ภาค 2 ของความเจ็บปวดที่แสนทรมาน
ชีวิต คือ การเรียนรู้
ชีวิตขับเคลื่อนด้วย ความหวัง
Time line ลำดับอาการของผม ในระยะเวลาแต่ละเดือน เป็นแบบนี้ครับ
- ●กรกฎาคม 64
เริ่มป่วย อาการหนักฉับพลัน
รีบไปหาหมอ เพราะนอนเฉยๆยังเจ็บ จึงได้สิทธิ์กินนอนบนเตียง
- ●สิงหาคม 64
นอนพักรักษาตัวตามคำแนะนำของหมอ
ติดเตียง 90% ที่ยังไม่ 100% เพราะยังคงฝืนทนเดินไปเข้าห้องน้ำเอง
- ●กันยายน 64
ทานยาแก้เส้นประสาทอักเสบ นอนพักเป็นหลัก งานการใดไม่ได้ทำเลย ลาป่วยกันยาวๆ
แถมยังได้โชค(ร้าย) ชั้นที่สาม ป่วยเป็นโรคโควิด
เปลี่ยนบรรยากาศ เปลี่ยนเตียงนอน แต่ยังคงเจ็บเหมือนเดิม คนดูแลก็ไม่มี ช่วงนั้นจิตตกมาก
ทุกๆ 3-4 วัน ต้องเดินลงจากตึกไปเอ็กซเรย์ปอด ถึงแม้ระยะทางจะไม่ได้ไกล แต่ใช้เวลาแสนนานกว่าจะถึงรถเอ็กซเรย์ ไปได้แค่คืบแค่ศอกก็ต้องนั่งพัก
ขอเล่าเสริมอาการป่วยโควิดสักนิด เริ่มจากมีไข้ปวดหัว หนาวสั่นหนักขึ้นเรื่อยๆ เรียกว่า ล้มหมอนนอนเสื่อ เป็นอยู่ 7 วัน โรงพยาบาลจึงจ่ายยาฟาวิฯ มาให้ 50 เม็ด ถึงอาการดีขึ้นจนหายกลับบ้านได้ใน 14 วัน
หลังจากครบ 14 วัน
เหมือนผมได้ไปชดใช้กรรมที่เคยทำไว้ไปบางส่วน ส่งผลให้ฟ้าเปิดทางให้ได้พบกับแนวทางการรักษาหลังของผมให้ดีขึ้นได้
ปลายเดือนกันยาฯ เพื่อนแนะนำให้ไปพบกับพี่สาวท่านนึง และก็ไม่ได้บอกอะไรมาก บอกแค่ว่า ให้มาลองขอคำปรึกษา เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญ สามารถให้คำแนะนำการรักษาเรื่องอาการปวดหลังได้
ในใจตอนนั้น บอกตามตรงว่า "ไม่อยากไป"
เริ่มทำใจยอมรับแล้วว่า คงต้องเป็นคนพิการหลังค้อมไปตลอดชีวิตแล้ว
(อายุก็แค่เลขสี่ จะรีบท้อไปไหน ย้อนกลับไปด่าตัวเอง 555)
แต่ที่ยอมไป เพราะคำว่า เจ็บตัวเดียวเลย คิดว่าถ้าจะเดินหลังค้อม ก็ขอไม่เจ็บแปลบๆ เสียวลึกๆ ร้าวลงขาจะได้มั้ย เลยยอมไปหาพี่สาวที่แสนดีท่านนี้
ในความโชคร้าย ก็ยังมีสิ่งดีๆ
ผมมีแฟนขับ (รถ) แล้วครับ
คนเราจะได้เห็นจิตใจ เห็นความดีกัน ไม่จำเป็นต้องรอถึงยามเจ็บยามไข้
แต่ยามเจ็บไข้ จะทำให้ยิ่งเห็นได้ชัดมากขึ้น
ขอบคุณภรรยาสุดที่รัก 3000
"พี่เก๋" เมื่อได้ฟังรายละเอียดอาการของเราแล้ว แนะนำว่า "ชุดปรับโครงสร้างของ Easecox" สามารถช่วยเคสเราได้
และข่วยได้อย่างไร
ชุดนี้แตกต่างจากชุดปรับโครงสร้างร่างกายที่มีอยู่ในท้องตลาดอย่างไร บลาๆๆๆ
แนะนำเสร็จ เราก็นึกว่าจบแค่นี้ ในใจกำลังจะขอตัวกลับแล้ว พี่เก๋พูดขึ้นมาว่า
"อยากลองใส่ชุดดูมั๊ย"
ในใจคิดขึ้นมาเลย จะดีสักไหนเชี่ยว
กล้าท้าก็กล้าลองสิ.
