ถ้าเอาความอยากชนะของตัวเอง ณ สถานการณ์ปัจจุบัน อันนี้ก็เป็นปกติของมนุษย์ที่จะเลือกเข้ากับฝ่ายที่มีโอกาสชนะมากกว่า...
แต่ถ้า คิดไกล คิดลึก เพิ่มไปอีกหน่อย อนาคตไม่มีอะไรแน่นอน ... เราจะเลือกการกระทำที่เราจะไม่เสียใจ รึเสียใจน้อยที่สุด
เลือกอยู่ข้างไหน ต้องดูว่าเลือกการกระทำอะไรของตัวเราเอง... ถ้าเราอยู่ในสมรภูมิรบแบบตรงๆ คือ เป็นทหารของกองทัพ A ฝ่ายผู้เข้มแข็ง อันนี้ การกระทำรึไม่กระทำ ของเรา ก็ถือว่า ตามหน้าที่ ตามสั่ง
แต่ถ้าไม่มีคนสั่ง และไม่ผิดหน้าที่อะไรโดยตรง เราก็อยู่เฉยได้ โดยไม่จำเป็นต้องไปร่วมรบฆ่าฝ่ายกองทัพ B ผู้อ่อนแอ ที่เห็นอยู่แล้วว่าอ่อนแอกว่า (แค่เพื่อนในกอง A ไป ก็พอ เราไม่ต้องไปเสริม) ..
รึ ถ้าพอมีหนทางช่วยฝ่าย B ซึ่ง การช่วยนั้น ประเมินแล้วว่า แค่สร้างความยุติธรรม ให้สูสีในการแข่งขัน เป็นสิ่งที่ ไม่ได้ถึงกับเห็นชัดเจนว่า ทำให้ฝ่ายตัวเองพ่ายแพ้ เราก็ช่วยฝ่าย B ได้นะ
ความรู้สึกผิดชอบ ชั่วดี ในตัวเราเอง มันจะบอก ถ้าเราทำอะไรไปแล้ว มันรู้สึกไม่ดี ก่อนทำ, ระหว่างทำและหลังจากทำ นั้นก็คือไม่ดี
ถ้าเราไม่กระทำ เช่น เลือกเมินเฉย ไม่ช่วย B ทั้งๆที่รู้แก่ใจอยู่ว่าถ้าจะช่วยก็ทำได้ ไม่ลำบากตัวเองอะไรนัก แบบนี้ พอเวลาถัดมา เราจะรู้สึกผิด และย้อนเวลากลับไปไม่ได้แล้ว
การเลือกจะไม่ช่วย ก็เท่ากับ การกระทำนึง ที่เราเลือกแล้วเหมือนกัน
ถ้าชั่งใจว่า ในภายหลัง เราอาจจะเกิดความรู้สึก ไม่ภูมิใจในตัวเอง รู้สึกว่าตัวเองขี้ขลาด หดหัวในกระดองแห่งความปลอดภัย แบบนี้ ก็ควรเลือกกระทำการอาจหาญบางอย่างไป
โดย การกระทำนั้น เป็นเรื่องที่ไม่เป็นภัยต่อตนและผู้เกี่ยวข้อง แต่กลายเป็นได้ช่วยอีกคนนึง
ในทางสถิติจิตวิทยาของผู้ที่กำลังจะลาจากโลกนี้ไป... ส่วนใหญ่ คนเราจะเสียใจใน "สิ่งที่ไม่ได้กระทำ" มากกว่า "สิ่งที่กระทำแล้วล้มเหลว"
ประเด็น กลับมาตรงที่ เราให้ค่า ความชนะ ของตัวเอง ตรงจุดนั้น มากจนกลบสิ่งอื่น ซึ่งรวมถึง ความภูมิใจตัวเองในอนาคต ไปรึป่าว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
