“เจงกิสข่าน (Genghis Khan)” ผู้ทำให้โลกเกิด “ยุคน้ำแข็ง” ย่อมๆ ขึ้นบนโลก
“เจงกิสข่าน (Genghis Khan)” เป็นผู้นำชาวมองโกล และเป็นหนึ่งในผู้นำที่โดดเด่นและยิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่งในประวัติศาสตร์โลก
เมื่อพิจารณาจากดินแดนที่มองโกล ภายใต้การนำของเจงกิสข่านยึดครอง ก็ต้องยอมรับว่ายากที่จะหาใครมาเปรียบเทียบได้
ในทุกชนชาติ ย่อมมีทั้งยุคทองและยุคเสื่อมโทรม และสำหรับมองโกเลีย ยุคทองก็ต้องเป็นสมัยศตวรรษที่ 13 ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่เจสกิสข่านตั้งใจจะยึดครองทั้งโลก
อันที่จริง เขาก็เกือบจะทำได้สำเร็จแล้ว โดยสามารถยึดครองเอเชียเกือบจะทั้งทวีป รวมทั้งบางส่วนของยุโรปตะวันออก
เจงกิสข่าน (Genghis Khan)
ในช่วงเวลาของการปกครองของเจงกิสข่าน มีผู้เสียชีวิตภายใต้เงื้อมมือของเจงกิสข่านกว่า 40 ล้านคน โดยในสมัยศตวรรษที่ 13 นั้น ประชากรโลกมีจำนวนเพียงแค่ประมาณ 400 ล้านคน
เท่ากับว่า ตลอดการปกครองของเจงกิสข่าน ประชากรโลกกว่า 10% เสียชีวิตภายใต้เงื้อมมือของเขา
จากการศึกษาค้นคว้าในปีค.ศ.2015 (พ.ศ.2558) พบว่าการที่ผู้คนในสมัยของเจงกิสข่านนั้นเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก ทำให้ปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ลดลงอย่างมาก ส่งผลให้ระบบนิเวศขาดความสมดุล และทำให้อุณหภูมิของโลกลดต่ำลงในช่วงต้นศตวรรษที่ 14
ในยุคนี้ อุณหภูมิเฉลี่ยของโลกลดลงราวๆ สององศาเซลเซียส
สององศาเซลเซียสอาจจะฟังดูไม่น่าใช่เรื่องใหญ่ แต่เมื่ออุณหภูมิของทั้งโลกลดต่ำลง ผลกระทบย่อมตามมาแน่นอน โดยเฉพาะเรื่องการเพาะปลูก
ประเทศจีนในสมัยของราชวงศ์หมิงได้รับผลกระทบมากที่สุด โดยพืชผลอยู่ในเกณฑ์ที่แย่ ทำให้เกิดความอดอยากไปทั่ว
นกที่บินอยู่บนฟ้าหลายตัวก็ทนหนาวไม่ไหว และตกลงมาจากท้องฟ้า หากแต่ปัญหาสำคัญก็คือความล้มเหลวของการเกษตร ซึ่งเป็นผลจากการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิของโลก
ที่ขาดแคลนที่สุด คือข้าวหรือธัญพืช ซึ่งก็ส่งผลกระทบมากที่สุดเนื่องจากเป็นอาหารหลักทั้งของมนุษย์และสัตว์
ในเวลานั้น ประชากรส่วนมากของโลกคือชาวนาที่ไม่มีที่นาเป็นของตนเอง ต้องทำการเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์บนที่ดินของคนอื่น ต้องจ่ายค่าเช่าที่นา
แต่เมื่อพืชผลตกต่ำ หลายรายก็ไม่สามารถจ่ายค่าเช่าที่ ทำให้เกิดวิกฤตทางด้านเศรษฐกิจตามมา ราคาสินค้าอาหารพุ่งสูงขึ้นอย่างมาก และถึงแม้เจ้าของที่นาต่างจะลดราคาค่าเช่า แต่ก็ต้องใช้เวลาอีกนานกว่าอะไรๆ จะดีขึ้น และผู้คนก็ทยอยล้มตายเป็นใบไม้ร่วง
จากผลการศึกษาในปีค.ศ.2010 (พ.ศ.2553) ที่ศึกษาจำนวนประชากรโลกตั้งแต่ 10,000 ปีก่อนคริสตกาลจนถึงค.ศ.2000 (พ.ศ.2543) พบว่าในศตวรรษที่ 14 ซึ่งเป็นหลังยุคที่เจงกิสข่านเรืองอำนาจเกือบ 100 ปี ประชากรโลกมีจำนวน 392 ล้านคน
อีก 100 ปีต่อมา คือศตวรรษที่ 15 ประชากรโลกมีจำนวน 390 ล้านคน น้อยกว่า 100 ปีก่อนถึงสองล้านคน
ข้อมูลนี้แสดงให้เห็นว่าระหว่างศตวรรษที่ 14-15 ภายหลังการเรืองอำนาจของมองโกลในยุคเจงกิสข่าน ยุคน้ำแข็งย่อมๆ นี้ยังส่งผลกระทบต่อเนื่องมา และทำให้ประชากรโลกลดลงทั้งๆ ที่ควรจะต้องเพิ่มขึ้น
คำถามที่น่าสนใจก็คือ การที่คนตายหลักล้านคน เป็นคำตอบของการแก้ปัญหาวิกฤตของโลกหรือไม่?
อาจจะฟังดูน่าหดหู่ แต่นักปรัชญาหลายรายก็ออกมาตอบว่าจริง นั่นคือสงครามที่ดูโหดร้าย แต่มีข้อดีคือช่วยทำให้ประชากรโลกอยู่ในระดับที่สมดุล
แต่ถึงอย่างนั้น สงครามและความรุนแรงก็ไม่ใช่ทางออกในการแก้ปัญหา
และสำหรับมองโกลในยุคของเจงกิสข่าน ไม่น่าเชื่อว่าผลจากการปกครองของเจงกิสข่าน จะส่งผลต่อโลกต่อเนื่องยาวนานมานับร้อยปีเลยทีเดียว
- 15
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