หมอให้เราใส่ที่รัดหลังรัดเอว มีเหล็กด้าม
แบบเดียวกับอาเจ็กอาม่านิยมใส่กัน
ใส่มาเป็นเดือนๆ ไม่ได้ทำให้อาการดีขึ้นเลย
ชุดนี้มันจะวิเศษแค่ไหนเชียว
ชุดสำหรับเคสของผม ประกอบด้วย 2 ชิ้น คือ
ส่วนที่เป็นเหมือนเสื้อเกราะ
กับส่วนที่เป็นกางเกงในขายาว นึกถึง สเตย์ของคุณแม่เลย
ชุดแบบนี้ ลูกผู้ชายอกสามศอก ถ้าปกติมีหรือ จะยอมใส่ แต่ผมถือคติ "ลูกผู้ชาย ต้องยืดได้หดได้"
ชุดมันอยู่ข้างใน ลองใส่ดูก่อน เดี๋ยวค่อยคอมเม้นทีเดียว
วันนี้ได้รู้ว่าการมีแฟนขับ มันดี อย่างนี้นี่เอง เพราะนอกจะขับรถให้นั่งแล้ว ยังช่วยเราใส่ชุดให้ด้วย
เนื่องจากชุดเป็นลักษณะผ้ายืด จะรัดๆฟิตๆหน่อย เวลาสวมใส่ต้องใช้แรงอยู่บ้าง
แต่ตัวผมเวลานั้น ยังไม่มีแรงจะยืนเลย
เวลายืนให้แฟนช่วยสวมชุดให้ ต้องยืนตัวค้อมๆ เอามือข้างนึงเท้ากำแพงไว้กันล้ม ไม่มีเรี่ยวไม่มีแรง เจ็บหลังตลอด
แต่พอได้สวมเสื้อเกราะ และกางเกงในขายาวแล้ว ความรู้สึกที่อคติ มันก็เลื่อนหายไป
หากความเจ็บป่วยไม่เคยโกหกใคร ดังนั้นความรู้สึกว่าชุดนี้ มันช่วยให้เรามีพละกำลังได้ ก็เป็นความสึกจริงที่ผมก็ยอมรับมันเช่นกัน
ลองค่อยๆเดิน ค่อยๆยืน บอกเลยว่า
"ชุดวิเศษ" ชัดๆ
ถึงผมไม่ได้หายเจ็บโดยสิ้นเชิง หรือ ยืนตรงได้เหมือนเดิม
แต่ลองนึกถึงต้นหญ้าแห้งๆ อยู่บนดินที่แห้งแตกระแหงขาดน้ำมานาน แค่มีน้ำหยดลงไปสักหยด หญ้าต้นนั้นมันจะรู้สึกอย่างไร
ตัวผมเองก็เหมือนต้นหญ้า
ชุดนี้ก็เหมือน หยดน้ำฝน
หากอ่านมาถึงตรงนี้แล้ว คิดว่าเรื่องราวกำลังจะ Happy Ending จบแบบสวยๆ ซื้อชุด แล้วกลับบ้าน บอกเลยว่า
"กรุณาอ่านต่อภาค สาม ครับ"
เพราะชีวิตมันไม่ง่ายอย่างที่วาดฝัน ต้องฝ่าฟันอุปสรรคที่มีเข้ามาให้ทำแบบทดสอบตลอดเวลา
มีหรือที่ฝนจะตกในทะเลทรายได้ง่ายๆ
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
