เ พ ล ง ก วี
MIND KILLER
เรื่อง/บทภาพยนตร์/กำกับการแสดง : ฏิ๊ก ตระการตา
เรื่องย่อ
แสงแฟล็ชสะท้อนมุมกล้องอย่างไม่ขาดสาย ประกอบกับเสียงอลหม่านของทีมงานที่กำลังขมักเขม้นทำงานกันอย่างเต็มที่ เหยี่ยว นายแบบชื่อดังไม่มีท่าทีว่าเหน็ดเหนื่อยกับงานที่เขารักเลยแม้แต่น้อย
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในเซฟเฮาส์ติดเชิงเขาแห่งหนึ่ง เหยี่ยวได้รับการแจ้งเบาะแสของเป้าหมายที่เขาต้องลงมือจากหน่วยราชการลับ
ในไม่ช้า.......ภารกิจการฆ่ากำลังจะเริ่มขึ้น...
จวนทอง เจ้าพ่อนักธุรกิจระดับประเทศ ผู้มีเบื้องหลังค้ายาเสพติดข้ามชาติคือเป้าหมายบัญชีดำของการจับตายครั้งนี้
ความเป็นผู้กว้างขวางมากบารมีของจวนทองเป็นอุปสรรคต่อภารกิจครั้งนี้ไม่ใช่น้อย แม้จะเอาชีวิตของ จวนทองมาได้ แต่เหยี่ยวต้องสูญเสีย เมฆ เพื่อนรักคู่หูที่เคยร่วมเป็นร่วมตายด้วยกันมา เหยี่ยวเสียใจกับการจากไปของเมฆเป็นอย่างมาก
ในผับทะเลติดชายทะเลแห่งหนึ่ง.........
เสียงไวโอลินจากมือหญิงสาวบนเวที สะกดจิตใจอันฟุ้งซ่านของเขาให้หยุดนิ่งด้วยท่วงทำนองที่สุนทรีย์เพราะพริ้งกินใจ เหยี่ยวอยากหยุดเวลาแห่งความวุ่นวายจนหาความเป็นตัวของตัวเองไม่ได้ไว้ ณ ที่ตรงนี้....และที่ตรงนี้ทำให้เขาได้พบกับเธอ เพลงกวี หญิงสาวผู้บรรเลงไวโอลินคนนั้น
จึงไม่ใช่เรื่องแปลกเลย หากเหยี่ยวจะมาที่นี่อย่างสม่ำเสมอ เมื่อเสร็จภารกิจ การฆ่าทุกๆครั้ง.....ความรักของทั้งคู่ได้ก่อตัวขึ้น นับวันยิ่งงดงาม...ลึกซึ้ง
เพลงกวี เด็กหญิงกำพร้าถูกเก็บมาชุบเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมตั้งแต่เธออายุได้ 12ขวบโดย น้ำเงินชายสูงวัยเจ้าของผับผู้ใจดีแห่งนี้
น้ำเงิน เห็นเธอซมซานร่อนเร่อยู่ข้างถนนถูกล่วงละเมิดทางเพศ(ข่มขืน)จาก กรรชัยลูกชายอันธพาลหัวแก้วหัวแหวนของจวนทองนักธุรกิจผู้มั่งคั่ง
เพลงกวี มีความแค้นฝังใจกับอดีตที่ขื่นขม เธอสัญญากับตัวเองต้องแก้แค้น กรรชัยให้ได้
ความรักของเหยี่ยวกับเพลงกวียิ่งงอกงามเพิ่มพูนทั้งคู่ยิ่งอึดอัดลำบากใจมากขึ้น เพราะต่างฝ่ายต่างมิอาจเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงให้กันและกันล่วงรู้ได้...ทุกอย่างยังคงเป็นความลับต่อไป
