันที
“อื้อ” ปั้นหยาครางอื้ออึงเพราะความตกใจไม่ทันได้ตั้งตัว ขณะที่ปากร้อนทาบจูบหนักหน่วง