โคลงโลกนิติ บทที่ ๔๐
เข้าใจว่า โบราณาจารย์รจนาโคลงบทนี้ เพื่อบอกว่า ผู้คนมากมายหลากหลายในโลก การจะหานักปราชญ์บัณฑิตนั้น หายากยิ่งนัก (คงจะหมายรวมถึงสัปบุรุษคือคนดีด้วย) โดยอุปมาเปรียบเทียบกับ การควาญหาอัญมณีในภูเขาศิลา
ท่านคงสอนให้เราศึกษาค้นคว้าองค์ความรู้นานาประการ เพื่อพัฒนาตนเองให้เป็นนักปราชญ์ด้วยนั่นเอง
อนึ่ง คำว่า นักปราชญ์ ของคนโบราณมีความหมายครอบคลุมความรู้ในคดีโลกคดีธรรมควบคู่กันไป
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