เบญจรงค์ เจ้านายเหนือหัวของเหยี่ยว ภายนอกเป็นนักการเมืองใจซื่อมือสะอาดเจ้าของโปรเจ็ค “คนละครึ่งถึงใจมวลชน” หากแต่ภายในแอบซุกซ่อนความชั่วร้ายฉ้อฉลอำมหิตบ้าอำนาจยิ่งกว่าจอมเผด็จการไหนๆที่เคยอุบัติขึ้นในโลก
“ การสร้างอำนาจเป็นธรรมชาติของมนุษย์ ” คือวลีที่ผู้เป็นพ่อ อดีตนักการเมืองผู้ล่วงลับพูดถึงบ่อยๆ เบญจรงค์ตระหนักในวลีนี้ดี...เขาจึงทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อไปให้ถึงจุดนั้นโดยใช้เหยี่ยวมือหนึ่งของหน่วยราชการลับเป็นเครื่องมือขจัดเสี้ยนหนามอันเป็นอุปสรรคต่อการลุแก่อำนาจของเขา
ลายคราม หอกข้างแคร่ หนึ่งในเสี้ยนหนามที่ต้องรีบกำจัด เพราะลายครามอาจนำความด่างพร้อยเสื่อมเสียชื่อเสียงมาสู่วงศ์ตระกูลที่เขาและพ่อของเขาอุตส่าห์ฟอกมาจนขาวสะอาด
เนื่องเพราะ..ลายคราม(น้องชายต่างมารดา) เป็นลูกของภรรยาลับๆของผู้เป็นพ่อ
ลายคราม ถูกทิ้งให้อยู่ตามยถากรรมกับแม่โดยไม่เคยได้รับการเหลียวแลจากผู้เป็นพ่อเลยแม้แต่นิดเดียว เขาต้องเผชิญกับความทุกข์ทรมานเพื่อเอาชีวิตรอดตามลำพังเนื่องเพราะผู้เป็นแม่ได้ตรอมใจตายตั้งแต่เขายังเยาว์วัย ช่างแตกต่างกับเบญจรงค์ที่เพรียบพร้อมสมบูรณ์ไปทุกสิ่งทุกอย่าง ความน้อยเนื้อต่ำใจถูกสะสมวันแล้ววันเล่าจนกลายเป็นความแค้นรอวันประทุขึ้นมา เขารู้ตัวดีชีวิตของเขาไม่มีทางปลอดภัยอย่างแน่นอนหากเบญจรงค์ยังมีชีวิตอยู่ แต่จะจัดการกับเบญจรงค์ไม่ใช่เรื่องง่ายเขาจึงแอบบ่มเพาะขุมกำลังสร้างมือสังหารขึ้นมาเพื่อกำจัดเบญจรงค์ และเพลงกวี ก็เป็นหนึ่งในมือสังหารนั้น ( ลายคราม คือคนๆเดียวกันกับน้ำเงินชายสูงวัยเจ้าของผับผู้ใจดี )
บนถนนสายหนึ่งเบียดเสียดไปด้วยผู้คนมากมาย เหยี่ยวแฝงตัวอยู่ในฝูงชนนั้นเพื่อลงมือกับวายร้ายกลุ่มหนึ่งเขารู้สึกแปลกใจมากเมื่อเป้าหมายกลุ่มนั้นถูกสังหารตัดหน้าไปก่อนเพียงเสี้ยววินาที จากการสังเกตคนลงมือเป็นสตรีชุดดำเหยี่ยวพยายามติดตามไปแต่มือสังหารคนนั้นมีความคล่องแคล่วว่องไวอาศัยความสามรถเฉพาะตัวหลบหนีไปได้
จากการชันสูตรศพ วายร้ายกลุ่มนี้เคยก่อคดีอุกฉกรรจ์ ปล้น ฆ่าข่มขืนมานับไม่ถ้วนและหนึ่งในศพผู้ชะตาขาดมีกรรชัยรวมอยู่ด้วย เหยี่ยวครุ่นคิด.....มือสังหารสตรีชุดดำเป็นใครกันแน่.......
