ชนะใจ หรือ ชนะด้วยความสามารถ
บนโลกใบนี้นั้นแปลก ฉันเคยเห็นมานับไม่ถ้วน ผู้คนที่ประสบความสำเร็จมีเงินมากล้น มีรถคันหรูเรียงรายอยู่บนลานหน้าบ้านอันกว้างขวาง กินแพงและอยู่สบาย มีอะไรที่เหมือนกัน บางทีก็แตกต่างกัน
เก่งกาจความสามารถเป็นมือหนึ่งของโลก หรือเป็นที่เคารพรักล้อมรอบด้วยผู้คน บางครั้งทั้งสองสิ่งเหมือนเป็นขั้วตรงข้ามกัน บางคนเก่งแต่ไม่ยอมคบใครหรือไม่มีใครยอมมาคบด้วย ก็สามารถสร้างฐานะให้ตัวเองขึ้นไปสู่จุดสูงสุดได้เป็นการปีนเขาสูงชันด้วยตนเอง
ในอีกแง่ก็มีคนจำพวกที่ความสามารถไม่สูงมากนัก ไม่ก็แทบไม่มีความรู้ทางด้านเทคนิคระดับลึก แต่กลับเป็นคนนำที่ทุกคนต่างเคารพให้ความสำคัญ หลังจากนั้นทีมหรือองค์ก็เติบโตขึ้น ฐานะความเป็นอยู่ก็พุ่งขึ้นตาม
จึงทำให้ฉันเกิดความสงสัยอย่างหนึ่ง อย่างไหนดีกว่ากัน และฉันเองนั้นควรไปตามเส้นทางไหนกันแน่
จนฉันได้มาทำงานจริง ได้เห็นผู้คนมากมายในหลากหลายรูปแบบ การศึกษาที่ต่างกัน การเลี้ยงดูจากคนละบ้าน และการใช้ชีวิตที่ผ่านมานั้นล้วนแล้วส่งผลกระทบจนเป็นรูปเป็นร่างกลายเป็นเราขึ้นมา เหมือนกับเรานั้นคือน้ำใสบริสุทธิ์แต่รูปร่างไม่คงที่ขึ้นอยู่กับว่าภาชนะที่ถูกสร้างขึ้นมานั้นเป็นอย่างไร เราก็จะกลายเป็นอย่างนั้นภายใต้ภาชนะที่เราใช้
คนที่เติบโตมาด้วยภาชนะความเป็นเลิศมักตัวคนเดียว อาจจะเป็นเพราะเมื่อก่อนต้องแข่งขันกับคนรอบตัวหรือกระทั่งตัวเองอยู่ตลอดเวลา ใส่ใจคนอื่นให้น้อยและสนใจเรื่องตัวเองให้มาก บางทีก็อาจจะเป็นผลดีเพราะเราได้โตขึ้น แต่บางทีก็เป็นผลร้ายย้อนกลับมาหาตัว
ผู้คนเหล่านี้สามารถพบเห็นได้ทั่วไปในบริบทที่แตกกัน ถ้าเป็นหัวหน้าก็จะชอบแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น ถ้าเป็นเพื่อนร่วมกันก็มักเป็นคนที่ไม่สุงสิงกับใคร หรือถ้าเป็นรุ่นน้องก็จะมองด้วยประกายตาลุกเป็นไฟพร้อมจะเอาชนะ และก้าวหน้าไปกว่ารุ่นพี่รวมถึงรุ่นที่เหลือ
"มันก็อาจจะดีนะ แต่ฉันว่ามันดูเหนื่อยเหลือเกิน"
"เหนื่อยที่ต้องแข่งขัน บีบบังคับตัวเองตลอดเวลา"
คนที่เติบโตมาด้วยภาชนะอันเป็นที่รักของทุกคน เป็นคนที่ใส่ใจกับความรู้สึกและภาพรวม เป็นผู้นำที่เป็นที่รัก คนเหล่านี้ก็มีโอกาสที่คนอื่นสามารถหยิบยื่นความช่วยเหลือมาให้ บางทีความสำเร็จก็มาจากที่ว่าเราสร้างเพื่อนได้มากแค่ไหน
