บันทึกลับ Ep.47
คัสโนว่า
การเริ่มต้นใหม่ในชีวิต ที่เปรียบ
เสมือนผู้แพ้...ที่เจอแต่ความผิดหวัง
ความเจ็บช้ำมันยังคงตามหลอก
หลอนผมอยู่ทุกวัน...แต่ผมก็ยังคง
ต้องเดินหน้าต่อไป...ต่อไป...
แต่ต้องไม่ใช่อย่างผู้แพ้อีกเท่านั้น,,,,,
ผู้หญิงหลายๆคน อาจจะไม่ชอบ
ผู้ชายที่ดีอะไรมากนัก...หรือบางคน
อาจจะชอบผู้ชายเลวๆ...ผมแค่มีความ
รู้สึกแบบนั้นจริงๆ
Cr.ภาพจาก www.เพล์บอย.com
ในเมื่อเป็นคนที่มั่นคง
ในความรักแบบนี่...แล้ว
มันยังต้องเจอแต่ความผิด
หวัง...ก็คงไม่ต้องรักใครจริง
จัง...นับจากนี้ต่อไป...
ผมเริ่มใช้ชีวิตแบบชนิดว่า
เต็มรูปแบบของคำว่า
เพล์บอย คัสโนว่า ก็คงไม่
ต่างกันมากนัก...
ผมถอยรถยนต์เก๋ง ป้ายแดง
คันแรก จากเงินที่หาได้จากน้ำพัก
น้ำแรงของผม...จากเงินที่ได้มา
ทั้งจากงานประจำที่ทำ...และจาก
ธุรกิจสีเทาที่ผมร่วมลงทุนกับหุ้นส่วน
การมีรถของผมก็เพื่อเพิ่มความ
สะดวกสบายให้กับชีวิต โดยไม่
ต้องคอยยืนรอรถบัสประจำทาง
อีกต่อไป,,,อยากไปไหน หาใคร
ก็ไปได้เลย...แบบไม่ต้องยืนรอ
แฟน หรือเรื่องผู้หญิง ผมก็คบแบบ
ฉาบฉวย ไม่คิดจะคบกับใครแบบ
จริงจัง เพราะรู้อยู่แล้ว...สักวันหนึ่ง
ก็คงต้องเลิกกันอยู่ดี,,,,และมันก็เป็น
แบบนั้น...มันเลยดีกับผม ที่ไม่ต้อง
มารู้สึกเสียใจภายหลังในวันที่เขา
ทิ้งเราไป หรือเขาอาจจะทรยศต่อเรา
ผมใช้ชีวิตหลังเลิกงานไปกับการ
ดื่ม เที่ยวกลางคืน ตามสถานบันเทิง
ในที่ต่างๆ ตั้งแต่บางแสน ศรีราชา
และพัทยา ที่เป็นเหมือนสวรรค์ของ
นักท่องเที่ยว ทั้งคนไทยและต่างชาติ
Cr.ภาพจาก khaosod.co th
บ่อยครั้งที่ผมเที่ยวในสถานที่ต่างๆ
เหล่านี้แล้วรู้สึกเบื่อ จนต้องไหลไปเที่ยว
ถึงเมืองระยอง เพราะอยากเปลี่ยนที่
เที่ยวเพื่อความไม่ซ้ำซากจำเจ...
ผมไม่รู้สึกถึงความเหน็ดเหนื่อย
เมื่อยล้า หรืออ่อนเพลียใดๆแม้แต่น้อย
ในการเที่ยวเตร่ สำมะเรเทเมา แล้ว
อาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปทำงานต่อในตอน
เช้าตรู่ เจ็ดโมงครึ่งทุกวันๆ,,,,มันอาจจะ
เป็นเพราะช่วงนั้นผมยังหนุ่ม ยังเด็กที่
ยังคิดสนุกกับการเที่ยวแบบนี้ ร่างกาย
ก็ยังสามารถรับได้....เพราะถึงแม้ว่า
จะดื่ม กิน เที่ยว ดึกดื่นแค่ไหนก็ยังมา
ทำงานตอนเช้าได้อย่างปกติ...เหมือน
คนอื่นทั่วไป...เพื่อนหรือลูกน้องบางคน
ที่ไปเที่ยวกับผม หลายคนก็ถึงกับยอม
ขอถอนตัวบ้างในบางครั้ง...บางคนที่มี
ลูกมีเมียแล้ว...ถึงกับเอ่ยปากบอกว่า
“ออกเที่ยวบ่อยแบบนี้ไม่ไหวพี่...จนเมียผมจะขอเลิกกับผมอยู่แล้ว”
นั่นคือคำพูดที่ผมได้ยินจากปากลูกน้อง
ก็ไม่เป็นไร ผมไปของผมเองได้ ไม่ต้อง
ไปชวนคนอื่น แล้วทำให้ครอบครัวเขามี
ปัญหากัน,,,ผมถึงเริ่มออกเที่ยวคนเดียว
นับแต่นั้นมา
ด้วยเวลาและเงินที่ทำงานหามาได้ใน
สมัยนั้นทั้งงานที่บริษัทและงานธุรกิจนอก
ที่ผมร่วมลงทุนกับเพื่อนฝูง ที่เป็นสีเทา
ผมมีรายรับตลอดทุกเดือนแบบชนิดที่ว่า
ไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่า...ชีวิตนี้จะมีวันร่วง
คนที่ทำงานที่รู้จักผมทุกคนจะรู้ว่าผม
มีตังค์ในการใช้ไปกับการกินเที่ยวแบบ
ไม่มีหมด แต่ก็มีคนสงสัยว่าผมเอาตังค์
มาจากไหน แค่ไม่มีใครเอ่ยปากถาม
ส่วนหนึ่งก็อาจจะเป็นด้วยนิสัยของผมที่
เป็นคนไม่ชอบอยู่เฉย...ชอบหางานนอก
มาทำเรื่อยๆจนคนส่วนใหญ่ก็คิดว่าผม
ได้เงินมาจากทางนี้ด้วย เลยมีเงินที่สามารถ
ใช้ชีวิตฟุ้งเฟ้อได้ถึงขนาดนี้....
ชีวิตขาขึ้น .....ใช่ครับช่วงนั้นมันยังเป็น
ชีวิตขาขึ้นของผม ที่มีอะไรๆมากกว่าคน
อื่น มีเงินมากกว่าคนอื่น ได้อะไรในทุกๆ
อย่างที่คิดอยากจะได้.....เว้นแต่ ความรัก
และความจริงใจ จากผู้หญิงและคนรอบ
ข้างบางคน เท่านั้น........
คัสโนว่า
เพล์บอย
เสเพล
หรือเขาเรียกว่าอะไรกันแน่...กับชีวิตที่
ผมเลือกจะเป็นในตอนนี้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