ก่อนกลับแพทย์ผู้ชันสูตรเปิดผ้าคลุมศพให้เหยี่ยวดูรอยแผลพุพองตามร่างกรรและลูกสมุน เหยี่ยวถึงกับผงะตกใจเบือนหน้าหนี ( กรรชัยและลูกสมุน ติดเชื้อ hiv. )
ในสตูคิโอแห่งหนึ่งขณะที่เหยี่ยวกำลังถ่ายแบบโฆษณาเขาได้รับรายงานว่าคนคุ้มกันของเบญจรงค์ถูกลอบสังหาร เหยี่ยวรีบรุดไปที่เกิดเหตุ ปลอกกระสุนปืนที่เก็บได้เป็นแบบเดียวกันกับที่ใช้สังหารกรรชัยและลูกสมุน
มีคำสั่งด่วนที่สุดจากเบญจรงค์ให้เก็บลายครามด้วยเหตุผล ผู้ลอบฆ่าคนคุ้มกันของเขา เพื่อความปลอดภัยอย่างแน่นอน...การตัดไฟแต่ต้นลม จึงเป็นสิ่งที่พึงกระทำ
เหยี่ยวปฏิบัติตามคำสั่งด้วยการส่งคนไปแกะรอยของลายคราม สายแจ้งว่าลายครามและพรรคพวกมีนัดที่ภัตตาคารแห่งหนึ่ง เหยี่ยวและทีมงานจึงแฝงตัวเข้าเป็นพนักงานของ ภัตตาคารแห่งนั้น ด้วยแผนการอันแยบยลลายครามและพรรคพวกถูกฆ่าตายทั้งหมด
หลังภารกิจลุล่วงเหยี่ยวมาหาเพลงกวีเช่นทุกครั้ง แต่คราวนี้เขาได้พบกับความเจ็บปวดหัวใจแทบสลาย เพลงกวีอยู่กับชายแปลกหน้า เธอกำลังนอกใจเขา
มิน่าเล่า....ทุกครั้งที่ใกล้ชิดกันสองต่อสอง เธอจึงปฏิเสธมีสัมพันธ์ลึกซึ้งเกินเลยกับเขา
เหยี่ยวคิดและมั่นใจอย่างนั้น
ความรักก็ยังไม่อาจตัดใจ ภาระหน้าที่ก็ต้องกระทำ......................................
เบณจรงค์ส่งข้อมูลจากกองพิสูจน์หลักฐานมาให้เหยี่ยว
ตามประวัติของลายครามเป็นคนถนัดมือซ้ายแต่ภาพจากกล้องวิดีโอวงจรปิดของภัตราคารคืนนั้นเขาจับช้อนมือขวาแสดงว่าเป็นลายครามตัวปลอม เบญจรงค์กดดันให้เหยี่ยวต้องเอาชีวิตของลายครามตัวจริงมาให้เร็วที่สุดไม่เช่นนั้นเหยี่ยวจะต้องเป็นคนรับผิดชอบต่อความผิดพลาดในการปฏิบัติภารกิจครั้งนี้แต่เพียงผู้เดียว
ภายในสนามซ้อมยิงปืน ในสภาวะที่สับสนและเสียใจ ไหนจะความผิดพลาดในเรื่องงานไหนจะผิดหวังในเรื่องความรัก เหยี่ยวขาดสมาธิความเฉียบขาดแม่นยำในการยิงปืนไม่หลงเหลืออยู่ในตัวเขาอีกต่อไป
เหล้าคือเพื่อนที่ดีที่สุด...สถานภาพของเหยี่ยวตอนนี้ไม่แตกต่างไปจากขี้เมาข้างถนนสักเท่าใดนัก
ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับเหยี่ยวอยู่ภายใต้การเฝ้าจับตาของเบญจรงค์มาโดยตลอดในที่สุด เบญจรงค์ก็ส่ง กัญจ์ หญิงสาวผู้เลอโฉมมาตีสนิทกับเหยี่ยว จากความใกล้ชิดกอปรกับ กัญจ์ คอยเติมในสิ่งขาดหายไป เวลานี้เหยี่ยวลืมเพลงกวีไปเสียสนิทใจ โดยหารู้ไม่ว่า กัญจ์ คือเพชฌฆาตที่เบญจรงค์ส่งมาเพื่อเก็บเหยี่ยวออกไปให้พ้นทางหลังจากเหยี่ยวสังหารลายครามได้แล้ว
เพลงกวีเองก็รู้สึกเจ็บปวดไม่น้อยไปกว่าเหยี่ยว เมื่อสายของน้ำเงินสืบได้ว่า เหยี่ยวคือคนของทางการ น้ำเงินจึงมีคำสั่งให้เธอรีบลงมือกับเหยี่ยวก่อนที่เขาจะรู้ตัว