ความจริงธุรกิจบางอย่างก็เกิดจากการสร้างความสัมพันธ์ ให้ความรู้สึกเหมือนคบกับเพื่อนคนหนึ่ง คุยกับเพื่อนคนหนึ่ง แบ่งปันความรู้สึกด้วยกัน ยิ่งเพื่อนมีจำนวนมากขึ้น ก็ยิ่งประสบความสำเร็จมากขึ้นตาม
"แต่ฉันว่ามันยังไม่พอ"
"แม้ว่าเราจะเป็นที่รักได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะรอด"
เพราะโลกที่เติมไปด้วยการแข่งขัน ผู้คนที่ใช้ชีวิตรีบเร่ง ทุกวินาที ทุกย่างก้าวล้วนมีค่า การมีเพื่อนเยอะไม่ได้หมายความว่าเราจะรอดและอยู่ได้อย่างสบาย
ดังนั้นบางทีเราก็ต้องเก่ง มีความสามารถ หรือบางทีก็ต้องเห็นแก่ตัว แล้วมองไปยังสิ่งที่ดีกว่าหรือสำคัญกว่าบ้าง ยอมตัดทิ้งเพื่อนบางส่วนที่ไม่เห็นด้วยตามทางของเรา และไปเก็บเกี่ยวผู้คนตามรายทางที่พร้อมจะเดินไปยังจุดหมายเดียวกัน
สิ่งที่ฉันรู้คือไม่ใช่ว่าเราสามารถเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เราสามารเลือกทั้งสองอย่างไปด้วยกันได้ แม้ว่าจะเป็นคนเก่งมากหาตัวจับได้ยาก ค่าตัวรายชั่วโมงอาจจะมากกว่าค่าตัวรายวันของบางคน มีผู้ใหญ่เข้ามาจีบและดึงตัวมากมาย
สำหรับฉันคิดว่าเหนื่อย การเป็นคนเก่งที่สุด สุดความสามารถหาใครเปรียบ แปลว่าต้องทำงานคนเดียว คงเหงาและเดียวดายน่าดู ภาระเองก็คงหนักอึ้งหากล้มป่วยลงไปก็ไม่สามารถดึงใครเขามาช่วยทำแทนได้
ในขณะที่ผู้คนที่ล้อมรอบเหล่าผู้ติดตามที่รักใคร่ สามารถยืมมือเข้ามาช่วยในยามที่เราอ่อนแอไร้ซึ่งกำลัง เรายังมีเพื่อน ผู้ใหญ่ที่รักเราไม่ได้มองแค่ตัวเลขหรือตัวเงิน พร้อมยื่นแขนมาพยุงอย่างบริสุทธิ์ใจ แต่นั้นก็เป็นปัญหาบางทีคนรอบตัวเยอะแต่ความสามารถเราน้อยมันทำให้เราไม่ไปไหน ไปไม่ไกลจากเดิมมากนักเหมือนติดอวนปลาขนาดใหญ่ แม้ว่ามีเพื่อนติดมาด้วยมากมายแต่ก็ขาดอิสระในการเติบโต
ข้อสรุปของฉันจึงเป็นว่าอาจจะต้องทำตัวเองให้เก่งก่อน สนใจรอบข้างน้อยลงนั้นอาจจะหมายถึงความปรารถนาที่ดี แต่ว่าขัดต่อความฝันของฉัน หรือคำนินทาที่ดูถูกดูแคลนต่าง ๆ นา ๆ
หลังจากที่ฉันเก่งขึ้นแล้ว ฉันจะกลายเป็นผู้นำที่ใส่ใจคนรอบข้างผู้ซึ่งจะกลายเป็นผู้ตามของฉันในภายหลัง นั้นเป็นสิ่งที่ดีมากเพราะเหล่าคนรอบตัวจะช่วยแบ่งเบาภาระและเติมเต็มสู่เป้าหมายไปด้วยกัน
ถ้าพูดถึงการชนะ การเป็นเป็นผู้ชนะที่แท้จริงของฉันคือ ผู้ที่ทั้งชนะด้วยความสามารถและชนะใจทุกคน
trail (https://unsplash.com/)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
