การดูแลผู้ป่วยเป็นงานหนักที่ต้องทำด้วยใจ
ไม่ว่าจะไบโพล่า ซึมเศร้า หรือ อัลไซเมอร์ ถือเป็นงานหนักมากสำหรับผู้ใกล้ชิด ไม่มีใครอยากป่วยเป็นโรคเหล่านี้ที่หาคนเข้าใจได้ยาก แม้แต่ตัวเองก็ยังรำคานตัวเอง อยากหาย
นึกถึงวันที่รักกัน และตอบตัวเองว่าจะยังรักและดูแลกันไปตลอดได้ไหมถ้ามีฝ่ายใดฝ่ายนึงป่วยด้วยโรคลักษณะนี้ จะรับได้ไหมถ้าเค้าอารมณ์แปรปรวน หรือบางทีอาจจะจำคุณไม่ได้เลย
ในทางกลับกันถ้าตัวเราเองป่วย เราจะรู้สึกอย่างไรที่เห็นอีกฝ่ายเบื่อหน่ายตัวเราเอง บางทีเราเองก็อาจสงสารคนที่ดูแลจนอยากขอแยกทาง
คนที่ป่วยเค้ารู้ตัวเองว่าเค้าทำให้คนรอบข้างเป็นทุกข์ไปด้วย ถึงแม้ว่าตัวเองก็ต้องการกำลังใจ
ความรักมันจะสวยงามก็อยู่ที่เรารักเป็นรึเปล่า คู่วัยชราที่จำกันไม่ได้แต่ดูแลกันไม่ห่างมันคือความรักที่ภายใน ถึงจะมองข้ามความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับร่างกายที่ต้องเสื่อมไปตามระยะเวลาของมันได้
มองข้ามคำพูดที่ออกมาจากสมองที่ป่วยได้
หากอยากมีชีวิตครอบครัวที่ดี คุณคือคนสำคัญที่จะสร้างมันหรือลบมัน..ต้องตัดสินใจด้วยใจ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