บริเวณเวทีเดินแบบระดับ Hi-class แห่งหนึ่งสตรีชุดดำ(เพลงกวี)ปรากฏตัวขึ้นด้วยความเย็นชา เธอต้องหักห้ามใจและคิดเสมอว่าเธอคือนักฆ่าที่ถูกสร้างมาให้มีหัวใจกล้าแกร่ง...ไม่อาจมีหัวใจรักใครได้ เธอชักปืนเล็งไปตรงเหยี่ยวขณะเดินแบบอยู่บนเวที ชั่วครู่ น้ำตาเธอไหลออกมา เธอไม่สามารถสะกดความรักที่ถูกซ่อนอยู่ไว้ได้ เพลงกวีทิ้งปืนลงคุกเข่าร้องไห้สะอึกสะอื้น กราบขอโทษน้ำเงินผู้เป็นพ่อ เธอไม่อาจตัดใจฆ่าคนที่เธอรักได้ เหยี่ยวมองเพลงกวีอย่างสุดซึ้งแต่ทันใดนั้นกัญจ์ก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมลั่นไกรเล็งไปที่เหยี่ยวขณะที่เพลงกวีกระโดดลอยตัวขึ้นบังวิถีกระสุนให้เหยี่ยวและยิงสวนกับไปที่กัญจ์
จากนั้นร่างเธอค่อยๆล้มลง ( กระแทกไวโอลินที่set-up อยู่บนเวที )
เสื้อคลุมชุดดำถูกกระแทกฉีกขาด เผยให้เห็นเรือนร่างที่ซ่อนอยู่ภายใน เหยี่ยวมองเห็นแผลพุพองเต็มร่างกายของเธอ พระเจ้า......เพลงกวีป่วยเป็นโรคร้าย (aids)
มิน่า.....ทุกครั้งที่ใกล้ชิดกันเธอจึงปฏิเสธที่จะมีอะไรเกินเลยกับเหยี่ยว
เหยี่ยวร้องเรียกเพลงกวีเสียงหลงเขาโอบกอดเธอไว้แนบอก เพลงกวีมองหน้าเหยี่ยวเป็นการสื่อความหมายลึกซึ้งแทนคำพูดก่อนสิ้นลมหายใจ
เหยี่ยวกอดร่างอันไร้วิญญาณของเธอไว้แนบแน่น น้ำเงินโมโหจนตัวสั่นเขาจ่อปืนตรงหน้าเหยี่ยวแต่เมื่อมองไปที่เพลงกวีแล้วเขาก็ทิ้งปืนลงกับพื้นแล้วเดินออกไปโดยไม่ปริปากพูดอะไรแม้แต่คำเดียว
ด้านนอกเสียงปืนดังขึ้น 1นัด ตรงกลางหลังลายครามมีเลือดไหลซึมออกมา 1 จุด ลายครามล้มลงขาดใจตายคาฟุตปาทแห่งนั้น
ในสภาะที่สะเทือนใจสุดชีวิต เหยี่ยวไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น เขาอุ้มเพลงกวีเดินไปตามท้องถนนอย่างช้าๆ เลื่อนลอย ไร้จุดหมาย
เสียงปืนดังขึ้นอีกครั้ง เหยี่ยวทรุดลงกับพื้นในขณะที่มือยังประคองอุ้มเพลงกวีไว้อย่างมั่นคง.........เขารวบรวมพลังที่พอเหลือ ....ลุกขึ้น ก้าวเดินต่อไป....แต่ท้ายที่สุดเขาก็ต้องล้มลงอีกครั้ง เหยี่ยวส่งมอบรอยยิ้มให้แก่เพลงกวีที่หลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอด.....พร้อมๆกับเสียงปืน...............ที่เขาพึงจะได้ยินเป็นนัดสุดท้ายในชีวิต..........
เวลาผ่านไป....ในทุกๆปีที่ครบรอบวันเสียชีวิตของเพลงกวี.......
ห่างออกไปไม่ไกลจากวัดพระพุทธบาทน้ำพุมากนัก ดอกลิลลี่สีขาวบรรจงวางพร้อมไวโอลินที่หลุมฝังศพของเพลงกวี เหยี่ยวเพ่งมองด้วยความอาลัย....ด้วยความยากลำบากกว่าจะตัดใจหันหลังจากลา....เหยี่ยวค่อยๆก้าวเดินเข้าไปในวัด....ชีวิตที่เหลืออยู่เขาจะอุทิศตนช่วยเหลือผู้ป่วยHiv.ที่รอความช่วยเหลือภายในวัดแห่งนั้น....เหยี่ยวให้สัญญาต่อหน้าหลุมฝังศพ เพลงกวีเช่นนั้น................
______________________________________________
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
